Leonarda Górki „Dziedzictwo ojców” wezwaniem do jedności w różnorodności

Abstract

The Church, being on the way to its unity in diversity, should make use of its rich history. There can be found the examples that may be helpful in the reconciliation process of not only the Churches, but also cultures and nations. The paradigm of the reconciliation process are, among others, the Apostles of the Slavs, saints Cyril and Methodius. In his “Slavic encyclical” Slavorum Apostoli (SA), the Pope John Paul II called them the authentic protagonists of ecumenism who effectively strive “to remove or reduce any real or even apparent division among individual communities belonging to the same Church” (SA 14). Reverend professor Leonard Górka, both a witness of ecumenism and a great advocate of the Cyrilo-Methodian tradition, and a longtime researcher and teacher in the Ecumenical Institute of the Catholic University of Lublin, often mentioned the saints in his speeches and publications. He emphasized that the saint Solun Brothers, due to their personality and achievement, are figures that make all Christians sensitive to the longing for union and unity between the two sister Churches – Eastern and Western. His testimony can be the reference point for those Christians who engage all their forces in the process of unification in diversity.

Kościół będący w drodze do jedności w różnorodności winien korzystać ze swej bogatej historii. To w niej możemy dostrzec przykłady, które mogą być pomocne w procesie pojednania nie tylko Kościołów, lecz również kultur i narodów. Takim paradygmatem procesu pojednania są między innymi Apostołowie Słowian, święci Cyryl i Metody, którzy zostali nazwani przez papieża Jana Pawła II w „słowiańskiej encyklice” Slavorum Apostoli (SA), autentycznymi protagonistami ekumenizmu, skutecznie dążącymi „do usunięcia lub zmniejszenia wszelkiego prawdziwego lub choćby pozornego podziału między poszczególnymi Wspólnotami, należącymi do tego samego Kościoła” (SA 14). Prof. Leonard Górka SVD, świadek ekumenizmu, a zarazem wielki orędownik tradycji cyrylometodiańskiej i wieloletni pracownik naukowo-dydaktyczny Instytutu Ekumenicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, w swych wystąpieniach i publikacjach często podkreślał, że Święci Bracia Sołuńscy poprzez swą osobowość i dokonane dzieło są postaciami, które uwrażliwiają wszystkich chrześcijan do tęsknoty za zjednoczeniem i jednością między dwoma siostrzanymi Kościołami – Wschodnim i Zachodnim. Jego świadectwo może być punktem odniesienia dla tych chrześcijan, którzy w dziele zjednoczeniowym angażują swe siły w proces jednoczenia w różnorodności.