Triduum eklezjalne

Abstract

Kościół to rzeczywistość złożona. Po pierwsze przywołuje na myśl wszystkich ochrzczonych, którzy są pielgrzymami na drodze wiary. Dalej stanowi także wspólnotę tych, którzy umarli, ale nie okazali się w momencie śmierci dostatecznie godni, by oglądać Boga i zostają poddani oczyszczeniu. Wreszcie tę szeroką komunię tworzą ci wszyscy, którzy na ziemi dali świadectwo wiary, starając się upodobnić do Chrystusa, a więc osiągnęli chwałę nieba. Wszystkie te trzy „stany” Kościoła łączy to samo dążenie, aby zasłużyć na życie wieczne. Przedmiotem artykułu jest wykazanie na podstawie tekstów euchologijnych trzech celebracji roku liturgicznego kompleksowego obrazu rzeczywistości Kościoła – Ludu Bożego. Są to: Uroczystość Wszystkich Świętych (1 listopada), Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych (2 listopada) oraz Rocznica poświęcenia własnego kościoła (data konsekracji lub jeśli data nie jest znana ostatnia niedziela października). Biorąc pod uwagę fakt, że niniejszy temat podejmują trzy celebracji wydaje się zasadnym, by użyć wobec tego faktu terminu: „triduum eklezjalnego”. Nie należy rozumieć terminu triduum jako tożsamy ze Świętym Triduum Paschalnym. Owo triduum rozumie się jako potrójną rzeczywistość wspólnoty wierzących, a nie jako trójetapową celebrację Misterium Paschalnego Chrystusa, która wieńczy okres Wielkiego Postu.