Studia Gdańskie, 2008, T. 23

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/27087

Przeglądaj

Przeglądaj Studia Gdańskie, 2008, T. 23 wg Autor "Cichosz, Wojciech"

Wpisz kilka pierwszych liter i kliknij przycisk przeglądania
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
  • Miniatura
    Pozycja
    Historische Wurzeln, das heutige Bild und Substanz der katholischen Schule in Polen
    Cichosz, Wojciech (Gdańskie Seminarium Duchowne, 2008)
    Liczne opracowania wskazują, że najwięcej szkół katolickich w Polsce znajduje się w dużych aglomeracjach miejskich, które równocześnie są dużymi ośrodkami akademickimi. Właśnie w dużych miastach, w których uczelnie kształcą nauczycieli, spotyka się środowiska przyjazne powstawaniu tego typu placówek. Nie brakuje w nich kadry o dużej świadomości moralnej i religijnej, związanej często z prężnie działającym różnego rodzaju duszpasterstwem studentów. W Polsce naukę szkolną podejmuje około 6,8 mln uczniów, z czego około 2 % tej liczby w szkołach katolickich. Niektóre z nich znajdują się w rankingach najlepszych szkół w Polsce. Od 1994 roku wszystkie szkoły katolickie są zrzeszone w powołanej przez Konferencję Episkopatu Polski Radzie Szkół Katolickich z siedzibą w Warszawie. Na szczególną uwagę w tego typu szkołach zasługuje nie tylko znacznie poszerzony ramowy plan nauczania, ale przede wszystkim program wychowawczy oparty na wartościach chrześcijańskich i Tradycji Kościoła. W Polsce, oprócz przekazywania wiedzy i kształcenia poszczególnych sprawności u wychowanków, szczególną uwagę zwraca się na formację dojrzałej i pełnej osobowości uczniów poprzez realizację tzw. 4 filarów edukacyjnych: uczyć, aby wiedzieć; uczyć, aby działać; uczyć, aby żyć wspólnie oraz uczyć, aby być. Szkoły katolickie w zdecydowanej większości są powoływane – podobnie jak w minionych wiekach – przede wszystkim w celu kształtowania elit. Plan pracy obejmuje zatem teoretyczne opracowanie i praktyczne wdrożenie w życie zrównoważonej integracji edukacji i ewangelizacji (zarówno nauczycieli, jak i uczniów), budowanej w oparciu o koncepcję teologiczną, eklezjalną, filozoficzną, pedagogiczną i sprawdzone doświadczenie wielu szkół katolickich. By móc zrealizować owe cele, należy postulować powrót do odzyskania przez współczesną szkołę katolicką jej pełnej tożsamości i to w potrójnym wymiarze: 1) kształcenia (efektywności edukacyjnej) – szacunku do metodologii danego przedmiotu, ukazywania związków na płaszczyźnie fides et ratio, chrześcijańskiej nauki o pochodzeniu i naturze świata i człowieka; 2) wychowania (kultury bycia i życia) – promocji człowieka integralnego (formacji osobowościowej, społecznej, obywatelskiej i patriotycznej, kulturowej, prorodzinnej i seksualnej, religijnej), ukazywania eklezjalnego wymiaru wspólnoty, wskazywania celów pośrednich, nadrzędnych i ostatecznych, nauki życia we współczesnym pluralizmie światopoglądowo-kulturowym; 3) ewangelizacji (formacji życia duchowego i sakramentalnego) – chrystocentryzmu, moralizmu ewangelicznego, personalizmu i humanizmu chrześcijańskiego. Wobec powyższych sformułowań, należy stwierdzić, że szkoła katolicka albo będzie tożsama ze szkołą Jezusa Chrystusa, albo jej wcale nie będzie, bo „jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić?” (Mt 5,13).
  • Miniatura
    Pozycja
  • Miniatura
    Pozycja
    Źródła zagrożeń wychowawczych w szkole
    Cichosz, Wojciech (Gdańskie Seminarium Duchowne, 2008)
    In the modern world we witness the process of the creation of a pluralist society which is characterised by a consumer-liberal attitude. Manipulations in our system of values have resulted in prompt destruction of the deposit of the faith. They have also led to claims stating that Christ is no longer the lord of the history of Man. Civilisation, which is in the process of secularization, is moving away from religious morality. In the name of post-modernist philosophy (alleged freedom and tolerance) it does not give ready answers, but instead it leads to negation and provocation. In this context it is difficult to talk about ideals, the truth and holiness. The lack of objective criteria, which is expressed by religious indifferentism and moral situationism, together with the crisis of conscience and the truth, freedom and responsibility, all lead to the situation in which God is no longer the answer to fundamental issues but just one of numerous questions. Direct sources of educational threats at school can be found in the ongoing mental and civilisational changes. These transformations are best characterized by the ‘rule of a mad wolf’ – ‘why not?’. In modern schools, Christian upbringing ‘towards freedom’ is placed in the perspective of the so called postmodernist ‘freedom from something’. The problem of education in the modern world relies on the fact that because of its own nature education can renounce neither authority nor tradition, and despite this it has to take place in a world whose structure is no longer defined by authority and held together by tradition. This situation gives rise to social pathologies and youth subcultures. The threat from drug addiction, alcoholism, abuse, aggression and the Internet and media addiction is becoming more common. The real world is being situated in the virtual world (advertising and the cult of the body). Life is becoming a play without any responsibility. The trends of the modern world point out a totally different direction: easy, quick and exciting. The lack of time which often afflicts parents and teachers is one of the main sources of modern educational threats. It is quite common that adults are not aware of the situation of those who are in their care and they do not talk to them often enough. Nowadays we often hear about the negative selection for the profession of a teacher. Being an educator (a parent or a teacher) means constant offering yourself as a gift! There are situations when a parent should receive more support from the class teacher and even, in pathological families, should be replaced by him or her. If a young man could not find support in school and Church, where else would he be supposed to look for it? In youth subcultures and sects? The young are still waiting for the master, that is for someone who can fascinate them. The currently experienced crisis of a human person and its formation entitles us to define its new quality: the Christian humanization of the education (the civilization of love of John Paul II). It can be realized throughout focusing on the personal concept of the man and the aims and ideals of education that come from it; personalization of the relation between the teacher and the student or the master and the disciple and the choice of suitable educational methods and techniques. One of the ways of defying the modern ‘educational vanguard’ is the creation of the concept of education which is based on the following pillars (10 postulates of Christian education): education concentrates on a human person, who is its source and aim; education applies the same moral rights for both the student and the teacher; education is based on the Christian system of values in its programme; education harmonizes the life on earth with the system of values and the supernatural; education is correlated with teaching and avoids the extreme; education exposes the human and God’s authority in its activities; education integrates all the spheres of human life: reason, will and emotions; education serves the man, society and God; education interprets and orders the culture in the light of faith; education does not depreciate formal schooling.