Studia Oecumenica, 2012, T. 12

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/33058

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 20 z 29

Le dialogue avec le protestantisme dans la théologie d’Yves Congar
Pielka, Paweł (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
Myśl protestancka stanowi przedmiot stałego zainteresowania, a nawet podziwu ze strony Yves Congara OP. Silny wpływ na twórczość dominikanina wywiera w szczególności myśl M. Lutra. Autor artykułu analizuje twórczość Congara w celu określenia doktrynalnych podstaw rozumienia protestantyzmu. Dominikanin podejmuje zagadnienie idei suwerenności Boga w rozumieniu braci rozłączonych. Czyni to w kontekście analizy przyczyn narodzin Reformy, jej teologicznych korzeni i konsekwencji dla rozumienia depozytu doktryny chrześcijańskiej. Uprzywilejowanym punktem analizy jest zagadnienie rozumienia tajemnicy Wcielenia Syna Bożego. Congarowska ocena protestantyzmu w tym właśnie punkcie znajduje swe umocowanie. Autor ukazuje również ewolucję stanowiska Congara wobec niektórych aspektów myśli protestanckiej.
Moral Assistance of Ecumenical Dialogue in the Process of European Integration
Kubicki, Dominik (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
W kontekście dokonującego się procesu integracyjnego państwa członkowskich Unii Europejskiej autor podejmuje próbę zbadania, czy wspomaganie bądź wspomożenie jakości moralnej europejskiej integracji ze strony ekumenicznych wspólnot chrześcijańskich i Kościołów nie stanowiłoby pogłębienia ich dążeń ekumenicznych. Bowiem, z jednej strony, pozostają one jedynym organizmem instytucjonalnym, zdolnym do takiego moralnego działania, a jednocześnie w pewnym sensie wezwanym dla dobra społeczności unijnych; zaś z drugiej strony ich wspólne zaangażowanie w perspektywie oceny moralnej jakości integracji państw członkowskich UE pozwoliłoby nie tylko przyczynić się do skutecznego osiągnięcia celów integracyjnych społeczności i społeczeństw europejskiego Zachodu, ale także – niejako równolegle – położyć trwalsze podwaliny wykształconej zintegrowanym moralnym działaniem Wspólnoty ekumenicznej.
Freiheit und Autonomie des Christen in der pluralistisch-säkularisierten Gesellschaft
Nossol, Alfons (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
Z faktu, że wolność i autonomia stanowią centralne wartości kulturowe współczesności, wynika szczególnie interesujące pytanie o kształt i znaczenie biblijno-teologicznych pojęć wolności i autonomii w warunkach współczesnego pluralistycznego i zsekularyzowanego społeczeństwa. Obserwowane odrzucanie religijnych więzi, rzekomo zagrażających wolności, nie przynosi wcale jej poszerzenia, lecz powiększa jej zagrożenie. Tradycja specyficznie chrześcijańskich pojęć wolności i autonomii wywodzi się z paulińskiej teologii Bożego synostwa każdego człowieka. Wybranie człowieka przez Boga postrzegane jest jako akt uwolnienia i uniezależnienia od Prawa oraz wszelkich zależności. Za Heinrichem Friesem można powtórzyć, że zsekularyzowany świat jest miejscem, który chrześcijanie muszą zaakceptować, i w którym muszą stawić czoła rodzącym się wyzwaniom. Chrześcijańska wiara może i powinna przeciwdziałać temu, aby sekularyzacja nie przeobraziła się w sekularyzm. Przypada jej więc krytyczna funkcja przeciwstawiania się wszelkim wewnątrzświatowym absolutyzacjom, które w ramach immanentnej rzeczywistości obiecują spełnienie, postęp i rozwiązanie wszelkich problemów. Chrześcijańska wiara, która zna fenomen skończoności i ułomności natury ludzkiej, realizm grzechu i prawdę o przemijalności ziemskiej rzeczywistości, może i winna jednocześnie dać gwarancję, że sekularyzacja nie przyniesie człowiekowi zguby, lecz stanie się podstawą nadziei na przyszłość.
