Studia Oecumenica, 2019, T. 19
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/34454
Przeglądaj
Przeglądaj Studia Oecumenica, 2019, T. 19 wg Data wydania
Teraz wyświetlane 1 - 20 z 29
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Ten years of Ordinariates for Anglicans – a few reflections on the new ecclesiological modelKantyka, Przemysław (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)The article describes the Ordinariates for Anglicans from the ecclesiological point of view. The publication of Pope Benedict XVI’s Apostolic Constitution Anglicanorum coetibus created a new situation in the interconfessional relations and the search for the unity of the Church. Firstly the Author explains what are the Ordinariates for Anglicans and what solutions contain the Apostolic Constitution Anglicanorum coetibus. In the second point of the article, we find an analysis of an ecclesiological model created by the constitution Anglicanorum coetibus. While not being the return to the past method of gaining the unity of the Church by partial unions (i.e. so-called “uniatism” or “unionism”) the Ordinariates offer to the conversing Anglicans the possibility of upkeeping their liturgical tradition. The Ordinariates also enjoy a large scale of independence in the frame of the Catholic Church. Alongside the bright spells, there are also some shadows. The author points at the major ecclesiological weakness of the construction called “Ordinariate”. The liturgical tradition of Anglicanism transferred to the Ordinariates is, in fact, deprived of its natural theological background, which is Anglican. That is why the solution offered by the Ordinariates one of the Anglican theologians called “the shortened version of Anglicanism”. The last point of the article is consecrated to the depiction of first Anglican reactions to the situation introduced by the apostolic constitution Anglicanorum coetibus. The most promising initiative is the establishment of so-called “Anglican Communion Covenant”, which is designated to consolidate the Communion from inside, also by preventing the provinces from taking unilateral decisions leading to the breaks in the whole of the Anglican World.Pozycja Paul Avis, The Vocation of Anglicanism, London-New York: Bloomsbury T&T Clark 2016. XII+191 s. ISBN 978-0-5676-6462-4Nowosad, Sławomir (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)Pozycja Ágúst Ingvar Magnússon, Kierkegaard and Eastern Orthodox Thought: A Comparative Philosophical Analysis, Piscataway: Gorgias Press 2019. XI+307Nowosad, Sławomir (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)Pozycja Pogrzeb nieochrzczonych dzieci w praktyce liturgicznej Cerkwi prawosławnejŁawreszuk, Marek (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)Artykuł podejmuje zagadnienie praktyki liturgicznej związanej ze śmiercią nieochrzczonych dzieci. W historycznej liturgicznej tradycji Cerkwi prawosławnej obrzęd pogrzebu nieochrzczonych dzieci nie funkcjonował. Niniejszy artykuł analizuje zmiany w praktyce liturgicznej lokalnych cerkwi w Grecji i Rosji dotyczące modlitwy za nieochrzczone dzieci. Uzupełnieniem rozważań liturgicznych i pasterskich jest obrzęd pogrzebowy nieochrzczonego dziecka, przygotowany w oparciu o aktualne greckie i rosyjskie teksty.Pozycja Christians and Jews: historical and theological perspectives of their relationshipPerzyński, Andrzej P. (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)Artykuł analizuje temat relacji chrześcijańsko-żydowskich w aspekcie historycznym i teologicznym. W części historycznej krótko omówiono kolejno następujące okresy: Nowego Testamentu, patrystyczny, średniowieczny, nowożytny i współczesny. W części teologicznej