Przeglądaj wg Autor "Krzystek, Andrzej"

Teraz wyświetlane 1 - 12 z 12

Depositio episcoporum – katalog biskupów misyjnych, pomorskich, kamieńskich i szczecińsko-kamieńskich
Krzystek, Andrzej (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2016)
Nawiązując do znanego już w starożytności zwyczaju, w katedrze szczecińskiej umieszczono dwie tablice wykonane z białego marmuru, na których znajdują się imiona biskupów misyjnych, pomorskich i kamieńskich, a także biskupów i arcybiskupów szczecińsko-kamieńskich. Depositio episcoporum, czyli katalog, lista zmarłych biskupów, należy do praktyki Kościołów lokalnych czasu starożytności i średniowiecza. Katalogi te stanowiły najstarsze źródło w ustaleniu sukcesji apostolskiej, co dowodzi wierności autentycznej nauce Chrystusa. Ukazanie związku Kościoła lokalnego z Kościołem powszechnym jest świadectwem rangi biskupstwa, a potwierdzenie jego dawności przez wykazanie pełnego „rodowodu” uzasadnieniem, że poprzez sukcesję swój autorytet czerpie z trwania w źródle chrześcijaństwa. Tablica nr 1 obejmuje lata 968–1544. Katalog przedstawia 24 biskupów i 7 elektów. Obok imienia biskupa umieszone zostały lata pontyfikatu oraz rok śmierci. Spis obejmuje biskupów misyjnych z czasów pierwszych Piastów, w których władaniu znalazły się ziemie nad Odrą i Bałtykiem (przełom wieków X i XI), a także biskupów misyjnych z XII wieku, ze św. Ottonem z Bambergu na czele. Kolejne dwa tytuły przedstawiają biskupów pomorskich i biskupów kamieńskich do czasu reformacji. Tablica nr 2 rozpoczyna kolejny etap historii Kościoła, od 1544 roku do czasów nam obecnych. Tablica ta różni się zasadniczo od pierwszej. Depositio episcoporum pojawia się dopiero od 1972 roku (po 428 latach przerwy) pod tytułem episcopi et archiepiscopi sedinenses-caminenses. Ten katalog biskupów poprzedza zapis o jurysdykcji kościelnej, która nieprzerwanie trwała od chwili zlikwidowania katolickiej organizacji kościelnej – po śmierci ostatniego biskupa kamieńskiego Erazma w 1544 roku – aż do erygowania diecezji szczecińsko-kamieńskiej w 1972 roku. Treść tablicy uwidacznia nieprzerwaną ciągłość jurysdykcyjną, czyli troskę i opiekę Stolicy Apostolskiej nad Kościołem zachodniopomorskim pomimo braku jego pełnych organizacyjnych struktur. Artykuł uzasadnia historycznie treść deposito episcoporum, a także podaje uwagi metodyczne o jego opracowywaniu i odczytywaniu. W pracy zostały omówione elementy teologiczno-symboliczno-dekoratywne katalogu biskupów. Umieszczenie tablic w szczecińskiej katedrze w 2015 roku, w jubileusz 875-lecia ustanowienia pierwszego na tych ziemiach biskupstwa pomorskiego z siedzibą w Wolinie (1140), jest wyrazem wielowiekowej kontynuacji misji Kościoła powszechnego, a także świadectwem naszej wspólnoty wiary z przeszłymi pokoleniami, tożsamości i historycznej ciągłości.
