Dwie wspólne deklaracje komisji dialogu katolicko-asyryjskiego. Status quaestionis i perspektywy

Abstract

Wspólna deklaracja chrystologiczna, którą 25 lat temu podpisał papież Jan Paweł II i patriarcha Asyryjskiego Kościoła Wschodu, Mar Dinkha IV, jest kamieniem milowym po okresie wspólnej stagnacji chrystologicznej, która trwała bezowocnie przez ostatnie kilkaset lat. Dokument zajmuje się tymi aspektami nauczania Kościoła o Chrystusie, które sprawiły, że Kościół asyryjski poszedł własną drogą po Soborze w Efezie (431). Warto zauważyć, że wiara, jaką wyznawali Asyryjczycy w odniesieniu do Wcielenia Syna Bożego, i relacji między dwiema Jego naturami, boską i ludzką, jest taka sama, jak nauczał ją Kościół od czasów Soboru w Chalcedonie (451).The Common Christological Declaration that 25 years ago was signed by Pope John Paul II and Patriarch of the Assyrian Church of the East, Mar Dinkha IV, is a milestone after common Christological stagnation that have been lasting fruitlessly for last several hundreds of years. The document deals with these aspects of the teaching of the Church on Christ that had made the Assyrian Church to go its own way after the Council of Ephesus (431). It is worth to note that the faith the Assyrians professed with respect to the Incarnation of the Son of God and the relation between the two his natures, divine and human, is the same as it was taught by the Church since the time of the Council of Chalcedon (451).