przedstawiono najpierw wspólne elementy judaizmu i chrześcijaństwa: Żydzi i chrześcijanie podkreślają w ich wierze i działaniu związek między miłością i sprawiedliwością; opierają oni swoją wiarę na wspólnych pismach (Stary Testament); rozumieją siebie nawzajem jako lud Boży; wyznają jednego Boga jako Stwórcę i Odkupiciela; wyrażają oni swoją wiarę we własnych służbach liturgicznych, które zawierają wiele podobieństw; żyją w oczekiwaniu nadejścia wspólnej historii z Bogiem, to znaczy wypełnienia się historii w Bogu. Elementy odróżniające (różnice w sposobach działania) są następujące: wiara w Jezusa Chrystusa; interpretacja Pism; różne rozumienie, czym jest lud Boży; odmiennie rozwinięta pobożność. W konkluzji stwierdzono, że rozwijanie pozytywnych relacji chrześcijańsko-żydowskich ma istotne znaczenie dla zachowania chrześcijańskiej tożsamości i pamięci.Pozycja „Sutry Jezusa” – pierwsze syntezy chrystologiczne Dalekiego WschoduKlejnowski-Różycki, Dariusz (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)Artykuł prezentuje badania dotyczące zabytkowych „dokumentów nestoriańskich” zwanych „Sutrami Jezusa”, które powstały podczas pierwszej misji Kościoła Wschodu do Chin w VII w. pod przewodnictwem Alopena. Teksty te są syntezą chrystologii oraz elementów teologii chrześcijańskiej istotną z punktu widzenia misji w Chinach. Opisują dogmaty chrześcijańskie za pomocą taoistycznej i buddyjskiej terminologii, filozofii, antropologii, kosmologii i symboliki. Są świadectwem rozwoju Kościoła w Chinach w ciągu trzech wieków za panowania dynastii Tang. „Sutry Jezusa” są odpowiedzią na pytanie: Co i w jaki sposób opowiedział Kościół o Jezusie Chrystusie po raz pierwszy Dalekiemu Wschodowi? Większość omawianych tekstów odkryta została w 1900 r. i jest przedmiotem badań teologów i sinologów głównie japońskich, chińskich i amerykańskich. Jednocześnie badania te zupełnie są nieznane w polskiej myśli teologicznej. Artykuł przedstawia pełną listę tych dokumentów, proponując polską nazwę oraz krótkie ich omówienie jako przyczynek do dalszych badań nad nimi. Wśród „Sutr Jezusa” na szczególną uwagę zasługuje kamienna Stela z Xi’an z wyrytym tekstem doktrynalno-historycznym, istotnym także z punktu widzenia rozwoju doktryny chrześcijańskiej w Chinach. Wnioski podkreślają wagę studiowania teologii nieeuropejskich kodowanych w innych systemach kultury i filozofii oraz pewne możliwości przekazu chrześcijańskiej doktryny także w symbolice innych religii (taoizm, buddyzm) z zachowaniem istoty doktryny chrześcijańskiej.Pozycja Wybrane teologiczne wątki dokumentu dialogu katolicko-anglikańskiego „Walking Together on the Way” w kontekście aktualnych wyzwań posoborowego ekumenizmuBeyga, Paweł (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)Ekumenizm stanowi niezwykle ważną działalność Kościoła katolickiego. Główną realizacją tej aktywności są prace specjalnych grup i komisji pomiędzy Kościołem katolickim a innymi chrześcijańskimi Kościołami i Wspólnotami. Międzynarodowa Anglikańsko- -Rzymskokatolicka Komisja (ARCIC) jest grupą utworzoną w 1969 r., która dąży do ekumenicznego postępu pomiędzy Kościołem rzymskokatolickim a Kościołem anglikańskim. W trzeciej fazie prac Międzynarodowej Anglikańsko-Rzymskokatolickiej Komisji wydano pierwszy wspólny dokument zatytułowany „Walking Together on the Way: Learning to be the Church – Local, Regional, Universal”. Ten eklezjologiczny dokument ukazał relacje pomiędzy Kościołami lokalnymi i powszechnym, rolę arcybiskupa Canterbury oraz biskupa Rzymu, a także kondycję wspólnoty anglikańskiej w całym świecie. Autor artykułu spojrzał na ten nowy dokument ekumeniczny z perspektywy sytuacji dialogu ekumenicznego i nauczania II Soboru