Nierozerwalność małżeństwa dobrem potomstwa

Abstract

Niniejszy artykuł przedstawia relację, jaka zachodzi pomiędzy istotnym przymiotem małżeństwa – nierozerwalnością – a celem małżeństwa – dobrem potomstwa. Autor artykułu zwraca uwagę na ich ścisły związek. Nierozerwalność małżeństwa staje się podstawą do zrodzenia, a następnie wychowania potomstwa. Dziecko, które jest owocem miłości rodziców, ma prawo do życia w pełnej rodzinie – w nierozerwalnej wspólnocie swoich rodziców. Takie prawo implikuje odpowiedni wzrost dziecka. Natomiast rozerwanie węzła małżeńskiego wpływa zdecydowanie negatywnie na potomstwo. Istnienie takiej relacji pokazuje, że prawda o nierozerwalności małżeństwa powinna być broniona. Świadomość nierozerwalności stanie się na pewno źródłem istnienia w kolejnych pokoleniach szczęśliwych rodzin.

This article presents the relationship between an essential attribute of marriage – indissolubility, and the purpose of marriage – the good of offspring. The author draws attention to their close relationship. Pope John Paul II touched this problem in his speech to the employees of the Roman Rota in 2002. Indissolubility of marriage becomes the basis for procreation and education of offspring. A child who is the fruit of the parents’ love has the right to live in full family – in indissoluble community of their parents. Such a law will correct the child’s development. Breaking a marriage affects strongly negative on offspring. The author shows the necessity of indissolubility and the negative consequences of divorce of their parents. The existence of such a relationship shows that the truth of the indissolubility of the marriage should be defended. Consciousness of indissolubility is the source of happiness in their families.