Kopiec, Maksym Adam (Uniwersytet Szczeciński, 2020)
Niniejsze studium podejmuje temat sakralności życia ludzkiego, będącego darem miłości Boga. Dzisiejszy kontekst ideologiczny, społeczny, kulturowy oraz filozoficzno-antropologiczne teorie nowego humanizmu postrzegają człowieka, a zarazem pozbawiają go jego najbardziej fundamentalnej personalnej tożsamości, godności i wartości, redukując przedmiotowo jego istotę. W encyklice Evangelium vitae Jan Paweł II wskazuje na rodzinę jako sanktuarium życia osobowego. Komunia miłości małżonków jest najbardziej naturalnym i zgodnym z porządkiem stworzenia środowiskiem dla przyjęcia nowego życia, jego ochrony i obrony podstawowych praw. W rodzinie ludzkie życie znajduje najlepsze warunki do wzrostu i rozwoju opartego na bezwarunkowym darze miłości. W tak rozumianej rodzinie człowiek dzięki łasce Bożej staje się w pełni człowiekiem, zgodnie z zamysłem Stwórcy realizując cel, dla którego został powołany do istnienia: poznanie Boga i wejście z Nim w komunię życia i miłości.