Watykańskiego oraz papieża emeryta Benedykta XVI.Pozycja Nowe miasto Boże w ujęciu Ezechiela (Ez 48,30-35)Jasiński, Andrzej S. (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)W duchu dialogu judaistyczno-chrześcijańskiego, w artykule zajmuję się tekstem Ez 48,30- 35, który jest bardzo ważny dla obu wspólnot wierzących. Ostatnia wizja Ezechiela (Ez 40– 48) stała się źródłem inspiracji dla judaizmu i chrześcijaństwa. Nie ma jednak zgodności w interpretacji tej prorockiej zapowiedzi: nastania nowej świątyni i nowego miasta. Świątynia (+ miasto) została przedstawiona w świetle judaizmu rabinackiego, pism qumrańskich oraz samego Ezechiela. W części egzegetycznej przebadano dokładnie tekst Ez 48,30-35. Na zakończenie zostały przedstawione wnioski teologiczne w sześciu punktach: chwała Jahwe; dziedzictwo patriarchów; potęga Jahwe; obecność Jahwe; nadzieja Izraela; recepcja chrześcijańska. Księga Ezechiela pozostaje jednym z najbardziej tajemniczych pism biblijnych. Jej potencjał teologiczny nie zawsze jest doceniany. Odnosi się to również do kwestii dialogu międzyreligijnego. Ezechiel był heroldem świętości imienia Jahwe oraz poznania Boga: Pana całego stworzenia, obecnego pośrodku swego ludu. Prawdy te stanowią trzon credo zarówno Żydów, jak i chrześcijan. Wspólna ich kontemplacja pozwala na wzajemne zbliżenie, które w końcu wszystkich pragnących doprowadzi do miasta nazwanego „Jahwe (jest) tam” (Ez 45,35).Pozycja Społeczne wymiary ekumenizmu w kontekście kryzysu ekologicznegoKampka, Franciszek (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)Kryzys ekologiczny jest przedmiotem troski wszystkich Kościołów chrześcijańskich. Autor omawia wspólne wątki dotyczące klimatu, jakie obecne są w wypowiedziach przywódców religijnych: odpowiedzialność człowieka za degradację środowiska, wezwanie do przeciwstawienia się kulturze chciwości, budowanie sprawiedliwości ekologicznej. Autor przedstawia społeczne skutki kryzysu klimatycznego – nierówności społeczne i ubóstwo oraz omawia nowe formy ekumenizmu praktykowane w społeczeństwie ryzyka. Nowy ekumenizm to nie ruch intelektualny czy dyskusje teologiczne, ale przede wszystkim wspólna praca Kościołów na rzecz ubogich.Pozycja Przebóstwienie człowieka następstwem Wcielenia. Perspektywa chrystologiczna kard. Christopha SchönbornaArtemiuk, Przemysław (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)W artykule autor ukazuje tajemnicę przebóstwienia człowieka, zgodnie z myślą Ch. Schönborna, jako następstwo Wcielenia. Idea theosis, charakterystyczna dla teologii wschodniej, współbrzmi harmonijnie z tajemnicą Wcielenia. Chrześcijańskie pojmowanie theosis nie ma nic wspólnego z samoubóstwieniem człowieka, jest raczej uwolnieniem się od fałszywego obrazu Boga, aby otworzyć się na pełne bogactwo życia trynitarnego. Celem Wcielenia jest przebóstwienie człowieka – po to bowiem Bóg stał się człowiekiem, aby człowiek mógł zjednoczyć się na wieki z Bogiem. Przebóstwienie człowieka oznacza jego „usynowienie”, ponieważ Chrystus, przychodząc na ziemię, nie chciał zmienić czy zastąpić ludzkiej natury, pragnął ją „doprowadzić” tam, gdzie była przed upadkiem, a więc według pierwotnego zamierzenia Stwórcy – do nieśmiertelności. Ch. Schönborn podkreśla, że przebóstwienie dokonuje się już tutaj na ziemi przez sakramenty Kościoła, które sprawiają nasze usynowienie w Synu, „odtwarzają” w nas Jego życie.Pozycja Ekumena wartościGlaeser, Zygfryd (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)Fundamentalną wartością, na której opiera się ekumenia i do której prowadzi, jest wiara w Trójjedynego Boga oparta na dziedzictwie Ewangelii. Ludzkie starania, inicjatywy i programy są tu bardzo ważne. Przyznać jednak należy, że często są