Przeglądaj wg Autor "Bujak, Janusz"

Teraz wyświetlane 1 - 20 z 39

Aktualność orędzia fatimskiego w świetle postulatu nowej ewangelizacji
Bujak, Janusz (Wyższe Seminarium Duchowne w Koszalinie, 2014)
Zachęta do nowej ewangelizacji, obecna w nauczaniu św. Jana Pawła II i Benedykta XVI, swoje potwierdzenie i konkretną realizację znajduje w przesłaniu Maryi przekazanym trojgu pastuszkom: Łucji, Hiacyncie i Franciszkowi, w Fatimie. Maryja za ich pośrednictwem przypomniała, że dla uproszenia nawrócenia własnego i innych konieczne jest wynagradzanie Bogu poprzez nabożeństwo do Niepokalanego Serca Maryi, codzienne odmawianie różańca i pełnienie obowiązków w duchu ofiary. Również Jan Paweł II w przemówieniu wygłoszonym do biskupów portugalskich 13 maja 1991 r. przypominał, że Fatima i jej orędzie pomagają nam zrozumieć, że dla nowej ewangelizacji najważniejsze są modlitwa i pokuta jako skuteczny oręż chrześcijanina w duchowej walce „przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich (Ef 6,12)”.
Antropologia Imago Dei jako odpowiedź na antropologię gender
Bujak, Janusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2014)
Gender theory głosi, że istnieje odwieczny konflikt mężczyzn i kobiet, któremu można zaradzić jedynie przez zaprzeczenie istnienia płci biologicznej i zaakceptowanie „płci kulturowej” – gender, tak by zniknęły różnice pomiędzy mężczyzną i kobietą i powstało społeczeństwo aseksualne. Celem artykułu jest ukazanie, na czym polega ideologia gender i wskazanie na jej filozoficzne zaplecze w postaci marksizmu i konstruktywizmu. Odpowiedzią na tę niszczącą jednostkę, rodzinę i społeczeństwo ideę jest przesłanie Księgi Rodzaju 1–2, gdzie mowa jest o stworzeniu człowieka na obraz i podobieństwo Boga – imago Dei. Dziś szczególnie mocno trzeba przypominać, że wierzymy nie tylko w Odkupienie człowieka przez Boga – Człowieka, ale i w Boga – Stwórcę świata i człowieka, i wszystkie konsekwencje, które z tego wynikają.
Benedykt XVI Jezus z Nazaretu Część I. Od chrztu w Jordanie do Przemienienia, Kraków 2007
Bujak, Janusz (Uniwersytet Szczeciński, 2008)
Blaski i cienie posoborowej reformy liturgicznej w świetle Motu proprio Benedykta XVI Summorum Pontificum
Bujak, Janusz (Uniwersytet Szczeciński, 2008)
Czy istnieje możliwość opracowania antropologii wspólnej dla wszystkich chrześcijan?
Bujak, Janusz (Towarzystwo Naukowe KUL, 2009)
The purpose of this article is to give the evidence that the anthropology of imago Dei could be considered as the groundwork for the common anthropology valid for the whole Christianity and it also depicts the vision of man as the answer to the demands of every human being of the postmodernism epoch. The starting point of our reflection is the fact of the return of the interest in anthropology in the 20th century among the theologians of the three great Christian denominations: Orthodox, Protestant and Catholic. When in the 20th century the ecumenical movement appeared, theological anthropology, which both joins and divides Churches, became very crucial and still it is getting more and more important. After many years of ecumenical dialogues we can affirm that, despite the differences, all Christians understand man as a imago Dei – the image of God. He was not only created as such, but has always been, despite the original sin. Man is the image of God One in the Holy Trinity who lives in mutual relations, that is why human being is also highly relational. He lives in the relation with God, with another human being, and with the created world over which he was appointed as the master and manager. All Christian Churches which took part in the ecumenical dialogue agree that the source of this anthropology is the Bible; they will also agree about the original sin and his consequences for the human nature considered in the light of Jesus Christ; finally, they will agree on imago Dei as the foundation of the personal dignity of man. There are still differences, the questions that require more theological work, for example distinction between image and likeness; the concept of theosis – deification present in the orthodox theology and considered as problematic by the protestant theology; the Churches teaching about the ordination of women and homosexuality. At the end of the article we have some examples of the perspectives that give the anthropology of the image of God. This concept of human can help to overcome the contemporary crisis of anthropology, the result of the postmodernism. This anthropology also claims that all Christian Churches are able to give the common answer to the ethics questions such as abortion, euthanasia or genetic manipulations. The author also suggests that all Christian Churches, as the starting point and foundation, should take not only the Bible, but the anthropology of the Fathers of Church as well.