Ekumeniczne nowości wydawnicze
(Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
Beit Hillel i Beit Shammai – dwa oblicza szkoły rabinackiej
Rabiej, Stanisław (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
These two great scholars born a generation or two before the beginning of the Common Era are usually discussed together and contrasted with each other, because they were contemporaries and the leaders of two opposing schools of thought (known as „houses”). The Talmud records over 300 differences of opinion between Beit Hillel (the House of Hillel) and Beit Shammai (the House of Shammai). In almost every one of these disputes, Hillel’s view prevailed. Rabbi Hillel was born to a wealthy family in Babylonia, but came to Jerusalem without the financial support of his family and supported himself as a woodcutter. It is said tliat he lived in such great poverty that he was sometimes unable to pay the admission fee to study Torah, and because of him that fee was abolished. He was known for his kindness, his gentleness, and his concern for humanity. One of his most famous sayings, recorded in Pirkei Avot (Ethics of the Fathers, a tractate of the Mishnah), is „If I am not for myself, then who will be for me? And if I am only for myself, then what am I? And if not now, when?” The Hillel organization, a network of Jewish college student organizations, is named for him. Rabbi Shammai was an engineer, known for the strictness of his views. The Talmud tells that a gentile came to Shammai saying that he would convert to Judaism if Shammai could teach him the whole Torah in the time that he could stand on one foot. Shammai drove him away with a builder's measuring stick! Hillel, on the other hand, converted the gentile by telling him, „That which is hateful to you, do not do to your neighbour. That is the whole Torah; the rest is commentary. Beit Hillel and Beit Shammai represented the culture of debate that characterized that period and exists until today in the Jewish Law. Despite that many differences existed between the houses they were friends and sometime we could see marriages between people from those two houses. The culture of disagreement that exists until today can be summed up in these words: “Any dispute which is in the name of heaven (meaning: for learning and teaching) – should be taken place. And those who are not in Heaven – should not be taken place. What is the dispute in the name of heaven? The controversy between Hillel and Shammai”.
Ecumenism in Magnificat, a Ministry to Catholic Women
Saj, Anna (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
Artykuł niniejszy ma za zadanie ukazanie duchowości Posługi Kobiet Katolickich „Magnificat” jako duchowości ekumenicznej. Międzynarodowa Posługa Kobiet Katolickich „Magnificat” powstała w Nowym Orleanie 7 października 1981 roku jako odpowiedź kobiet katolickich na zachętę do głębszego angażowania się w życie Kościoła. W swojej strukturze nigdy nie miała charakteru ekumenicznego. Siedząc jednak jej genezę, metodę działania i strukturę można śmiało stwierdzić, iż w swojej teologii i praktyce pastoralnej realizowała nauczanie Kościoła Katolickiego na temat ekumenizmu. Założenia posługi i ich realizacja z całą pewnością posiadają wiele elementów budujących jedność wśród chrześcijan. Już u samych źródeł posługi widzimy inspirację tekstem z Ewangelii św. Jana, w którym Jezus modli się do Ojca o jedność. Sobór Watykański II w Dekrecie o ekumenizmie uznaje, że „brak jedności jawnie sprzeciwia się woli Chrystusa, jest zgorszeniem dla świata” (DE 1). Kobiety zaangażowane w „Magnificat” pragną, aby spełniła się wola Jezusa wyrażona w modlitwie przed Jego męką. Jednocześnie uważają, że do jedności, o której mówi Jezus, najbardziej przyczynią się poprzez posługę przeznaczoną zasadniczo dla katoliczek. Kobiety katolickie, w oparciu o solidny fundament wiary, będą mogły lepiej korzystać z dobrodziejstw, jakie niosą ze sobą wysiłki na rzecz ekumenizmu. Kościół Katolicki w dialogu ekumenicznym wielokrotnie mówi o budowaniu naszej tożsamości. Jest ona podstawą do podjęcia działań w duchu ekumenicznym. Troska o wyznaniową czyli kościelną tożsamość idzie w parze z potrzebą służenia Ewangelii, współpracując z braćmi i siostrami z innych Kościołów i wspólnot chrześcijańskich.
