„Obce ciało” – Krzysztofa Zanussiego dotknięcie mistyki

Abstract

Krzysztof Zanussi in his films has been exploring several themes from ethical and theological perspectives. His recent film, “Obce ciało” (“Foreign Body”), an analysis of conflict between faith in God and atheism and between a modem multinational corporation, symbolized by Kris, and Angelo, a man faithful to his catholic convictions, is in fact a story on dark night of the soul, described by St. John of the Cross. Main figures of the film are experiencing presence or absence of God: for Angelo, sure of his faith, serious doubts come when his close friend Kasia decides to become a nun. For Adam, struggling for his father’s life, who refuses image of God lacking of mercy, an unexpected answer comes: a miracle saves the life of his father. Zanussi’s philosophical-anthropological treatise, with theological foundations, reveals not only possible attitudes of his protagonists towards God, but suggests also how God can act in their lives.

Krzysztof Zanussi w swoich filmach podejmuje od samego początku tematykę etyczną, często jednak z istotnymi odniesieniami do teologii. Jego najnowszy film, „Obce ciało” (2014), analiza sporu pomiędzy postawą wiary w Boga a ateizmem oraz między ponadnarodową korporacją, symbolizowaną przez Kris, a Angelo, człowieka wiernego swoim katolickim poglądom, jest w gruncie rzeczy opowieścią o nocy ciemnej, tak jak ją opisał św. Jan od Krzyża. Protagoniści doświadczają obecności bądź nieobecności Boga (Deus absconditus): Włoch Angelo, początkowo pewny swej wiary, przeżywa poważne wątpliwości, gdy jego bliska przyjaciółka Kasia postanawia wstąpić do klasztoru. Adam, walczący o życie ciężko chorego ojca, odrzucający obraz Boga niemiłosiernego, doświadcza nieoczekiwanej odpowiedzi: cud ratuje życie ojca. Filozoficzno-antropologiczny traktat Zanussiego, oparty na filozoficznych podstawach, odsłania nie tylko możliwe postawy głównych bohaterów wobec Boga, ale także sugeruje Jego działanie w ich życiu.