Czy nauczanie o „communicatio in sacris” utrudnia interkomunię pomiędzy katolikami i luteranami?
Bujak, Janusz (Uniwersytet Szczeciński, 2007)
Eklezjologia trynitarno-eucharystyczna w dokumentach Międzynarodowej Komisji Mieszanej do dialogu teologicznego między Kościołem katolickim a Kościołem prawosławnym
Bujak, Janusz (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, 2002)
Eucharystia źródłem miłości miłosiernej i sprawiedliwości społecznej w myśli Jana Pawła II i Benedykta XVI
Bujak, Janusz (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Szczecińskiego, 2007)
Sia nel pensiero del Papa Giovanni Paolo II che in quello di Benedetto XVI è presente una grande sensibilità alla questione di povertà e ingiustizia. Ambedue i Pontefici invitano quelli, che vogliono seguire Gesù e servirLo a scoprire il Suo volto nei più poveri e bisognosi. Fonte da cui scaturisce l’amore caritativo della Chiesa è l’amore di Dio rivelato nella Croce di Gesù Cristo, adesso presente nell’Eucaristia. E proprio questo sacramento, che purifica i nostri cuori e apre i nostri occhi per poter vedere nei poveri Colui che sulla croce gridò „ho sete” (Gv 19,28).
Fides quae creditur, czyli relacja wiary i rozumu
Bujak, Janusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2014)
Celem artykułu jest ukazanie rzeczywistości wiary i jej relacji do rozumu we współczesnym nauczaniu Kościoła. Aby osiągnąć zamierzony cel, w pierwszym paragrafie rozróżniono fides qua i fides quae, w drugim przybliżono nauczanie Soboru Watykańskiego II na temat wiary, w trzecim punkcie ukazano relację wiary i rozumu w encyklice Jana Pawła II Fides et ratio, czwarty paragraf przeznaczono na rozważania o wierze w encyklice papieża Franciszka Lumen fidei, piąty zaś – o głównym zadaniu teologii, jakim jest poszukiwanie prawdy o człowieku w świetle Objawienia w myśli Benedykta XVI.
G.K. Chesterton, Wiekuisty człowiek, Warszawa – Ząbki 2004.
Bujak, Janusz (Uniwersytet Szczeciński, 2005)
Historyczne i duchowe aspekty celibatu w Kościele
Bujak, Janusz (Wydział Teologiczny Sekcja w Tarnowie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2012)
The purpose of this article is to show two views on the origin of a celibacy for a religious reason in the Catholic Church. The first one which results from the law, and the second one that has divine roots in which the source of such a life is Jesus Christ himself and his disciples. In the second part of the article there are some psychiatrists’ and theologians’ opinions about the possibilities of a mature priestly celibacy life.
Homo naturae lupus est? Problem relacji człowieka i natury w ujęciu historycznym i współczesnym
Bujak, Janusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2013)
Celem artykułu jest ukazanie różnych odpowiedzi udzielanych na pytanie o przyczyny i drogi wyjścia z kryzysu ekologicznego. W wielu środowiskach panuje dziś przekonanie, że to człowiek jest największym niebezpieczeństwem dla środowiska naturalnego (homo naturae lupus est), dlatego jeśli świat i ludzkość mają przetrwać, należy ograniczyć do niezbędnego minimum liczbę ludzi na świecie. Inaczej widzi drogi wyjścia z kryzysu ekologicznego Stolica Apostolska. Jan Paweł II w encyklice Centesimus annus z 1991 roku omówił „ekologię ludzką”, zgodnie z którą na pierwszym miejscu należy postawić człowieka, który jest panem stworzenia, ale nie w sposób absolutny, ponieważ swoją władzę otrzymał od Boga, przed którym zda sprawę ze swoich czynów.