Sozialwort des Ökumenischen Rates der Kirchen in Österreich – wzór ekumenicznej współpracy chrześcijan
Podzielny, Janusz (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
The aim of this article is to present the content of social document, which was published by the Ecumenical Council of Churches in Austria (ÖRKÖ) in 2003. This Sozialwort is in fact a model of ecumenical cooperation for Christians and may be a kind of compass inspired by the Word of God, which shows the right way among the many changes and the various challenges existing in the modern world. It seems that, especially in the context of the current economic crisis, which is also a crisis of moral values, social reflections of Austrian Christian Churches (on education, media, social relationships, work and the economy, peace and justice, as well as sustainable development) can be very helpful not only for Christians, but also for all people of good will.
Ekumeniczne znaczenie błogosławieństwa w nauce o małżeństwie. Impulsy ewangelickich i katolickich ksiąg liturgicznych
Jaskóła, Piotr (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
In the Evangelical and Catholic teaching on marriage there frequently appears the category “blessing”. Evangelical and Catholic liturgical texts used during the marriage ceremony also speak in many places about a blessing. Even ordinary language in use in both ecclesial circles uses phrases with the word “blessing.” In this category, contemporary formulations of the theology of marriage see the possibility also of new ecumenical solutions. “Blessing” would thus constitute the basis for the theology of mixed marriages, especially evangelic- catholic ones. The article verifies this thesis, firstly, by defining more precisely the biblical understanding of “blessing” (1), secondly, its role in the liturgical texts used by both Evangelical Christians and Catholics during the marriage ceremony (2), showing the significance of the category “blessing” accepted by both denominations (3 and 4), in order, finally, to show the significance of the theology of blessing for the theology of mixed marriages (5).
Kwestia ordynacji kobiet w pracach Światowej Rady Kościołów
Tempczyk, Katarzyna (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
The issue of the ordinations of women has been present in the ecumenical movement since its beginnings, being raised during the 1st meeting of Faith and Order in 1927 and in Amsterdam in 1948. From the one hand, it has been always seen as a big ecumenical problem and one of the issues dividing the Churches. On the other hand we cannot ignore the fact that nowadays majority of the member Churches of the World Council of Churches ordain women. Following the recommendation of WCC meeting in Amsterdam, Commission on the Life and Work of Women in the Church was established, in order to identify and follow more closely women’s participation in the Churches. In 1954 during WCC meeting in Evanston the Commission was transformed into the permanent department within the WCC: The Department of Cooperation of Men and Women in Church and Society, having mandate to encourage the Churches to accept the contributions of women “to a fuller extent and in more varied ways”. In 1952 Katleen Bliss prepared a report entitled “The Service and Status of Women in the Churches” presenting all national discussions on the possibility of ordinations of women occurred till this time and describing in details the cases of ordination of women in various Churches, presenting also the social context of their introduction. Her summary based on the extensive reports received from 58 countries. The discussion on the issue was influenced by the Lund meeting of Faith and Order in 1952 and its statement that the Churches should act together except the matters where deep differences compel them to act separately.
Deklaracja Kongregacji Nauki Wiary w sprawie nieważności chrztu a nieważność małżeństwa mieszanego zawartego przez katolika
Dzierżon, Ginter (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
The Author of the presented article discussed the question of the influence of the declaration of the Congregation for the Doctrine of the Faith concerning the invalidity of baptism on the invalidity of a mixed marriage entered into by a Catholic. What he showed is that the answers given by this Dicastery of the Roman Curia are of a retroactive character. Therefore, they have an impact on the value of a mixed marriage entered into by a Catholic and a member of a community whose baptism was pronounced invalid. This is because these marriages do not fail under the disposition included in Can. 1124 CIC but under the impediment of disparity of cult (Can. 1086 CIC). This is why in this situation it was not the permission to enter into marriage that should be sought for (Can. 1125 CIC) but the dispensation of disparity of cult (Can. 1086 CIC). In the analysed cases, the necessary rescript was not received, which caused the mixed marriage to be pronounced invalid.
