Polonia Sacra, 1997, R. 1 (19), Nr 1 (45)

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/1205

Przeglądaj

Przeglądaj Polonia Sacra, 1997, R. 1 (19), Nr 1 (45) wg Temat "biblical exegesis"

Wpisz kilka pierwszych liter i kliknij przycisk przeglądania
Teraz wyświetlane 1 - 3 z 3
  • Miniatura
    Pozycja
    La giustificazione e la salvezza in Paolo
    Wronka, Stanisław (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
    Celem artykułu jest porównanie dwóch pojęć soteriologicznych w listach św. Pawła: usprawiedliwienia i zbawienia. Prace egzegetyczne nie poświęcają zagadnieniu wzajemnej relacji pomiędzy tymi pojęciami specjalnej uwagi. W pierwszej części autor przytacza podstawowe słownictwo używane przez Apostoła i jego znaczenie ogólne. Chodzi o dwie rodziny terminów zgrupowanych wokół czasowników dikaióō (usprawiedliwić) i sō(i)zō (zbawić). Pierwsza grupa, typowa dla literatury Pawiowej, ma charakter prawniczy, lecz Apostoł nadaje jej znaczenie bardzo specyficzne. Według niego bowiem Bóg usprawiedliwia nie sprawiedliwych, którzy mogą się wykazać dobrymi czynami, lecz grzeszników (por. Rz 4,5), którym takich czynów właśnie brak. W takim rozumieniu usprawiedliwienie nie ma wiele wspólnego ze sprawiedliwością rozumianą potocznie, lecz z dobrocią i miłosierdziem. Druga grupa terminów, służąca w całym Nowym Testamencie do oznaczenia zbawienia, ma u Pawła charakter ściśle teologiczny i niesie w sobie dwa aspekty znaczeniowe: negatywny (wybawienie od zła) i pozytywny (obdarowanie dobrem). Druga część artykułu zawiera rezultaty analizy dwóch tekstów, w których wspomniane terminy występują razem: Rz 1,16-17 i 5,1-11, w kontekście całego Corpus Paulinum. Z braku miejsca pominięto tekst Tt 3,4-7 (szczegółową analizę tych trzech tekstów pragniemy opublikować odrębnie). W zakończeniu artykułu podsumowuje się wyniki dociekań. Pokazują one w pierwszym rzędzie, że oba pojęcia mają wiele punktów wspólnych. Sprawcą usprawiedliwienia i zbawienia jest Bóg, cała Trójca Święta. Punktem kulminacyjnym działania Bożej mocy była śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Wydarzenia te objawiły też najpełniej miłość Bożą, która jest jedynym motywem usprawiedliwienia i zbawienia. Oba dzieła stoją w opozycji do sądu i potępienia i są darmową łaską, której człowiek może oczekiwać z pewnością. Staje się on uczestnikiem tych rzeczywistości poprzez wiarę, posłuszeństwo ewangelii i przyjęcie chrztu. Oznacza to dla niego ontyczną zmianę, osiągnięcie nowego stanu: pojednanie z Bogiem i udział w Jego życiu i chwale. Oprócz punktów wspólnych istnieją też i różnice między usprawiedliwieniem a zbawieniem. Pierwsze dokonuje się już teraz, jest pewnym aspektem dzieła zbawczego, wstępem i gwarancją ostatecznego zbawienia, dotyczy samego człowieka, ma charakter polemiczny przeciw judaizmowi, według którego usprawiedliwienie będzie mieć miejsce na końcu czasów w oparciu o czyny człowieka, nie jest pojęciem niezbędnym w teologii Pawła. Zbawienie, obecne już teraz, dokona się ostatecznie w czasach eschatologicznych, kiedy obejmie cały kosmos (por. Rz 8,19-25), i będzie polegać na wyzwoleniu od wszelkiego zła i udziale w wiecznym życiu Boga, jest celem końcowym planu Bożego i pojęciem podstawowym w teologii Pawła i całego Nowego Testamentu, która bez niego zostałaby istotnie okrojona.
  • Miniatura
    Pozycja
    Przemiana pustyni przez wodę u Iz 40-55
    Hałas, Stanisław (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
    Summarizing our reflections on the Biblical picture of the desert being turned into fertile soil, it can he stated that it is very characteristic of the Near East and of its part – Palestine. And so it found its place in the Bible since the Bible was written in these surroundings. A spectacular character of this phenomenon perfectly illustrates the work of God. It is as wonderful and creative as is the miracle of life in an irrigated desert. God’s work on man is in every respect generous, beneficial and positive. This work can bring about a quick and marvelous change for better. Theology will later try to define more thvroughly what God’s work exactly consists in. The Bible, with its pictorial style, does not define but gives a vivid, suggestive and easily understood picture. The picture is naturally not as precise as a theological definition and yet its beauty appeals to imagination so much more. It is also easier to understand even for those who are not educated. Even the best definition is unable to render the entire beauty of a picture. The picture of water changing the desert became in later books a picture of the work of the Holy Spirit.
  • Miniatura
    Pozycja
    Zagadkowe „chciał ich minąć” (Mk 6,46)
    Dąbek, Tomasz Maria (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
    This characteristic phrase we find only in the Gospel according to Mark, in the pericope „Jesus walks on the water” It is difficult to intrerprete these words. We can compare this phrase of Mark with the following Old Testament texts: Ex 33,19.22; 34,5f and 1 Kings 19,11: Moses and Elijah saw the „Glory of God” (kebôd Jhwh). In this comparison Jesus walking on the water appears as „the Glory of God” – a transcendent Person although hidden „in the condition of a slave” (Phil 2,7). In this moment his disciples are not yet ready to understand the mystery of the Glory of Jesus godness. It is possible that in this text Mark presents the characteristic for him messianic secret.