Ogród centralnym symbolem ekologii

Abstract

The garden is a place of natural beauty, delicate, subtle, which cannot be achieved by human creativity. Respect for nature transferred to the social life breeds respect for human being, allows us to notice the subtle beauty of noble relationships and cultivate them so that the social structures originate upon of them producing the fruit of the common good. A lack of respect for nature is associated with a lack of respect for human being. Instead of the Garden of Eden, a garden of horror and empty, infertile, burned earth are appeared. Instead of a paradise community, a community of the Cain’s descendants is appeared in which terror and dread rule. Building a new, wonderful world is possible only through care of a blade of grass, care of the smallest good of the people living around us. The ecological method is not demolishing and building works that show the progress of technical thought in an empty place, but humble bending and caring about the most fragile plants.

Ogród jest miejscem naturalnego piękna, delikatnego, subtelnego, które nie może być osiągnięte przez twórczość człowieka. Szacunek dla przyrody przeniesiony na życie społeczne rodzi szacunek dla człowieka, pozwala zauważyć subtelne piękno szlachetnych relacji i pielęgnować je, aby z nich wyrastały struktury społeczne, wydające owoc dobra wspólnego. Brak szacunku wobec przyrody łączy się z brakiem szacunku dla człowieka. Zamiast ogrodu rajskiego pojawia się ogród grozy i pusta, jałowa, spalona ziemia. Zamiast rajskiej społeczności pojawia się społeczność potomków Kaina, w której panuje terror i groza. Budowanie nowego, wspaniałego świata możliwe jest tylko poprzez troskę o źdźbło trawy, troskę o najdrobniejsze dobro ludzi żyjących wokół nas. Ekologiczną metodą nie jest wyburzanie i budowanie w pustym miejscu dzieł świadczących o postępie myśli technicznej, lecz pokorne pochylenie się i pielęgnowanie najbardziej wątłych roślin.