Phenomenologie du christianisme africain. Une réflexion théologique sur la réception du christianisme en Afrique postcoloniale
Mawanzi, César (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
To engage into a new dialog between Christianity and modern African culture in post-colonial Africa is nowadays to be considered beyond doubt an inevitable assignment to African theology. The current social, political and economic life of people on the black continent demands a challenge (consideration) of the Christian liberation message. In the first step of the analysis this article attempts to highlight reference points (geo-political and cultural events) which have shaped African Christianity in post-colonial Africa. At this juncture the focal point is steered to what the religious and cultural heritage of numerous women and men, who have associated themselves to the message of liberation proclaimed by Jesus as the intermediary, establishes. The evangelization Africas is owed to the dedication of the pioneers, the missionaries and the preachers of the Gospel. Their commitment bears testimony to the vitality of the religious beliefs and the dynamics of cultures on the African continent. The encounter with the Christian faith has shaped the African human being, and altered his life considerably; which is not supposed to insinuate that he surrenders his cultural identity. This analysis dedicates itself to the methodic thoughts of two African theologists: On the one hand the paper is about Vincent Mulago, an advocate of the identity movement in theology, on the other hand Jean-Marc Ela takes center stage, who is considered to be the protagonist in liberation theology in Africa. This movement campaigns for justice, for a new social order and the liberation of oppressed people. It understands itself as the attorney of the poor. In the second and third sections of the article two fundamental principles of African theology are discussed: the hermeneutic of the symbol and the proclamation of the Gospel as a liberating message. In the last point the impact of Ernst Cassirer's philosophy of symbolic forms within African symbolic thinking is illustrated, and its lasting significance emphasized. Finally, the question regarding the ambivalent relation between confrontation and denial, stigmatization and dynamism, transformation and traditionalism in the living environment and in the living of faith of African human beings is discussed. Against this background, the exclamation of the African believer turns out to be a bold experiment, to abstain from the beaten path and options in order to settle in an experience of faith entrenched in the culture.
Małżeństwa mieszane katolicko-ewangelickie oraz konwersje na Śląsku Opolskim i Śląsku Górnym w latach 1921-1940. Zarys statystyczny
Kasprzycki, Emir (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
According to thesis of the Protestant Churches the marriage is not a sacrament, but it does not mean that the Churches are not attaching great significance to the permanence of the marriage. Even M. Luther was a determined opponent of divorces and sexual immorality calling it the most offence and the sin towards God. The Protestant Churches also allowed containing mixed marriages, however warning worshippers about fatal effects of such connections, particularly in religious education of children. On area of Opole and Upper Silesia the problem of mixed marriages appeared in result of development of industry and increasing of the evangelical community. At first the Prussian government tried to solve this problem on administrative way, however in practice decisions about the place of the marriage ceremony and baptism of children were left to individual Churches and mixed marriages. In concerned period of 1921-1940 years in Opole Silesia the majority of catholic-protestant pairs contained the marriages and baptized their children at the Roman Catholic Church. But thanks of the positive balance of conversions It is possible to say that protestant Church kept generally the stability and status quo in relation with catholic Church. On Polish Upper Silesia, where protestants were living in deep Diaspora, proportion of marriage ceremonies and baptisms were advantageous for the protestant side. Adding the positive outcome of the conversion, it is possible to conclude that the protestant Church didn't lose on connections with catholic Church, but even attracted new believers from the catholic side. It was probably caused, on one side, by the fact that the large homogeneous communities of protestants lived in big municipal centers, and, on the second side, that on countryside areas mainly multigenerational protestant families were existed what strengthened religious relations and identity. Also ethnic factor played an essential role. Protestants, being in the straight majority of the German nationality, defending one’s faith in mixed marriages also defended a national separate identity, and the same way, resisting the process of the repolonization effectively.
