Eklezjalny wymiar liturgii według Josefa Andreasa Jungmanna

Abstract

The article presents J.A. Jungmann’s reflections on the ecclesial dimension of the liturgy. After presentation of how this author recognizes the liturgy subject in the priestly Church community, his comments on the liturgy as an expression of the Church’s faith were discussed. Referring to history, Jungmann emphasizes that from the very beginning, liturgical forms have usually had the community nature, and that the entire Church is activated in the liturgy celebration. The analysis of this author’s liturgical and ecclesial thought allows to put him among those who made a significant contribution to shaping the awareness that the liturgy is a celebration of the integrally understood Church community, as well as a specific expression and a standard of his faith, according to the bi-directionally understood old principle lex orandi – lex credendi.W artykule zaprezentowano refleksje J.A. Jungmanna dotyczące eklezjalnego wymiaru liturgii. Po przedstawieniu myśli tego autora, odnoszących się do kapłańskiej wspólnoty Kościoła jako podmiotu liturgii, omówiono jego uwagi na temat liturgii jako wyrazu wiary Kościoła. Odwołując się do historii, Jungmann podkreśla, że od samego początku liturgiczne formy z reguły miały wspólnotowy charakter i że w celebrowaniu liturgii uaktywnia się cały Kościół. Analiza liturgiczno-eklezjalnej refleksji Jungmanna pozwala uplasować go w gronie tych, którzy wnieśli istotny wkład w kształtowanie świadomości, że liturgia jest celebracją integralnie pojętej wspólnoty Kościoła, a także swoistym wyrażaniem i normą jego wiary, zgodnie z dwukierunkowo rozumianą starą zasadą: lex orandi – lex credendi.