Droga do utworzenia Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Szczecińskiego
Krzystek, Andrzej (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Szczecińskiego, 2009)
The creation of the Faculty of Theology in Szczecin has deep justification not only in the history of the Church in the Western Pomerania, but also in contemporary rights of the Church, the University and the region. For a long time, especially since the creation of a metropolitan church involving Western Pomerania and the land Lubuska in 1992 and in particular, the entry into the Faculty of Theology of Adam Mickiewicz University in Poznań, theological seminars in Szczecin, Koszalin and Paradyż in 1998, the formation of the Faculty of Theology, University of Szczecin was highly anticipated. The direct work of faculty appointment began in 2000 and was successful on August 2003. The decree founded the department, issued by the Congregation for Catholic Education.The process of creation of the Faculty of Theology has a specific process. The first step is to prepare all documentation and obtaining a favorable decision of the Holy See. In our case it was the most difficult stage, because the Congregation decided to cease for some time the creation of theological faculties in Poland. The personal conviction of Pope John Paul II, in early 2003, led to a positive resolution. Work on the creation of faculty focused on the University and Ministry of National Education and Sport. Completion of the joint took place on 9 January 2004 signing of the Agreement between the Government of the Republic of Poland and the Polish Episcopal Conference on the establishment and operation of the Faculty of Theology at the University of Szczecin. Five years of operation of the department fully confirms the validity of its arguments against the creation. Here are the words of John Paul II said on January 27, 2004 to the University mission, the Faculty of Theology and to the city authorities: I think that needs to be held at the Polish region of the Faculty of Theology was strong supported by organizational strctures and scientific potential of the University. I am confident that this will make young people from Szczecin and the entire north-western Poland will have greater opportunities to acquire philosophical and theological knowledge. [...] Let scientific cooperation, creative dialogue, and even the scientific disputes bring the fruit of the truth and let the development of these be comprehensive for those who wish to draw from a source of knowledge and wisdom.
Inicjatywa czasopisma Ephemerides Liturgicae w przygotowaniu generalnej reformy liturgicznej za pontyfikatu papieża Piusa XII
Krzystek, Andrzej (Arcybiskupie Wyższe Seminarium Duchowne w Szczecinie, 2002)
Kielich i patena Konrada Mazowieckiego z XIII wieku – kopia dla archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej
Krzystek, Andrzej (Uniwersytet Szczeciński, 2020)
Kopia kielicha i pateny Konrada Mazowieckiego, wykonana na podstawie oryginału z połowy XIII wieku, została zrealizowana w ramach pracy naukowo-badawczej Katedry Teologii Praktycznej Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Szczecińskiego we współpracy z pracownią „ArtSacr” Jerzego Stachurskiego Mistrza Rzemiosła Artystycznego. Kielich i patena ofiarowane katedrze płockiej są aktem zadośćuczynienia księcia mazowieckiego Konrada za zabójstwo ks. Jana Czapli, kanonika płockiej kapituły katedralnej, scholastyka płockiego i włocławskiego, dokonane w Płocku w 1239 roku. Kielich Konrada należy do najwybitniejszych dzieł rzemiosła artystycznego epoki średniowiecza znajdujących się na terenie Polski. Oryginał, wykonany w srebrze z elementami złocenia, znajduje się w skarbcu katedralnym Muzeum Diecezjalnego w Płocku. Kopia kielicha i pateny została wykonana z brązu, metodą odlewniczą z grawerowaniem i cyzelowaniem, na zewnątrz srebrzone, a środek czaszy kielicha złocony. Od strony warsztatowej i ikonograficznej to dzieło najwyższej klasy. Na szczególną uwagę zasługuje ikonografia, która prezentuje dojrzałą myśl teologiczną. Kielich płocki został wykonany w stylu romańskim (połowa XIII w.), ale można w nim zauważyć początki nowego stylu gotyckiego. Świadczy o tym ukształtowanie czary i nodusu kielicha. Artykuł omawia genezę powstania kielicha i pateny, a także przedstawia ich opis, ikonografię i teologię. Wykonanie kopii kielicha i pateny dla archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej stanowi wkład w promocję kultury polskiej i dziedzictwa narodowego oraz jest przypomnieniem więzi historycznych łączących Szczecin i Pomorze Zachodnie z Polską w XII i XIII wieku.
