Miłosierdzie Boga a duch skruchy i przebaczenia w życiu człowieka

Abstract

Istotna kwestia, jaka została zawarta w sformułowaniu tematu, sprowadza się do ukazania postawy przebaczenia człowieka względem tego, który wobec niego zawinił, i wskazania jej skutków w życiu ludzkim. Tak określony cel wymagał odsłonięcia wpierw natury miłosierdzia Boga. Głębia i pełnia Jego miłosierdzia względem człowieka ujawnia się w przebaczeniu mu jego nieposłuszeństwa przez ofiarowanie przez Boga Ojca Syna Jednorodzonego, który przyjmując naturę ludzką, stał się człowiekiem i jako Bóg-człowiek złożył siebie w ofierze na kalwaryjskim krzyżu. Skoro Bóg w Chrystusie okazał człowiekowi przebaczenie, to tym samym zaprosił go do świadczenia przebaczenia innym ludziom i określił sposób jego okazywania. W tym względzie przebaczenie drugiemu człowiekowi ze strony człowieka staje się nie tyle zachętą, ile zadaniem. Wprawdzie człowiek jest wolny i w ramach swej wolności może tego aktu nie okazać winowajcy, ale tym samym sytuuje siebie w ostatecznym rozrachunku w płaszczyźnie sprawiedliwości. Ostateczną konkluzją analiz jest stwierdzenie, że okazane przez Boga w Chrystusie przebaczenie człowiekowi jego przewinień stanowi dla niego niejako zobowiązanie do świadczenia przebaczenia względem jego winowajców. Tak okazywane przebaczenie, choć jest trudne, to jednak staje się owocne zarówno dla przebaczającego, jak i tego, komu się przebacza. Pierwszemu pozwala zachować godność dziecka Bożego, trwać w pokoju ze wspólnotą ludzką i zaświadczyć o Bogu miłosierdzia, a uzyskującemu przebaczenie umożliwia osobistą odnowę i wejście na drogę międzyludzkiej solidarności.

Important issue that has been included in the wording of the theme is down to show the basics attitude of forgiveness of man from the one who sinned against him and indicate its effects in human life. Such a goal required the first unveiling of the nature of God’s mercy. The depth and fullness of His mercy to man is revealed in forgiving him his disobedience by the sacrifice of God the Father, only begotten Son, that assuming a human nature became a man and as God-man sacrificed himself on the Calvary cross. Since God in Christ showed forgiveness to man, he is thus invited him to provide forgiveness of others and determined way of showing it. In this regard, the forgiveness of another person from the man is not as much incentive, it is task. While man is free, and in the context of their freedom to act can not be the culprit, but thus situates himself in the end in the plane of justice. The final conclusion of the analysis is that shown by God in Christ forgive man his trespasses, for him, as it were an obligation to provide forgiveness to the culprits. Yes produced forgiveness, although it is difficult, it becomes fruitful for both forgiving and to whom to forgive. First to preserve the dignity of a child of God abide in peace with the human community and testify to God’s mercy, and – forgiveness that accesses allows a personal renewal and entering the path of human solidarity.