Kongregacja Rozkrzewiania Wiary a bernardyńska misja sui iuris na Sachalinie

Abstract

Artykuł prezentuje pracę misyjną polskich bernardynów, którą podjęli na Sachalinie japońskim na początku XX w. W 1932 r. Kongregacja Rozkrzewiania Wiary utworzyła samodzielną placówkę misyjną sui iuris i oddała ją pod opiekę Zakonowi Braci Mniejszych, prowincji bernardyńskiej w Polsce. Misyjną działalność bernardynów na Sachalinie wspierała nie tylko Kongregacja Rozkrzewiania Wiary, ale także Kuria Generalna Zakonu Braci Mniejszych w Rzymie i Kuria Prowincjalna Prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP w Polsce. Kongregacja Rozkrzewiania Wiary, aby jeszcze bardziej spotęgować działania misjonarzy, w 1938 r. utworzyła prefekturę apostolską w Karafuto. Pomimo tak wielu wysiłków instytucji kościelnych na skutek niesprzyjających warunków politycznych bernardyńska misja na Sachalinie musiała zostać zamknięta już w 1948 r.The article presents the missionary work of Polish Bernardines which they took in Japanese Sakhalin at the beginning of the 20th century. In 1932 the Congregation for the Propagation of the Faith created a separate missionary centre sui iuris and gave it into the care of the Order of Friars Minor, Bernardine province in Poland. Not only was the missionary work of Bernardines in Sakhalin supported by the Congregation for the Propagation of the Faith, but also by the General Curia of the Order of Friars Minor in Rome, as well as by the Provincial Curia of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary Province in Poland. Aiming at intensifying the missionary work, in 1938 the Congregation for the Propagation of the Faith created the apostolic prefecture in Karafuto. Despite so many efforts of church institutions, due to unfavourable political factors, the Bernardine mission in Sakhalin had to be closed as early as in 1948.