Memoria sulla riforma liturgica. Istotne źródło soborowej reformy liturgicznej
Krzystek, Andrzej (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Szczecińskiego, 2004)
La riforma generale della liturgia progettata da Pio XII è un’importante tappa che preparò alla riforma del Concilio. Solamente ora, dopo quarant’anni dalla emanazione della Costituzione sulla Liturgia (4 dicembre 1963) ed oltre cinquanta dalla sua prima pubblicazione (sub secreto) nel 1948, sono stati pubblicati documenti di grande interesse dei tempi di Pio XII. Un importante e ricca opera (oltre 800 pagine) a cura del famoso liturgista prof. Carlo Braga CM dal titolo La riforma liturgica di Pio XII, Documenti, I. La Memoria sulla riforma liturgica è stata edita dal Centro Liturgico Vincenziano (CLV) nella serie subsidia CLV n. 128 alla fine del 2003. Il lavoro sulla Memoria, che si apre con le raccomandazioni di Pio XII del settembre del 1946, durarono circa due anni e terminarono il 30 dicembre 1948. I documenti sulla Memoria, raccolti in 318 pagine, sono stati divisi in quattro capitoli: 1. Necessita di una Riforma liturgica (9-13); 2. Principi fondamentali per la Riforma liturgica (14-19); 3. Programma organico della Riforma liturgica (20-333); 4. Attuazione pratica della Riforma liturgica (334-341). Guardando al piano della riforma, dalla prospettiva del tempo, ci rendiamo facilmente conto di quanto il piano stesso della riforma fu ben preparato. I principi fondamentali della Memoria non hanno perso d’attualità. Non sorprende allora che i documenti preparati da Pio XII sono serviti da base per la realizzazione della riforma liturgica operata dal Consilium, e per il perfezionamento finale della Costituzione liturgica. La pubblicazione della Memoria sulla riforma liturgica realizzata da C. Braga rappresenta un’importantissima fonte sia per la conoscenza delle tappe fondamentali che hanno portato alla generale riforma liturgica e le sue conseguenza, sia per la comprensione dell’attuale riforma. La pubblicazione della Memoria come tomo I sotto, il titolo generale de La riforma liturgica di Pio XII, è un anticipazione della divulgazione di altri documenti che concorrono a illustrare e precisare il tema della riforma liturgica, e mostra l’importanza di Pio XII nella preparazione della riforma liturgica del Concilio Vaticano II.
Miłosierdzie Boże w liturgii Roku Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia
Krzystek, Andrzej (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2018)
Wyjątkowym symbolem Roku Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia w Rzymie i w poszczególnych diecezjach stała się otwarta przez cały rok Brama Miłosierdzia. Ten symbol potwierdza, że Rok Święty jest szczególnym momentem łaski i odnowy duchowej, a także czasem kontemplacji tajemnicy miłosierdzia. Uprzywilejowanym miejscem kontemplacji tej tajemnicy jest celebracja liturgiczna, ponieważ w niej uobecnia się miłosierdzie Ojca objawione przez Chrystusa. Papieska Rada do spraw Krzewienia Nowej Ewangelizacji wskazała trzy drogi, które pomogą celebrować Rok Święty, aby miłosierdzie było bardziej skutecznie przeżywane i świadczone. Są nimi: rok liturgiczny, celebracja sakramentów i modlitwa obecna w życiu chrześcijańskim. Artykuł szczegółowo omawia te drogi. Lektura tego tekstu pozwala lepiej zrozumieć, że liturgia zawsze czyni żywym i obecnym miłosierdzie Ojca. Liturgia nie jest teorią, oderwaniem od rzeczywistości, ale otwiera człowieka ku pełni życia. Radość z doświadczenia przebaczenia, nawrócenie, miłość Boga i dar miłosierdzia wyrażają się w świadectwie życia. Stąd istotny wniosek: miłosierdzie celebrowane w liturgii jest przeżywane i świadczone. Nadzwyczajny Rok Jubileuszowy miał uświadomić wszystkim ochrzczonym, że są wezwani do tego, aby być wiernymi świadkami miłosierdzia, wyznając je i żyjąc nim w codzienności.