Ignazio Sanna, L’antropologia cristiana tra modernità e postmodernità, Brescia 2004
Bujak, Janusz (Uniwersytet Szczeciński, 2007)
Imago Dei jako źródło godności człowieka i wartości jego cielesności
Bujak, Janusz (Uniwersytet Szczeciński, 2010)
John R. Quinn, Per una riforma del papato. L’impegnativo appello all’unità dei cristiani (O reformę prymatu. Zobowiązujące wezwanie do jedności chrześcijan), Brescia 2000
Bujak, Janusz (Uniwersytet Szczeciński, 2004)
Kard. Josepha Ratzingera – Benedykta XVI ocena Soboru Watykańskiego II na przykładzie reformy liturgicznej
Bujak, Janusz (Uniwersytet Szczeciński, 2007)
Komunia kościołów lokalnych a kolegialność episkopatu w dokumentach dialogu katolickoprawosławnego
Bujak, Janusz (Uniwersytet Szczeciński, 2004)
Kwestia celowości procesów ewolucyjnych w refleksji kardynała Christopha Schönborna
Bujak, Janusz (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Szczecińskiego, 2010)
The article discusses the debate that began with the publication of the article of Cardinal Christoph Schönbom in New York Times 7th July 2005. That article criticized on both ideological approach to the theory of evolution and creationism as appropriate to the age of Protestant communities. However, defended the possibility of recognition by the human mind of God in creation and discovery of the advisability of evolutionary processes.
Marcina Lutra koncepcja „niewolnej woli” w świetle doktryny Kościoła katolickiego
Bujak, Janusz (Instytut Filozoficzno-Teologiczny im. Edyty Stein, 2013)
Celem artykułu jest ukazanie poglądów Marcina Lutra na temat „niewolnej woli” i wpływu, jakie wywarły i wciąż wywierają one na myśl filozoficzną i teologiczną kultury Europy i Stanów Zjednoczonych. Teza o „niewolnej woli” człowieka, wyjaśniona w broszurze De Servo Arbitrio z grudnia 1525 r., stoi u podstaw zarówno antropologii jak i teologii i chrystologii weimarskiego reformatora. Zgodnie z tą ideą, człowiek jest zbawiony jedynie przez wiarę (sola fides) i niemożliwa jest jakakolwiek współpraca woli ludzkiej z łaską Bożą, jako że natura człowieka po grzechu pierworodnym jest całkowicie zepsuta, grzeszna. Na poglądy Marcina Lutra musiał zareagować Sobór Trydencki który podkreślił, że rzeczywiście jesteśmy usprawiedliwieni jedynie przez wiarę w Jezusa Chrystusa, jednak nie dzieje się to bez współpracy i odpowiedzialności osoby ludzkiej z łaską Bożą.
Nauczanie Papieża Franciszka o małżeństwie i rodzinie w posynodalnej adhortacji Amoris laetitia w świetle Magisterium Jana Pawła II
Bujak, Janusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2017)
Papież Franciszek 8 października 2013 roku ogłosił decyzję o zwołaniu Synodu o rodzinie. Nowością był fakt, że synod odbył się w dwóch etapach: w roku 2014 jako synod nadzwyczajny, a w roku 2015 – zwyczajny. 19 marca 2016 roku papież Franciszek podpisał posynodalną adhortację Amoris laetitia, która światło dzienne ujrzała 8 kwietnia. W adhortacji znajdziemy 50 cytatów z nauczania Jana Pawła II na temat małżeństwa i rodziny, przede wszystkim w rozdziałach IV i V adhortacji, w których mowa jest o teologii ciała Jana Pawła II. Celem artykułu jest odwołanie się do katechez i innych tekstów Jana Pawła II na temat miłości małżeńskiej obecnych w adhortacji, tak by można było umieścić Amoris laetitia w szerszym kontekście nauczania Jana Pawła II i zbadać, na ile ostatni dokument o miłości w rodzinie jest twórczą kontynuacją wcześniejszego nauczania Kościoła na ten temat.