one niedoskonałe, a więc i mało skuteczne w osiąganiu zamierzonego celu. Sobór Watykański II uczynił ekumenizm jednym z zasadniczych paradygmatów ewangelizacyjnych Kościoła. Dar jedności nie jest jedynie statyczną właściwością struktur kościelnych. Tkwi w nim moc otwierania Kościoła ku ludzkości i usuwania barier, które dzielą ludzi i Kościoły. Pogłębiając nauczanie soborowe na temat ekumenizmu i jego integracyjnej roli społecznej, Jan Paweł II stwierdził, że ekumenia jest „imperatywem chrześcijańskiego sumienia oświeconego wiarą i kierowanego miłością” (UUS 8). Ekumenia nie odnosi się tylko do działań ściśle kościelnych, choć te są w centrum jej zainteresowania. Ma swoje wyraźne odniesienia do procesów integracyjnych w ogóle. W kontekście polskim i europejskim znaczący jest wkład Kościołów w procesy pojednania z sąsiednimi narodami i państwami: z Niemcami, Ukraińcami i Rosjanami. Ekumenia uczy przede wszystkim tego, że budowanie jedności między państwami, narodami, kulturami i Kościołami oraz między poszczególnymi ludźmi musi zacząć się od burzenia murów, jakie przez wiele lat wyrosły w ludzkich umysłach i ludzkich sercach. Konieczne jest odbudowywanie międzyludzkich więzów opartych na zaufaniu i wzajemnym poszanowaniu. Szczególne zadanie przypada tu Kościołom, chrześcijanom i w ogóle wspólnotom religijnym, ale także instytucjom wychowawczym, nauce i kulturze.Pozycja Arcydzieła El Greca – namalowana kontrreformacjaChałupniak, Radosław (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)Termin „sztuka potrydencka” używany jest w odniesieniu do powstającej po Soborze Trydenckim (1545–1563) sztuki sakralnej. Sztuka religijna XVI i XVII w. włączyła się w działania związane z kontrreformacją, broniąc dogmatów Kościoła rzymskokatolickiego i polemizując z protestantami. W artykule podjęto ważne pytania: Dlaczego dzieła El Greca można zaliczyć do tzw. przedstawień kontrreformacyjnych? Jakie tematy i w jaki sposób poruszane tematy przemawiały na rzecz wiary głoszonej przez Kościół rzymskokatolicki? W jakim stopniu sam El Greco miał świadomość, że przez swoje arcydzieła bronił, uzasadniał i potwierdzał nauczanie tego Kościoła?Pozycja Społeczne implikacje etyki buddyjskiejNowosad, Sławomir (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)Przy całej swojej uwadze, koncentrującej się na jednostce i jej ostatecznym wyzwoleniu ze zła (cierpienia), myśl buddyjska pozwala sformułować pewne zasady etyczne odnośnie do życia społecznego. Niniejsze opracowanie najpierw wskazuje na ważniejsze aspekty społecznego charakteru człowieka i jego natury wraz z odniesieniem do współczesnej idei praw człowieka, również w wymiarze międzynarodowym. Następnie uwaga zwraca się ku życiu w małżeństwie i rodzinie jako szczególnie istotnej rzeczywistości w każdym społeczeństwie. Z kolei artykuł wskazuje na wiodące zasady etyczne we wzajemnych relacjach między władcą i poddanymi, z odniesieniem do dwóch głównych modeli rządów w społeczeństwie buddyjskim, opartych na przykładzie legendarnego cesarza Aśoki i mitycznego królestwa Szambala. Na koniec zarysowana została buddyjska wizja pokoju i wojny, historycznie ewoluująca, ale zawsze odwołująca się do jednej z najbardziej podstawowych zasad buddyzmu: ahimsa.Pozycja Formacja ekumeniczna nauczycieli religii w naukowym dyskursie polskich katechetykówZellma, Anna (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)Formacja ekumeniczna należy do istotnych obszarów holistycznej i permanentnej formacji nauczycieli religii. W niniejszym artykule zwrócono uwagę na obecność tej problematyki w naukowym dyskursie polskich katechetyków. Dokonano wstępnej oceny dotychczasowych osiągnięć badawczych i wskazano na kierunki dalszych badań. Na