Teologiczna struktura relacji o ogrodzie Eden (Rdz 2,4b‑25)

Abstract

W relacji Rdz 3,1‒24, która jest tak właściwie pierwszą historią opowiedzianą przez autora biblijnego, hebrajska szkoła narracji osiąga niezwykle wysoki pułap tak pod względem formalnym, wystarczy tu wziąć pod uwagę niezwykle dopracowaną strukturę opowiadania, jego głęboki symbolizm przekazu oraz zakotwiczenie w świecie religii i kultury starożytnego Bliskiego Wschodu, jak też pod względem merytorycznym. Tekst relacjonujący upadek pierwszych ludzi i złamanie przymierza z Bogiem w Edenie charakteryzuje się wielką głębią teologiczną i filozoficzną, z jaką jahwista podejmuje najważniejsze problemy egzystencjalne związane z naturą i statusem człowieka: to znaczy jego wielkość i powołanie, bezpośredni związek z Bogiem, ale także doniosłe wyzwanie darowanej mu przez Stwórcę wolności, której niestety nie potrafił odpowiednio wykorzystać.

In Gen 3,1‒24, the first story in the Bible, Hebrew narrative art is seen at its highest. The charm with which the tale unfolds serves only to deepen the tragedy that is related, while the apparent naïveté of the style disguises the richness of theological reflection that theologians have not exhausted. And this is the greatest tribute that can be paid to the writer. He describes God’s relations with men not in abstract theological jargon that needs special linguistic aptitudes and a long training to acquire, but in a simple vocabulary drawn from peasant life. Yet the ideas he puts so clearly in story form have theological ramifications that have stretched the minds of the greatest thinkers down the ages.