Tekst teologiczny jako świadectwo wiary teologa

Abstract

Tekst teologiczny powinien być świadectwem wiary teologa. W artykule rozpatrzone zostały trzy możliwe sposoby takiego świadectwa. Przede wszystkim tekst powinien spełniać kryterium ortodoksji. Musi zatem respektować Objawienie Boże przekazane w Piśmie Świętym oraz zachowywane w Tradycji. Zgodnie z nauczaniem Kościoła katolickiego autorytatywną wykładnię Tradycji daje Urząd Nauczycielski Kościoła. Jednak zarówno interpretacja Pisma Świętego, jak i odczytywanie Tradycji wymaga umiejętności teologicznej. Inaczej grozi popadnięcie w fundamentalizm. Ten fundamentalizm w odniesieniu do Magisterium Kościoła wyraża się często na dwa przeciwstawne sposoby: albo w unikaniu odwołań, albo w nadmiernym odwoływaniu się do wypowiedzi Magisterium. Drugi potencjalny sposób świadectwa wiary to powoływanie się na osobiste świadectwo wiary, swoje przeżycia. Takie „naiwne”, bezpośrednie świadectwo nie powinno mieć miejsca w tekście teologicznym. To twierdzenie zostało poparte dwoma argumentami: wymogu krytyki niemożliwego do spełnienia wobec własnego osobistego świadectwa i różnicy między słowem mówionym a pisanym. Natomiast – i to jest trzeci sposób obecności – tekst teologiczny powinien być przeniknięty duchem wiary, czyli wyrastać z osobistego doświadczenia wiary, ale nie poprzez „dawanie świadectwa”, lecz poprzez wewnętrzną wierność temu doświadczeniu. W artykule podjęto próbę opisania doświadczenia wiary w oparciu o filozofię Levinas.

The theological text should be a testimony of theologian’s faith. The article considers three possible ways of such a certificate. First of all, the text should meet the criterion of orthodoxy. He must therefore respect God’s revelation transmitted in the Scriptures and kept in Tradition. According to the teaching of the Catholic Church, the Church’s Magisterium gives an authoritative interpretation of Tradition. However, both the interpretation of the Holy Scriptures and the reading of Traditions require theological skill. Otherwise you risk falling into fundamentalism. This fundamentalism in relation to the Magisterium of the Church is often expressed in two opposing ways: either in avoiding references or in excessive reference to the statements of the Magisterium. The second potential way of testimony of faith is by referring to personal testimony of faith, your experiences. Such “naive” direct testimony should not take place in a theological text. This assertion is supported by two arguments: the requirement of criticism that could not be met by one’s personal testimony and the difference between spoken and written words. However - and this is the third way of presence - the theological text should be permeated with the spirit of faith, that is, grow out of the personal experience of faith, but not through “witnessing” but through internal fidelity to this experience. The article attempts to describe the experience of faith based on the philosophy of Levinas.