Model duchowości kapłańskiej na podstawie dzieł biskupa janowskiego Piotra Pawła Beniamina Szymańskiego OfmCap (1857-1867)

Abstract

Biskup Beniamin Szymański zdecydowanie rozgraniczał duchowość zakonną i duchowość księdza diecezjalnego. Uważał, że zakonnik kapucyński miał nieustannie dążyć do doskonałości, zatem do osobistej świętości, przez realizację rad ewangelicznych. Natomiast księża diecezjalni winni ustawicznie pogłębiać świadomość wielkiej godności sakramentu święceń. Oni bowiem uświęcają się przez sprawowanie obowiązków wynikających z przyjętego sakramentu. Wzrastają zaś w życiu wewnętrznym pogłębiając swoją formację intelektualną i duchową. Wyrazem tego jest ich gorliwość w głoszeniu słowa Bożego, udzielania sakramentów świętych, także troską o estetyczny wygląd świątyni. Biskup Szymański proponował księżom i swoim wiernym świeckim jako pomoc w duchowym wzrastaniu nabożeństwa maryjne, zwłaszcza majowe. Kult Matki Bożej prowadzi do Boga bogatego w miłosierdzie.

Bishop Beniamin Szymański definitely differentiated monastic piety and piety of a diocesan priest. He thought that Capuchins were supposed to continuously aim to perfection, to personal holiness through realization of evangelical advice. Priests were supposed to continuously deepen the awareness of great dignity of The Sacrament of Holy Orders. They sanctify themselves through performing duties resulting from the received Sacrament. They grow inwardly deepening their intellectual and spiritual formation. To express this they eagerly proclaim the Word of God, administer sacraments, they take care of an aesthetic image of the church. Bishop Szymański proposed to his priests and worshippers Marian devotions, especially May Devotions to the Blessed Virgin Mary as help in their spiritual growing. The cult of the Virgin Mary leads to God who is rich in mercy.