Sources of the Norm about Doubt of Law and Lack of Obligation ‒ Can. 14

Abstract

In canon law, doubt is one of the conditions under which an ecclesiastical law may lack an obligation. The concepts contained in the text of the law in both canon 14 and CCEO canon 1496 pose a single reality of doubt with two facets of law or of fact. In doubt of law, laws even if they are disqualifying or invalidating, do not oblige. If the doubt is about a fact, the law obliges but the competent authority can dispense it. The research focuses majorly on the historical origin of the rule about doubt of law and lack of obligation. The origin of this rule may help to understand whether it is a juridical law capable of producing a juridical obligation with respective juridical effects, or if its positivistic application may have some juridical and moral consequences in relation to individual’s rights or the rights of the third parties.

W prawie kanonicznym wątpliwość prawna jest jednym z warunków, w jakich prawo kościelne nie obowiązuje. Pojęcia zawarte w tekście ustawy zarówno w kanonie 14 KPK, jak i kanonie 1496 KKKW stanowią jedną rzeczywistość wątpliwości z dwóch aspektów prawnych lub faktycznych. Wątpliwości prawnej kodeksu nie obowiązują, nawet unieważniające i uniezdalniające. Jeśli wątpliwości są natury faktycznej, prawo obowiązuje, ale właściwe władze mogą od niego dyspensować. Autor w swoim artykule koncentruje się na historycznym kontekście powyższej reguły.