Memoria sanctorum. Guntera Wenza rozumienie czci świętych
Adamiak, Elżbieta (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
Gunter Wenz, a student of Wolfhart Pannenberg and lecturer in Systematic Theology at the Faculty of Protestant Theology of the University of Munich, and involved in Lutheran-Roman Catholic dialogue in Germany, is developing a Protestant theology of saints. He approaches the question in three ways, each described in one section of this article. Initially, Wenz analyses anthropological aspects of the question; then he considers ecclesiological approaches, and finally – the most problematic area – he discusses the possibility of their being theological grounds for the invocation of saints. Wenz’s anthropological thought is based on interpretation of article XXI of the Augsburg Confession and the Apology for the Augsburg Confession. Memoria sanctorum, he argues, is rooted in giving thanks to God for saints; in the confirmation of our faith through the way that grace works in them; and in the imitation of saints, especially their faith. The ecclesiological dimension of the communio sanctorum stems from the original meaning of this phrase in the creed understood as a confession of faith in the Church understood as a communion of saints. Here the accent is put on the action of grace through the Word and sacrament which gather all believers. Memoria sanctorum is therefore connected with “the anamnesis of death of Christ” as the Apology for the Augsburg Confession calls the Lord’s Supper. Wenz can agree with Roman Catholic theology on some points (e.g. in his assertion that prayer for the dead is not based in questionable theology). However, in other areas he remains sceptical. For Wenz the question of the invocation of saints is the most difficult. The foundation for further ecumenical work in this area is common faith in intercession of saints and angels. Problems arise in relation to Catholic ideas about the merit of saints merits, indulgences and the treasury of grace. Wenz is aware of the critical positions taken concerning this matter in Lutheran confessional statements such as the Book of Concord and in later Lutheran theology. However, he also highlights the need for a more precise explanation of the idea of the “invocation of saints” (from Latin invocation in the field of Roman-Catholic theology.
Klejnowski-Różycki Dariusz, Teologia chińska, uwarunkowania kulturowe pojęć trynitarnych, Opole: Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012, 318 s., ISBN 978-83-61756-85-9
Majewski, Józef (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
Dialog ekumeniczny a missio Ecclesiae, red. Marek Chojnacki OCist, Józef Morawa, Andrzej Adam Napiórkowski OSPPE, Kraków: „Salwator” 2011, 264 s., ISBN 978-83-7580-253-5.
Wąsek, Damian (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
Kałużny Tadeusz SCJ, Na progach jedności. Dwustronne dialogi doktrynalne Kościoła rzymskokatolickiego na płaszczyźnie światowej, Warszawa: Wydaw. Księży Marianów 2012, 298 s., bibliogr., indeks, ISBN 978-83-7519- 166-0.
Porada, Rajmund (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
Piotr Skarga i Zygmunt III. W czterechsetną rocznicę śmierci królewskiego kaznodziei
Szpaczyński, Przemysław (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
27 September 2012 was the 400th anniversary of the death of the royal preacher to Sigismund III – the Jesuit priest Piotr Skarga. On this occasion the year 2012 was announced to be Piotr Skarga’s year and a few scholarly conferences were convened (among others, in Cracow, Toruń, Łódź and Pułtusk). In the 19th c., when Poland was already partitioned by the neighbouring superstates, the preacher prophesying the end of the Republic of Poland as early as towards the close of the 16th c. – the golden age, entered the pantheon of national heroes. Its legend is still alive in contrast to the king of Sigismund III, whose 400th anniversary of birth (on one thousand years’ anniversary of adoption of Christianity by Poland, 1966) and of his ascending the throne of the Republic of Poland (1987) passed unnoticed, similarly to the 400th anniversary of homage, preceding the anniversary of Skarga’s death, to the dethroned tsar Vasil Szujski and his two brothers before the king in Warsaw in the seym (2011). And, as a matter of fact, Piotr Skarga was a declared supporter of Sigismund III’s politics, who he considered an ideal ruler with apparently good reason. The preacher and the king were bound by friendship lasting a quarter of century and by the support given by the former to the latter in the never-ending “grappling with the nation about the country”. In 1612 this “grappling” reached its climax when the chance, through the fault of the nobility, of saving the Republic of Poland from the fall, which was prophesied by Skarga and against which Sigismund wanted to protect it, was wasted. When the king was on late and unprepared trip to Moscow, Piotr Skarga, berating egoism of the nobility considered to be the main reason for this delay and lack of preparation, died. The death of the former royal preacher prophesying the end of the Republic of Poland coincided with wasting of the chance of subordinating and civilising Moscow, which determined – as it turned out – the fulfillment of the Skarga’s prophesy.
