Dynamika „przymierza pokoju” w Księdze Ezechiela

Abstract

Idea przymierza pokoju, występująca w tekstach starożytnego Bliskiego Wschodu, w Biblii Hebrajskiej pojawia się w tekstach pochodzenia kapłańskiego. Ezechiel w dwóch wyroczniach (Ez 34,25-30 i 37,26-28) wykracza poza pozabiblijną konwencję przymierza pokoju, dokonując równocześnie modyfikacji kapłańskiej koncepcji przymierza zawartej w Kpł 26 Obietnica jakościowo nowego przymierza, określonego mianem „przymierza pokoju” (34,25; 37,26), zakłada pokój ze zwierzętami, urodzajność ziemi i wybawienie od nieprzyjaciół Jednakże istotą tego przymierza jest nie tyle „pokój” rozumiany jako wszelkie dobro osobiste, wspólnotowe i materialne, ile obecność Boga pośród swego ludu, która stanowi jedyne źródło bezpieczeństwa, pomyślności i zbawienia.

The motif of „covenant of peace”, as found in some Ancient Near Eastern texts, is presented in the Hebrew Bible by the Priestly tradition Ezekiel refers to the covenant of peace in two oracles: Ezek 34:35-30 and 37:26-28. He not only goes beyond the primeval myth but also modifies the Priestly concept as expressed in Lev 26. Ezekiel’s promise of the covenant of peace consists of three elements: safety from wild animals, security against famine, and freedom from human enemies. However, the essence of this covenant is peace understood as God’s presence amongst his people, which is the only source of the people’s safety, welfare and salvation.