Was wird sich in Ungarn nach Amoris laetitia ändern?

Abstract

Amoris laetitia is a crisis-document that was knowingly written in a crisis situation and in the search for solutions. However, it is on no account a document of pessimism or a prophecy of cultural downfall. It is much rather a document of hope. The text does not want to give clear and simple answers, but wants to motivate the readers to open up themselves for new visions. The document is characterized by attitudes which promote this opening: the attitude of the open arms and open eyes, acceptance of plurality, and sensitivity towards joy and suffering. Whether Amoris laetitia will change something in Hungary depends on whether these attitudes will also find a home in our church. For example, whether the question of gender is addressed as open as Pope Francis does, and whether the plural experiences of men and women are taken seriously under the conditions of disparate modernization. The second question is, whether we are creative and courageous enough to look for solutions in order to shape gender roles in a way that both sexes can grow in their lives and live under fair and just conditions. To this growth belong all abilities which enable them to live in a family in peace.Amoris laetitia jest dokumentem kryzysowym, który został świadomie napisany w sytuacji kryzysowej i poszukuje rozwiązań. Nie jest to jednak w żadnej mierze dokument pesymistyczny ani przepowiadający kulturowy upadek. Wręcz przeciwnie, jest to dokument nadziei. Tekst adhortacji apostolskiej papieża Franciszka nie proponuje jasnych i prostych odpowiedzi, niczego nie nakazuje, ani nie narzuca, ale pragnie motywować czytelnika i otwierać na nowe wizje. Amoris laetitia charakteryzuje się postawami, które sama postuluje: postawa otwartych rąk i otwartych oczu, poszanowanie pluralizmu oraz wrażliwość na radość i cierpienie. To, czy Amoris laetitia zmieni coś na Węgrzech, zależy od tego, czy postawy, którymi kieruje się ten dokument, zadomowią się także w Kościele lokalnym. Przykładowo należy pytać się, czy kwestia płci będzie podobnie otwarcie dyskutowana, jak czyni to papież Franciszek, i czy poważnie zostaną potraktowane pluralistyczne doświadczenia męskości i kobiecości w uwarunkowaniach nierównej modernizacji. Druga ważna kwestia dotyczy tego, czy posiadamy wystarczająco kreatywności i odwagi w poszukiwaniu rozwiązań w takim kształtowaniu ról męskich i kobiecych, aby osoby obydwu płci mogły wzrastać i żyć w sprawiedliwych warunkach. Elementem tego wzrostu są także wszelkie zdolności umożliwiające spokojne życie w rodzinie.