Wcielenie zaprzeczeniem Bożego cierpienia?

Abstract

Przypisywanie Bogu zdolności do cierpienia wydaje się uzasadnione we współczesnej teologii. Przyczyną tego stanu jest sytuacja w jakiej teologia jest uprawiana (po Auschwitz), gdzie Bóg niecierpiętliwy sprawia wrażenie niewrażliwego na problemy własnego stworzenia. Dlatego też teologowie starają się wprowadzać kategorie „cierpienia aktywnego”, nawet jeżeli jest ono obce bytom przygodnym. Takie podejście zdaje się jednak pomijać fundamentalną tajemnicę chrześcijaństwa, czyli Wcielenie. Objawienie pokazuje, że Bóg nie jest nieobecny, wręcz przeciwnie, osobiście wkracza w sytuację człowieka, przyjmując jego naturę, aby go odkupić między innymi poprzez jego własne cierpienie. Tym samym Syn Boży dokonał rekapitulacji każdego ludzkiego życia i nadał sens zbawczy, męce, słabością, cierpieniu itp. Wcielenie jest ostateczną odpowiedzią Boga na problem cierpienia, dzięki niemu niecierpiętliwy Bóg stał się cierpiący tak jak Jego stworzenie.