Modlitwy pierwszych chrześcijan w świetle Dziejów Apostolskich

Abstract

Łukasz, autor Dziejów Apostolskich ukazuje historię pod pewnym kątem. Uwypukla działanie i kierowanie Boże, ponieważ pisze historię zbawczą, to znaczy „historię Boga z ludźmi”. Autor chce bowiem przede wszystkim formować swoich czytelników, a nie ich informować. Maluje swoiste obrazy, które przemawiają do ludzi wszystkich czasów i tworzy przy tym paradygmaty, które należy traktować jako pewnego rodzaju modele i wzorce. Jednym z takich paradygmatów są modlitwy pierwszych chrześcijan. W ujęciu Dziejów Apostolskich modlitwa – zarówno wspólnotowa jak i indywidualna – stanowi filar życia chrześcijańskiego i kształtuje sposób zachowania wierzących w Chrystusa.

Luke, author of the Acts of the Apostles, portrays history from a certain angle. He highlights divine action and direction, because he is writing the story of salvation, in other words the “story of God with people”. Above all the author wants to form his readers, not to inform them. He paints pictures of a special sort which speak to people of all times, creating paradigms which should be treated as models and patterns of a certain kind. The prayers of the first Christians are one such paradigm. As understood in the Acts of the Apostles, prayer – both communal and individual – constitutes the pillar of the Christian life and shapes the conduct of believers in Christ.