Die Neureligionen und Sekten als Herausforderung an Kirche und Gesellschaft. Ein Abriß aus polnischer Sicht

Abstract

Nowe ruchy religijne i sekty obok zagrożeń moralnych i doktrynalnych, które przynoszą, stanowią także wezwanie dla całego chrześcijaństwa, przypominając o potrzebie przeprowadzenia odnowy tradycyjnych form życia religijnego. W niniejszym artykule wskazano na pewne określone oczekiwania i wartości, poszukiwane zwłaszcza przez młodzież. Nowe ruchy religijne w jakimś sensie zaspokajają te potrzeby, oferując m.in.: doświadczenie wewnętrznego nawrócenia; dostarczają możliwości odnajdywania sensu życia w sytuacjach frustracji i zagubienia społeczno-moralnego; stwarzają okazję wymiany doświadczeń w małych wspólnotach; odpowiadają, przynajmniej pozornie, na potrzebę wiarygodności absolutnej autorytetu; dysponują warunkami i możliwościami dla osobistego przeżycia religijnego doświadczenia; proponują odejście od jednostronnej duchowości konfesyjnej, w której miejsce wprowadzają duchowość komplementarną, wręcz synkretyczną. Wszystkie te elementy wzywają chrześcijan do ożywienia życia kościelnego i religijnego, aby mogło ono zaspokoić potrzeby współczesnego człowieka, zwłaszcza młodego. W artykule podane zostały również propozycje odnowy życia duchowego parafii przez dowartościowanie małych wspólnot, współodpowiedzialność świeckich za Kościół, tworzenie Centrów Odnowy Życia Duchowego przy Wydziałach Teologicznych, które przygotowywałyby świeckich do pełnienia funkcji liderów małych wspólnot w ramach wspólnoty parafialnej. We wnioskach artykułu czytamy, iż nowe ruchy religijne i sekty nie oferują żadnych wartości alternatywnych, których brak chrześcijaństwu. Należy raczej walczyć jedynie z niewiedzą na temat prawdziwych wartości duchowych chrześcijaństwa.