Polityka i etyka – razem czy osobno? Ponadkonfesyjny projekt etyki globalnej
Chojnacki, Grzegorz (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
The question put forward in the title of the article is to be answered positively. Ethics and politics must go hand in hand, even though the revealed nuances show that the common path is not easy. However, without ethics the politics changes into an instrument for expedience, sometimes into socio-technical regulation of their conflicts or technocratic crisis management. Without the metaphysical-anthropological foundation the politics turns into „the house built upon the sand” as the construction of the house of state is not based on the clear human vision. The ethical responsibility of the human being and thus the clear concept of the lawful state and its institutions are the premises for both politicians and the state agencies to treat the common good as the supreme value. The formulated question about the relationship between ethics and politics generates the successive question about the kind of ethics. As the understanding of the moral law, whether in unity with law given by God or only purely human, depends on it. The attempts to specify the minimal global ethos (Weltethos) in a supra-confessional or interreligious dimension built on the autonomous morality (autonome Moral) create numerous objections caused by the unsatisfactory acceptance of a divine order. Nevertheless the very dialogue on constructing the world of politics based on values is indispensable especially in the era of disseminating the anti-values.
The Knowledge of God in the Arab Christian Theological Discourse
Sadowski, Michał (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
Problem poznania Boga, właściwej metody i języka teologicznego zajmowały ważne miejsce w arabskiej literaturze chrześcijańskiej okresu Abbasydów. Z jednej strony ta transcendentna rzeczywistość jest niepoznawalna i niedająca się wyrazić słowami, z drugiej natomiast, jest ona uchwytna dla człowieka poprzez wiarę, pobożność i bojaźń. Autorzy arabscy upatrują szansę na poznanie Boga zarówno w orzeczeniach apofatycznych, jak i katafatycznych, korzystając przy tym ze spuścizny, jaką wypracowała teologia grecka. Pozytywne orzeczenia o poznaniu Boga znajdują swój wyraz w stosowanych analogiach, czyli obrazach zaczerpniętych z natury. Negatywny wymiar tego poznania jest zazwyczaj wyrażony w świadomości o niedoskonałości poznania jako takiego, oraz dystansu, jaki dzieli Stwórcę od stworzenia. Analogie wiodły prym w przybliżeniu problematyki dogmatu o Wcieleniu i o Bogu Trójjedynym, pełniąc funkcję edukacyjną dla chrześcijan oraz będąc argumentem w polemice z muzułmańskimi adwersarzami. Oprócz tego, analogie odegrały ważną rolę jako nośniki powstającej wówczas terminologii teologicznej po arabsku.
Vliv tradic jiných křesťanských vyznání na liturgii Dr. Karla Farského
Skupník, Radoslav (Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2012)
Shortly after the formation of Czechoslovakia in 1918, a national church originated in the young country. This church officially separated from Rome in 1920 and adopted the name of Czechoslovak Hussite Church. From the very beginning of its existence, this Church viewed the liturgy as its fundamental and essential manifestation created for the Church by its founder, Dr. Farský. Farskÿ’s liturgy does not represent a so-far unheard-of liturgical form; on the contrary, it is based on the already existing models, i.e. on the already existing and proven liturgical traditions. In Farskÿ’s liturgy, the influence of the Catholic Church on the celebration of the Czechoslovak Hussite Church may be detected. Farský's liturgy clearly displays the structure of a catholic mass which is, similarly to Farskÿ’s liturgy, divided into the celebration of the word and celebration of the holy sacrifice. Preparatory prayers, act of repentance, organization of the reading, antiphons, hymns and the canon itself and the presentation refer to the Roman missal in many aspects. Naturally, it cannot be denied that many elements of the Orthodox Church were added to this structure and inserted into the above-mentioned catholic elements. It is mainly the introductory greetings, ektenias (litanies) which are the typical sign of the orthodox ceremonies and also the relevant verses and prayers. The parallels to the Protestant tradition are only scarce.

Przeglądaj

Przeglądaj Studia Oecumenica, 2012, T. 12 wg Data wydania