Kara śmierci a bezpieczeństwo publiczne. Na marginesie współczesnego sporu o karę śmierci

Abstract

Autor artykułu stawia i stara się uzasadnić tezę, zgodnie z którą kara śmierci – w sensie ścisłym – utożsamia się tylko i wyłącznie ze zgładzeniem przestępcy, stanowiącym karę za najcięższe zbrodnie, przede wszystkim morderstwo. Natomiast zabicie przestępcy w obronie społeczeństwa (ultima ratio) stanowi postać działania, które jest bliższe działaniom prowadzonym przez państwo w ramach wojny etycznie usprawiedliwionej. W uzasadnieniu tej tezy autor odwołuje się zarówno do dziejów dyskusji na temat kary śmierci (np. C. Beccaria), jak też jej współczesnego etapu (Evangelium vitae).The author of the article puts forward and attempts to justify the thesis according to which the death penalty – in the strict sense of the term – is identified only and exclusively with killing the criminal, the killing being the punishment for the most serious crimes, first of all murder. Killing a criminal in defense of the society (ultima ratio) is a shape of the action that is closer to actions carried out by the state as part of an ethically justified war. In the justification of this thesis the author refers both to the history of the debate on capital punishment (e.g. C. Beccaria) and to its modern stage (Evangelium vitae).