Czasopisma naukowe

Stały URI zbioruhttps://theo-logos.pl/handle/123456789/6

Przeglądaj

Przeglądaj Czasopisma naukowe wg Autor "Abdalla, Michael"

Wpisz kilka pierwszych liter i kliknij przycisk przeglądania
Teraz wyświetlane 1 - 4 z 4
  • Miniatura
    Pozycja
    Eucharystyczna obecność Chrystusa – świadectwa pierwszych wieków
    Rucki, Mirosław; Abdalla, Michael (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2017)
    Wyrazy aramejskie używane w Kościołach asyryjskich zarówno wschodnim, jaki zachodnim wskazują na dosłowne rozumienie realnej obecności Chrystusa w eucharystycznym Ciele dziesięć wieków temu. Najbardziej starożytne znane teksty dotyczące Eucharystii potwierdzają, że takim było jej rozumienie od samego początku. W artykule zebrano i omówiono wypowiedzi pisarzy chrześcijańskich pierwszych wieków oraz fragmenty anafor przypisywanych autorom żyjącym od I do IV w. Wszystko wskazuje na to, że rzeczywistość duchowa, w większości nienamacalna i niewidzialna, była odbierana jako realnie zachodzące wydarzenia.
  • Miniatura
    Pozycja
    Eucharystyczna obecność Chrystusa w rozumieniu liturgicznym Kościoła antiocheńskiego
    Mor, Severius Moses; Rucki, Mirosław; Abdalla, Michael (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2016)
    In the paper, the liturgy of the Syriac-Orthodox Church of the Patriarchate of Antiochia is discussed. It is traced back to the Apostolic Tradition of the Church of Jerusalem and is connected with Jacob the brother of Our Lord Jesus Christ. The profound ties between the Eucharistic liturgy and the Jewish Pesach is presented, and its understanding as a re-experience of old events is emphasized. The analysis of the key Aramaic/Syriac and Hebrew words proves that in the very point of the Last Supper Jesus Christ meant His real presence (not just symbol) in the Eucharist. The oldest documents of Christianity confirm this understanding in the early Church, especially that of the Aramaic backgroung. Moreover, the liturgical space and the variety of anaphoras in the Antiochan Church are the witnesses of the continuous teaching on the Eucharist kept here. Based on the St Ephrem the Syrian’s work, it is also illustrated how the ties with Biblical Judaism and the understanding of the real Eucharistic presence of Christ were always the typical characteristics of the Syriac-speaking Church, like it is today.
  • Miniatura
    Pozycja
    Kamień, o który wszyscy się potykają (Mt 16, 23)
    Rucki, Mirosław; Abdalla, Michael (Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu, 2018)
    The article deals with the verse Matt. 16:23 in which Jesus addresses Peter in the following way: “Get thee behind me, Satan: thou art an offence unto me: for thou savourest not the things that be of God, but those that be of men” (KJV). One of the meanings of the word provided by dictionaries is analysed: ‘skándalon is the native rock rising up through the earth, which trips up the traveler’ (http://biblehub.com/greek/4625.htm). Syriac dictionaries explain the meaning of the word used in the Peshitta as a stumbling-block, that is the rock upon which people stumble. The expression kefo d-tuqalto in Peshitta Rom. 9:33, referring to Isa. 18:14, is a particularly interesting use of this word. Considering an original Aramaic version of the Peter’s name Kefo, the wordplay difficult to be translated into Polish is analysed: in Matt. 16:18 Jesus names Simon with a new name Kefo meaning the Rock as the foundation of the Church, and a few verses farther He calls him [kefo] d-tuqalto meaning the rock that sticks up on the road for everyone to stumble. Moreover, an analysis of the related words in the Hebrew Bible, the Peshitta and the Targums provides additional interesting details, for example about the millstone mentioned in Matt. 18.
  • Miniatura
    Pozycja
    Klasztory jako ośrodki działalności pisarzy syriackich
    Abdalla, Michael; Rucki, Mirosław (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2016)
    Artykuł rzuca pewne światło na zagadnienie związane z klasztorami, które w ciągu prawie dwóch tysięcy lat pełniły funkcje ośrodków edukacyjnych w Kościołach na Wschodzie. Oprócz światowej sławy szkół w Nisibis, Edessie czy Antiochii, są informacje o 125 klasztorach, z którymi związani są pisarze syriaccy. Większość z nich już nie istnieje. Źródła historyczne i archeologiczne dostarczają danych o znacznie większej liczbie klasztorów działających na terenie dzisiejszej Turcji, Syrii i Iraku. Jednak inwazja islamu znacznie ograniczyła rozwój nauki i edukacji w klasztorach, na które nałożono wysokie podatki. Nie wolno było już budować nowych klasztorów, a poszerzanie i remontowanie starych było znacznie utrudnione. W końcu masakry przeprowadzone przez Tamerlana zadały śmiertelny cios, po którym wschodnie Kościoły nie były w stanie powrócić do poprzedniego stanu, mimo że w XV w. miał miejsce wzrost liczby klasztorów. Do dziś zachowało się zaledwie kilkadziesiąt klasztorów, które są poważnie zagrożone. Dwa z nich ostatnio zrównano z ziemią.