Kultura-Media-Teologia

Stały URI zbioruhttps://theo-logos.pl/handle/123456789/34872

Przeglądaj

Przeglądaj Kultura-Media-Teologia wg Temat "contemplation"

Wpisz kilka pierwszych liter i kliknij przycisk przeglądania
Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Brak miniatury
    Pozycja
    Profetyczny charakter karmelitańskiego eremityzmu – duchowość eliańska i maryjna
    Matulewicz, Elżbieta (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2010)
    Pokolenia karmelitów i karmelitanek bosych rozpoznają w sobie prorocki charyzmat Eliasza, którego uważają za swojego ojca, a jednocześnie odczuwają bardzo silną, filialną więź z Najświętszą Maryją Panną z Góry Karmel – Kwiatem i Ozdobą Karmelu, Gwiazdą morza, Matką miłosierdzia i Królową. Istotą pustelniczego i prorockiego charyzmatu Karmelu jest nieustanne, miłosne i poufne obcowanie z Bogiem, dawanie świadectwa o Bogu żywym i rozpalenie się gorliwością o Jego chwałę na wzór proroka Eliasza oraz całkowite należenie do Maryi. W duchowości karmelitańskiej wypełnia się testament pierwszego przeora z Góry Karmel, który chciał, aby karmelici ukształtowali swoje życie na wzór Maryi i Eliasza.
  • Miniatura
    Pozycja
    Pustelniczy charyzmat Karmelu w świetle najdawniejszych dokumentów Zakonu
    Matulewicz, Elżbieta (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2010)
    Charyzmat Karmelu stanowi ciągle żywą inspirację do życia kontemplacyjnego w samotności i oddzieleniu od świata – niezależnie od tego, czy ktoś należy do Zakonu, czy żyje na osobności w świecie. Dziś również, tak jak w czasach proroków, Ojców Pustyni i dawnych eremitów z Góry Karmel, współcześni pustelnicy i pustelnice żyją w ciszy i samotności, przebywając nieustannie z Panem, który ich przynęcił i wyprowadził na pustynię, aby tam mówić do ich serc (por. Oz 2, 16). W niniejszym artykule na podstawie najdawniejszych pism karmelitańskich: Reguły św. Alberta, listu „Ignea sagitta” Mikołaja Francuza i dokumentu „De institutione primorum monachorum” ukazane zostaną główne elementy pustelniczego charyzmatu Karmelu. Należą do nich: powołanie do nieustannego przebywania z panem, naśladowanie Chrystusa modlącego się na górze, walka z mocami zła i kierownictwo Ducha Świętego.