Odnowa liturgiczna pięćdziesiąt lat po ogłoszeniu soborowej konstytucji Sacrosanctum Concilium w metropolii szczecińsko-kamieńskiej
Krzystek, Andrzej (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2015)
Upłynęło już ponad pięćdziesiąt lat od dnia 4 grudnia 1963 roku, kiedy papież Paweł VI ogłosił konstytucję o świętej liturgii Sacrosanctum concilium, pierwszy owoc Soboru Watykańskiego II. Konstytucja stała się zwiastunem nadziei dla całego Kościoła i jego odnowy. Po ponad pół wieku Kościół i społeczeństwo doznały głębokich przemian, ale przesłanie konstytucji pozostaje aktualne w odniesieniu do nowych problemów i potwierdza zawarte w niej zasady. A zatem odnowa liturgiczna trwa. Półwiecze stanowi dobry czas na dokonywanie analiz, bilansów i ocen tych doniosłych decyzji, które zgodnie z wolą Ojców soborowych odmieniły oblicze współczesnego Kościoła. Zasady zawarte w konstytucji liturgicznej w dalszym ciągu nadają kierunek przyszłości liturgii, aby reforma była coraz lepiej rozumiana i wprowadzana w życie. Naszym obowiązkiem jest dalsze odkrywanie całego bogactwa, które zawarte jest w liturgii Kościoła. Uważne studium dokumentów liturgicznych Kościoła powszechnego i lokalnego uświadamia, jak wiele jest jeszcze do zrobienia, aby zrozumieć i wprowadzić w życie posoborową odnowę liturgii. Stąd wysiłki Kościoła partykularnego, który przez prace synodu metropolitalnego dokonuje oceny życia liturgicznego w ramach tematu: „posługa uświęcania”. Komisja synodalna wskazała problemy, które wydają się bardzo aktualne w naszym czasie i pilnie wymagają podjęcia: chrześcijański wymiar świętowania niedzieli; czynne uczestnictwo w liturgii; formacja liturgiczna; diakonat stały; muzyka i śpiew w liturgii; Liturgia godzin modlitwą całego ludu Bożego; kształtowanie przestrzeni liturgicznej. Przedstawione tematy dotyczą istoty odnowy liturgicznej, która służy uobecnianiu Tajemnicy paschalnej Chrystusa w liturgii Kościoła, celebrowanej każdego dnia w Eucharystii i sakramentach, szczególnie w dniu Paschy i w każdą niedzielę. Ich uszczegółowienie w synodach diecezjalnych pozwoli w pełni ukazać liturgię jako źródło i szczyt życia Kościoła partykularnego.
Przedsoborowe „drogi” do generalnej reformy liturgicznej Soboru Watykańskiego II
Krzystek, Andrzej (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2015)
Promotor posoborowej reformy liturgicznej A. Bugnini CM w swoim monumentalnym dziele La riforma liturgica (1948–1975) jako klucz do reformy liturgicznej wymienia: ruch liturgiczny, rozwój nauk liturgicznych, komisję powołaną w 1948 roku przez Piusa XII (1939–1958) i kongres w Asyżu. To świadectwo należy rozszerzyć o bogaty dorobek myśli Piusa XII, a zwłaszcza jego encyklikę Mediator Dei (1947), będącą szczególnym impulsem dla przyszłej reformy liturgicznej, a także międzynarodowe kongresy liturgiczne, które odbywały się od 1951 roku, z największym wydarzeniem, jakim był kongres pastoralno-liturgiczny w Asyżu w 1956 roku. Czas kongresów liturgicznych o wymiarze międzynarodowym w latach pięćdziesiątych był wymownym świadectwem dojrzałości ruchu liturgicznego, który po ukazaniu się encykliki Mediator Dei w 1947 roku stał się oficjalnym ruchem Kościoła. Spotkania kongresowe, z udziałem przedstawicieli Stolicy Apostolskiej, najwybitniejszych specjalistów nauk liturgicznych i zaangażowanych duszpasterzy kształtowały dojrzałe idee odnowy liturgicznej, które w pełnym świetle zaprezentowały się w soborowym schemacie liturgicznym. Podczas gdy redakcje innych schematów soborowych odsyłano do nowych opracowań, schemat liturgiczny z proporcjonalnie mniejszymi poprawkami znalazł od początku uznanie Ojców Soboru. Można twierdzić, że dojrzewał przez wiele dziesięcioleci w klimacie ruchu liturgicznego, a od 1947 roku pod szczególnym patronatem encykliki Piusa XII Mediator Dei, która wytyczyła autentyczne drogi odnowy liturgicznej.
