Colloquia Theologica Ottoniana

Stały URI zbioruhttps://theo-logos.pl/handle/123456789/19

Colloquia Theologica Ottoniana jest rocznikiem redagowanym w Instytucie Nauk Teologicznych Uniwersytetu Szczecińskiego. Zawartość czasopisma stanowią przede wszystkim oryginalne artykuły naukowe (w języku polskim lub w którymś z języków kongresowych) z zakresu teologii, prawa kanonicznego, filozofii, psychologii, pedagogiki lub socjologii. Oprócz artykułów, na łamach CTO ukazują się także polemiki, krytyczne recenzje niedawno wydanych książek i sprawozdania z doniosłych wydarzeń związanych z nauką.

W latach 1991-2000 pod auspicjami Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego w Szczecinie ukazywał się periodyk naukowy „Szczecińskie Studia Kościelne”. Czasopismo „Colloquia Theologica Ottoniana” stało się kontynuacją tej serii. Zostało powołane do życia w 2001 roku, w związku z rozpoczęciem prac przygotowawczych do otwarcia na Uniwersytecie Szczecińskim Wydziału Teologicznego. Do momentu powstania wydziału czasopismo ukazywało się w ramach szczecińskiego seminarium duchownego, któe wówczas było afiliowane do Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Pierwsze trzy numery ukazały się w formie rocznika, w latach 2004-2019 czasopismo było półrocznikiem, a od roku 2020 znów wydawane jest ono jako rocznik. Pierwszym redaktorem naczelnym był ks. dr hab. Piotr Briks, prof. US (2001-2007), a kolejnym ks. dr hab. Grzegorz Wejman, prof. US (2008-2019).

Przeglądaj

Przeglądaj Colloquia Theologica Ottoniana wg Temat "1 Mch"

Wpisz kilka pierwszych liter i kliknij przycisk przeglądania
Teraz wyświetlane 1 - 2 z 2
  • Miniatura
    Pozycja
    Eschatologia w Ksiągach Machabejskich
    Briks, Piotr (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Szczecińskiego, 2004)
    Mit dem Auferstehungsglaube traf sich Israel ganz früh, schon bei der Begegnung mit der kanaaneischen Mythologie. Die Kanaaneiter glaubten, dass der Baal, der Gott der Fruchtbarkeit, der von Mot gesiegt und gefressen wurde, dank seiner Schwester Anat auferstanden ist. Der Kampf zwischen beiden Götter wiederholt sich zyklisch. Die ähnlichen Mythen funktionierten auch bei Ägyptern und verschiedenen Völkern Mesopotamiens. Vielleicht eben auch deswegen die Hebräer vermieden offiziell jede Erwähnung von der Auferstehung. Die Änderung der Situation brachte die hellenische Zivilisation, oder preziöser gesagt der ganze Komplex der Ereignissen und Ideen der III und II Jahrhunderts vor Chr. Eben damals entstanden die beiden Makkabäerbücher. Trotz den Namen sind das zwei völlig unterschiedlichen Schriften. Sie repräsentieren auch zwei völlig unterschiedlichen Fassungen der Eschatologie. Im ersten Buch hat man den Eindruck, dass es überhaupt von der Eschatologie keine Rede ist. Das stimmt doch nicht. Als Eschatologie wird die Vergangenheit vorgestellt. Die Bilder 4,56. 58f; 5,23.54; 10,66; 14,4-14 zeigen wie glücklich man in Gottes Nähe sein kann. Die Vergangenheit ist hier ein Vorbild der möglichen Zukunft. Ganz anders wird die Problematik vom 2. Makkabäerbuch betrachtet. Hier finden wir eine neue für die israelitische Theologie Idee - Auferstehung. Die Gottes Gerechtigkeit überschreitet die Grenze des Todes (vgl. vor allem: 2Ma 7 und ganz besonders 2Ma 12,38-45).
  • Miniatura
    Pozycja
    Nauczyciel Sprawiedliwości a arcykapłan Alkimos
    Goniszewski, Piotr (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Szczecińskiego, 2006)