Pobożność wspólnoty qumrańskiej

Abstract

Wspólnota qumrańska wciąż nie daje się łatwo sklasyfikować, wymyka się próbom jej zdefiniowania, wykracza poza sztywne granice tworzonych przez naukowców pojęć i nie poddaje się prostemu opisowi. Bez wątpienia jedną z cech, którą można uznać za stanowiącą możliwie pełną i głęboką charakterystykę tego odłamu Narodu Wybranego, żyjącego w późnych wiekach okresu Drugiej Świątyni, była pobożność. Niniejszy artykuł przedstawia tę właśnie pobożność Zrzeszenia w jej różnych odsłonach: poznawczej, emocjonalnej i praktycznej. Wskazuje jej punkty styczne i rozłączne z pobożnością reszty Izraelitów; wyjaśnia, jak kształtowała tożsamość qumrańczyków; analizuje w końcu, w jaki sposób pobożność regulowała ich życie i jak nadawała mu kierunek, stając się konstytutywną wartością dla członków wspólnoty znad Morza Martwego.The Qumran Community is still difficult to classify. It eludes attempts to define it, does not fit into the rigid frameworks created by scientific concepts and is not easy to describe. Undoubtedly, however, one feature that may be considered as most fully characterizing that part of the Chosen People living during the late Second Temple Period is piety. This article shows that piety of the Community in its different aspects: cognitive, emotional and practical. It suggests the points of similarity and difference in relation to the piety of the rest of the Israelites and explains how piety shaped the identity of the Qumran people. Finally, it analyses how piety regulated and directed their lives, becoming a constitutive value for the members of the Dead Sea Community.