Żyrek-Horodyska, Edyta (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2024)
Celem niniejszego artykułu jest scharakteryzowanie poetyki reportażu przyrodniczego jako gatunku, w którym natura staje się dominującym elementem przekazu. Kluczową kategorią w jej percypowaniu jest pojęcie aktywnej i empatycznej wrażliwości. Analizom poddane zostały trzy książki reportażowe Adama Robińskiego: Hajstry. Krajobraz bocznych dróg, Kiczery. Podróż przez Bieszczady oraz Pałace na wodzie. Tropem polskich bobrów.W badaniach połączono metodę uważnej lektury (ang. close reading) z perspektywą „zielonego czytania” (ang. green reading). Analizy wykazały, że wykorzystywane przez dziennikarza techniki przyrodopisarskie sprzyjają edukowaniu i rozwijaniu wrażliwości odbiorcy.
