Zespół obrazów w dawnym dominikańskim sanktuarium św. Zofii w Zofiborze

Abstract

In 1710 Jan Domaszewski, in his village Domaszewice, founded a wooden church. In the years 1721–1722, Franciszek and Zofia Nowosielski erected and endowed a wooden monastery for the Dominicans. Since then, the partof the village belonging to the Dominicans, has been called Zofibór. Even if the friars are no longer present in that property, one can find their remembrance in the Baroque images of St. Dominik and Vincent Ferrer, the painting of the Virgin Mary in the type of Eleusa made by Stanisław Szczerbic (1628) and a the painting of the patron saint of the sanctuary St. Sophia.

W 1710 r. Jan Domaszewski funduje w swojej wsi Domaszewice drewniany kościół. W latach 1721–1722 Franciszek i Zofia Nowosielscy wznoszą i uposażają dla dominikanów drewniany klasztor. Od tego też czasu część wsi należąca do dominikanów nosi nazwę Zofibór. Dominikanie prowadzili w Zofiborze misje ludowe i zajmowali się prowadzeniem przyklasztornego folwarku. Obecny drewniany kościół został wybudowany po pożarze poprzedniego w 1854 r. W 1864 r. zakon dominikanów uległ kasacie. Dopiero w 1914 r. utworzona została przy kościele św. Zofii parafia. Przez lata zatarła się pamięć o zofiborskich dominikanach. Pamiątką po nich są zachowane we wnętrzu kościoła podominikańskie barokowe wizerunki świętych dominikańskich: Dominika i Wincentego Ferreusza, namalowany przez Stanisława Szczerbica obraz Matki Boskiej w typie Eleusa (1628) oraz obraz patronki sanktuarium – św. Zofii.