Biblijne i dogmatyczne podstawy nauki o szatanie oraz współczesne kryteria jej oceny

Abstract

Starożytny Wschód przypisywał personalny charakter tysiącom tajemniczych sił, których obecność wiązano z wszelkim złem, jakie nawiedza człowieka. Także w Biblii mówi się nie tylko o dobrych istotach duchowych – aniołach, ale i o takich, które szkodzą ludziom, przynoszą choroby i kuszą do złego. Duchy te nazywano demonami, a ich przywódcę szatanem lub diabłem. Artykuł w czterech punktach ukazuje biblijną naukę o demonach i szatanie, główne trendy rozwoju tej nauki w historii myśli chrześcijańskiej oraz kryteria stosowane we współczesnej hermeneutyce związanej z biblijnymi tekstami o demonach i szatanie.

In the ancient East one used to assign personal character to thousands of mysterious powers, whose presence one used to link to every kind of evil haunting man. The Bible does not only mention good spiritual beings – the angels – as described, but ones that also harm people, bring illness and cause temptation towards evilness are also spoken about. These spirits were called demons, and their commander was called Satan or the devil. The article depicts four points taken from biblical teachings about demons and Satan. The main development trends of this teaching in the history of Christian thought and the criteria applied in contemporary hermeneutics are looked at and linked to biblical texts about demons and Satan.