podstawie przeprowadzonych analiz stanu dotychczasowych badań zauważono, że zarówno katechetycy, jak i ekumeniści sporadycznie próbują definiować formację ekumeniczną nauczycieli religii. Za istotne uznają trzy podstawowe wymiary formacji ekumenicznej: „być”, „wiedzieć”, „umieć działać”. Dowartościowują różne działania podejmowane zarówno w ramach podstawowej (wstępnej) formacji, jak i permanentnej. Znaczący jest tu wkład Jerzego Kostorza, który jako pierwszy przeanalizował różnorakie aspekty katechezy ukierunkowanej ekumenicznie. Należy zwrócić uwagę na fakt, że badacze sporadycznie piszą o aktualnych problemach związanych z formacją ekumeniczną nauczycieli religii, ukazano aktualne i ważne dla praktyki kwestie, które do tej pory nie zyskały należnego zainteresowania polskich katechetyków. W podjętych analizach zwrócono uwagę m.in. na potrzebę doskonalenia nauczycieli religii w kwestiach merytorycznych i metodyczno-organizacyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem wyzwań społeczno-kulturowych i religijnych oraz nowych dokumentów programowych nauczania religii w polskiej szkole.Pozycja Migration crisis in Europe – myths and realityRabiej, Stanisław (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)The paper contains an attempt to outline the causes and possible ways to solve the migration crisis that occurred in the European Union Member States in the first two decades of the XXI century. A critical assessment of myths and negative stereotypes accumulated around the wave of emigration has been made. There were discussed the consequences of adopting the Dublin Convention (1990) and its amendment (2003 and 2014), where the rules of procedure in the asylum process were defined. Attention was drawn to the directives laying down minimum standards for the reception of asylum seekers, which must be ensured in the EU Member States (for example, access to housing, health care and education). The guidelines defined by UNHCHR (United Nations High Commissioner for Human Rights), the United Nations High Commissioner for Human Rights, were also discussed. Statistical data collected by Eurostat and the European Border and Coast Guard Agency (Frontex) were used.Pozycja Etyka cnót w polityce. Idea społeczeństwa sprawiedliwego w dialogu ekumenicznym Kościołów chrześcijańskich w NiemczechChojnacki, Grzegorz (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)Na drodze dialogu ekumenicznego powstają różnorodne inicjatywy – na poziomie hierarchicznym, naukowym, lokalnym etc., które z jednej strony są wynikiem mozolnego dyskursu, modlitwy, spotkań, z drugiej zaś świadczą o chęci uczestnictwa w toczącej się debacie publicznej i przemianach społeczno-kulturowych. Ze względu na fakt, że ten głos jest zabieramy regularnie i przez wielu partnerów dialogu, tym bardziej można zauważyć jego rezonans w przestrzeni międzynarodowej, krajowej czy lokalnej. Przykładem tego ekumenicznego zrozumienia jest wspólny dokument Konferencji Episkopatu Niemiec i Rady Ewangelickiego Kościoła w Niemczech pod znamiennym tytułem: Demokratie braucht Tugenden („Demokracja potrzebuje cnót”). „Rehabilitacja” cnót w przestrzeni społeczno- -politycznej wypływa z wizji antropologicznej człowieka, opartej przede wszystkim na jego istocie, a nie funkcjonalności. Metafizyczno-deontologiczne spojrzenie na człowieka i jego relacyjne odniesienia pozwala ugruntować pogląd, że cnota sprawiedliwości i solidarności wyznaczają kierunek zrównoważonego rozwoju społeczeństwa.Pozycja The unity of the Church in Saint Irenaeus’ ecclesiologyCiascai, Claudiu Marius (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)Jedność Kościoła od najwcześniejszych lat była głównym przedmiotem troski