Funkcja fatyczna języka homilii i kazań

Abstract

Badania nad poszczególnymi funkcjami języka, m.in. w retoryce kaznodziejskiej, powinny zmierzać do lepszego poznania mechanizmów, jakie rządzą językiem. W przypadku funkcji fatycznej chodzi o ważny element, jakim jest nawiązanie kontaktu i podtrzymanie uwagi słuchacza. Artykuł precyzuje w przypadku jakich elementów formalnych funkcja fatyczna obecna jest w kaznodziejstwie. W pracy wskazane zostało odniesienie do używanych przez kaznodziejów zwrotów adresatywnych, posługiwania się różnymi strukturami leksykalnymi języka oraz stosowanie określonych struktur przygotowanych tekstów homilii i kazań. Przedstawione zabiegi formalne pozwalają nawiązać i utrzymać uwagę słuchacza, co pozostaje warunkiem koniecznym dla właściwego przekazu treści.

Research that covers particular functions of language in rhetoric should lead to acquiring knowledge of the mechanisms of a language. As it comes to the phatic function, it is about the prominent element that is making contact and maintaining recipient’s attention. The article defines the issue that concerns in which formal elements (of homilies and sermons) phatic function (phatic communion) is present in preaching. The author of the assignment pointed out the reference to the adversative phrases used by preachers, using different lexical structures and the application of certain structures of the homilies and sermons. Those presented formal procedures allow to establish and keep the attention of the listener, which remains an essential condition for an appropriate transfer of content.