Racje przemawiające za powołaniem Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Szczecińskim
Krzystek, Andrzej (Arcybiskupie Wyższe Seminarium Duchowne w Szczecinie, 2001)
La riforma liturgica di Pio XII, Documenti, I. La „Memoria sulla riforma liturgica”
Krzystek, Andrzej (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Szczecińskiego, 2006)
Teologia niedzieli Johannesa Pinska a list apostolski Dies Domini bł. Jana Pawła II
Krzystek, Andrzej (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Szczecińskiego, 2012)
In the implementation of the liturgical renewal more often we turn to the prereflection on the liturgy in an effort to show the continuation of thinking about the renewal of the liturgy before and after Vatican II. For the pre-theologians, the idea ahead of its time, and their thoughts and proposals found in the subsequent magisterium is priest, prof. Johannes Pinsk (1891-1957) was bom in Szczecin, a prominent representative of the German liturgist and liturgical movement of the first half of the twentieth century. The article about the theology of Sunday, which has its origin in the fact of the resurrection of Christ and continues, bringing great wealth and variety of theological content of pastoral experience. The primary objective of this paper is to show how the post-council papal teaching at the turn of the century, based on the Apostolic Letter Dies Domini, John Paul II in 1998, reflected the views of J. Pinsk on the meaning and celebration of Sunday expressed in the first half of the twentieth century. Theological reflections on J. Pinsk renewal of Sunday revolve around several key themes: the basic theological motivation is that The Sunday of the resurrection of Christ; epiclesis nature of Sunday lets call this day a small descent of the Holy Spirit to restore the liturgical character of Sunday as the day of the Lord, the Community dimension of Sunday shows the doctrine of the Church as the Mystical Body of Christ.
Tytuły kościołów archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej - świadectwo wiary i pobożności ludu Bożego
Krzystek, Andrzej (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Szczecińskiego, 2011)
Church to be dedicated or blessed, should have a title. Title of the church can be: Most Holy Trinity, our Lord Jesus Christ, dedicated to the mystery o f his life or the name of the already introduced into the liturgy, the Holy Spirit, the Blessed Virgin Mary under a call already adopted in the liturgy, the holy angels, the Holy Roman inscribed in the Roman martyrologium. The title of the church is a testimony of faith and an expression of devotion to God’s people in a given time and space. Choosing the title of the church depends on the current of theological thought, and from spirituality and religious culture of Christians. Also, the choice of the title has multiple sources, ranging from decisions of the Church hierarchy, collective expectations of the local community, to the unpredictable inspiring breath of the Spirit, whose meaning is revealed years later in unexpected circumstances. Hence the study of the titles of the particular Church is an extraordinary community of people discover the face of God, his faith and devotion. Titles of the churches of the Archdiocese of Stettin-Kamień are derived from different times and eras, from the creation of the diocese in 1140, the Pomeranian, and then the diocese Kamień, to the time of the Reformation. Return structures of the Catholic Church took place after World War II in 1945, has since started a new stage of religious life and spirituality of Christians, as evidenced by the titles are also churches. Some of them, since the Middle Ages survived the Reformation period, and their titles were unchanged. The churches built during the Reformation, from the sixteenth century, after 1945 have been taken over by the Catholic community and basically given new titles. Another category are the new churches, and so built after 1945 and particularly after founding Stettin-Kamien diocese in 1972, the 741 churches in the archdiocese, 160 relates directly to the Holy Trinity, our Lord Jesus Christ and the Holy Spirit (21.6 %) dedicated to the Virgin Mary church is 279 (37.6%), and 302 are devoted to the holy and blessed (40.8%). Overall, we find 107 titles of churches: 15 titles dedicated to the Blessed Trinity, Jesus Christ and the Holy Spirit, 30 titles dedicated to Our Lady and 62 titles dedicated to the holy and blessed. In the article we find the evaluation of the current state of the churches of the Archdiocese of titles and comments, which should be considered when selecting titles for the new churches.