Msza święta prymicyjna według posoborowych dokumentów Kościoła w Polsce

Abstract

Msza prymicyjna jest ważnym dniem w życiu neoprezbitera, jego rodziny i parafii, z której pochodzi. Jej przebieg zawsze normowały księgi liturgiczne. Przed Soborem Watykańskim II nie była możliwa w tym przypadku koncelebra, stąd pojawiła się funkcja manuduktora – starszego kapłana, który wskazywał prymicjantowi teksty mszalne. Błogosławieństwo prymicyjne poprzedzone było tzw. papieskim, następnie prymicjant błogosławił poszczególne stany, jak to ma miejsce i w odnowionej liturgii. Poszczególne diecezje różnie ustosunkowały się do owego błogosławieństwa papieskiego, którego nie zawierają już Obrzędy błogosławieństw. Sam udział we Mszy świętej wiąże się z możliwością uzyskania odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami. Różnice są także w podtrzymywaniu tradycji błogosławieństwa np. wianka prymicyjnego. Inaczej podchodzi się do czasu powitania prymicjanta, jak i do zaleceń odnośnie organizacji agapy po Mszy świętej.The first mass is an important day in the life of a newly ordained priest, his family and the parish he comes from. Its sequence of events is liturgically regulated. The article provides a synthesis of the liturgical standards applied to the first mass before the Second Vatican Council. Concelebration was not possible at that time, which led to the emergence of the function of the manuductor – a senior priest who indicated the Eucharistic texts to the new priest. The premice blessing followed the so called Papal blessing, and subsequently the newly ordained priest would bless the individual estates, as is the case with the revised liturgy as well. The article systematises the liturgical regulations included in the liturgical books that apply in Polish dioceses, and provides an overview of diocesan standards applicable to the first mass. Individual dioceses have adopted varying approaches to the above-mentioned Papal blessing, which is absent from the post-Council Blessing rites adapted to the customs in Polish dioceses. Mere participation in this Holy Mass entails an opportunity to gain a plenary indulgence under the usual conditions and is not tied to any additional rites. There are also differences in the way traditions, such as blessing the premice wreath, are upheld, in the time and place where the newly ordained priest is greeted, as well as in the recommendations for holding an agape after the Holy Mass.