chrześcijan. Już w starożytności rozumieli oni tę jedność jako rzeczywiste doświadczenie, choć odległe i ukryte w niepewnej przyszłości. Wierzono, że jedność Kościoła może zapewnić spójność wspólnot chrześcijańskich, z kolei komunikacja wewnątrz wspólnoty chrześcijańskiej jest podstawowym warunkiem, zapewniającym konsolidację i rozwój jedności kościelnej. Ojcowie Kościoła rozumieli, jak ważne jest utrzymanie i wspieranie jedności i stabilności wewnątrz Kościoła, aby zapewnić skuteczną misję chrześcijańską na całym świecie. Celem niniejszego studium jest ukazanie ewolucji i złożoności ekumenicznego wymiaru eklezjologii św. Ireneusza z Lyonu, jednego z najbardziej reprezentatywnych Ojców Kościoła pierwszych wieków. Zdając sobie sprawę ze znaczenia dialogu i misji duszpasterskiej, ze swoim przepowiadaniem zwracał się nie tylko do ówczesnych chrześcijan, konfrontowanych z różnymi błędnymi doktrynami, ale także do pogan, którym głosił orędzie Ewangelii miłości Jezusa Chrystusa.Pozycja Openness to interreligious dialogue – psychological antecedents and processesKrok, Dariusz; Król, Przemysław (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)The aim of this article is to examine the psychological antecedents and processes that play a crucial role in building and developing openness to interreligious dialogue. Two factors turn out to determine the ways in which interreligious dialogue is led: personality traits (agreeableness and openness to experience) and religious attitudes (intrinsic religiosity). They create an atmosphere of tolerance that is especially important in dialogue as it promotes the religious freedom that is a necessary condition for interreligious dialogue. The effectiveness of interreligious dialogue depends on the presence of personal and group factors which all contribute to the final outcome, e.g. genuine autonomy of religious motivation, the ability to differentiate between essential and peripheral elements in religion, or authenticity of religious beliefs connected with commitment. Moreover, they frequently interact with each other in influencing the final forms of interreligious dialogue.Pozycja Autokefalia prawosławia ukraińskiego wbrew prawosławiu rosyjskiemuMoskałyk, Jarosław (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)Otrzymanie autokefalii z Konstantynopola przez prawosławie na Ukrainie w 2019 r. oznacza dla niego przede wszystkim zmianę jakościową zarówno w sensie organizacyjnym i prawnym, ale także świadomościowym i mentalnym. To rzeczywiste nawiązanie do spuścizny historycznej oraz perspektywa całkowitego uwolnienia się od niechcianego podporządkowania. Teraz pozostaje jedynie kwestia właściwego zagospodarowania wartością, jaką jest pełna autonomia i możliwość kształtowania niezależnej wizji eklezjalnej. Jeśli zostaną prawidłowo wyciągnięte wnioski z niedalekiej i dawnej przeszłości, wówczas zaistnieją wszelkie podstawy ku stworzeniu zjednoczonej wspólnoty prawosławnej o niewątpliwym autorytecie moralnym.Pozycja Miejsce Biblii w życiu Ulricha ZwingliegoJaskóła, Piotr (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2019)Artykuł prezentuje centralne miejsce Biblii w życiu U. Zwingliego. Reformacja w Zurychu, której początki były głównie jego dziełem, ujawniła to na kilku polach: w kaznodziejstwie, prowadzonych dysputach teologicznych i w tzw. szkole proroctw (Prophezei). Na każdym z tych pól szwajcarski reformator eksponował autorytet Biblii – nieporównywalny z innymi autorytetami. Równocześnie podkreślał rolę Ducha Świętego w interpretacji tekstów biblijnych. Prawda o inspirującym działaniu Ducha Świętego, jak i prawda o suwerenności Boga leżą u podstaw życia i teologicznego dziedzictwa reformatora z Zurychu.