Resurrecting the ambo: Monument of Paschal Memory and Eschatological Hope. Part II

Abstract

Renewed emphasis on the significance of the ambo on the part of the Roman dicastery for divine worship appeared in the context of the Roman rite in the late 1980s and once again in the Jubilee year 2000 but seems to have been overlooked in the vast majority of local churches. The author reviews what he considers to be a gradual restoration of the ambo to its medieval heyday while seeing that same restoration as central in placing the celebration of Christ’s paschal mystery at the heart of the liturgy renewed after Vatican II.

Ponowne podkreślenie znaczenia ambony przez rzymską dykasterię ds. kultu Bożego pojawiło się w kontekście rytu rzymskiego pod koniec lat 80. i kolejny raz w roku jubileuszowym 2000, ale wydaje się, że zostało ono przeoczone w większości Kościołów lokalnych. Autor opisuje to, co uważa za stopniowe przywracanie ambony do jej średniowiecznej świetności, jednocześnie widząc, że ma ono kluczowe znaczenie dla umieszczenia celebracji misterium paschalnego w centrum liturgii odnowionej po Soborze Watykańskim II.