Polonia Sacra, 1997, R. 1 (19), Nr 1 (45)

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/1205

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 20 z 23

Przemiana pustyni przez wodę u Iz 40-55
Hałas, Stanisław (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Summarizing our reflections on the Biblical picture of the desert being turned into fertile soil, it can he stated that it is very characteristic of the Near East and of its part – Palestine. And so it found its place in the Bible since the Bible was written in these surroundings. A spectacular character of this phenomenon perfectly illustrates the work of God. It is as wonderful and creative as is the miracle of life in an irrigated desert. God’s work on man is in every respect generous, beneficial and positive. This work can bring about a quick and marvelous change for better. Theology will later try to define more thvroughly what God’s work exactly consists in. The Bible, with its pictorial style, does not define but gives a vivid, suggestive and easily understood picture. The picture is naturally not as precise as a theological definition and yet its beauty appeals to imagination so much more. It is also easier to understand even for those who are not educated. Even the best definition is unable to render the entire beauty of a picture. The picture of water changing the desert became in later books a picture of the work of the Holy Spirit.
Obecny kryzys w teologii moralnej i sugestie jej odnowy
Kowalski, Jan (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Since the publication of Pope Paul V i’s Encyclical “Humane Vitae” in 1968 there has undoubtedly been a deep crisis in moral theology. French Episcopate calls it a disarray originating from the weakening of normative authority of Church unable to reach unanimity in certain matters within her own ranks. Some even talk about a silent but apparent “moral schism” within Church. Allusions to this situations can easily be found in John Paul IPs Encyclical “Veritatis Splendor” and in the reactions after its publication. It is therefore not surprising that the Council, Popes and theologians hastily seek the solutions. L. Melina believes that the paths of Catholic moral theology shortly after the Council are still the old paths of legalism and moral and philosophical successor of restrictions – modem ethics. And yet the “new wine” (“new”, which is the eternal and ultimate novelty of the Gospel, and not the “diversity” constantly changing, forever old and out-of-date) demands that the moralists create new wine-bags beyond the narrow frameworks of unending opposition between law and conscience, reason and faith, individual freedom and obeying the Magisterium.
Zabiegi Kościoła w Polsce o religijny charakter szkoły i wychowania w latach 1918-1939
Szczepaniak, Jan (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
In the period between the two World Wars the Episcopate aimed at ensuring religious character of school. In these activities it encountered tremendous difficulties caused by the laft-wing social and political organisations and in the late twenties and early thirties on the part of educational authorities as well. While the reborn State was in the process of forming, a conflict whether or not religion should be present at school was manifested in parliamentary quarrels, in commentaries which revealed the opinions of particular political parties as well as social parties and trade unions associated with them. Press and parliamentary debates abounded in declarations, some of which were not well-balanced. Taking the voice of Catholic society and the views of the Episcopate into account the first governments, despite their leftist roots, did not take any ill-willed measures against the Church. Neither did, obviously, the centrist and right-wing governments that followed. Still the Church did not manage to carry out all her postulates in the constitutional debate. What was achieved in the Constitution and concordat gave a good initial position to the realisation of Catholic principles in the field of education and upbringing. The situation changed after the May coup d’etat. The WR&OP ministers, ill-disposed towards the Church, tried to use the authority of religion in educating a good citizen. That is why they strove for the dominance of educational authorities over all kinds of upbringing, including religious upbringing, in which the traits of faith were being blurred. This gave rise to frequent arguments with the Episcopate. Only after the change in the political system in 1937 did the situation normalise. Even in the period of relative stabilisation in the relations between State and the Church, the bishops did not manage to carry out the majority of their postulates. Introduction of co-education was not stopped, the system of payment for the contract teachers of religion was not changed. The elements of religious education continued to be obscured wherever they still existed. Although the reduction of the number of lessons of religion was stopped, the status from the early twenties was not restored. The ordinance according to which the inspectors allowed parish clergy to teach at schools was not rescinded, yet it was not applied either. The Episcopate obtained a regulation on qualifications required to teach at schools, but on the terms set by the ministry. The only true gains were: initiating in schools religious organisations subordinated entirely to the Church, not to school authorities, and the introduction of the ordinance of correlation’s.
Ks. Jan Fijałek historyk Kościoła Polskiego
Vetulani, Adam (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Le chanoine Jan Fijałek, professeur à l’Université de Lwów et ensuite de Kraków, directeur du Département d’Histoire et de Philosophie de l’Académie Polonaise des Sciences et des Lettres fut sans doute le plus éminent historien de l’Eglise médiévale en Pologne parmi tous les savants polonais actifs au cours du XIXe et du XXe siècles. Les premières années de son activité scientifique tombent sur l’epoque du redressement de la science catholique dans le domaine de l’histoire eclésiastique. C’était la sage politique du grand pape Léon XIII qui en fut la cause; en faisant ouvrir à tous les savants chercheurs les portes des Archives et de la Bibliothèque du Vatican, le pape a mis à leur disposition des textes de l’importance primordiale. L’application par les historiens catholiques de la nouvelle méthode critique a permis bientôt de rechausser le niveau scientifique de leurs études sur l’histoire de l’Eglise aussi bien universelle que des Eglises locales. Au temps de la jeunesse de J. Fijałek, c’était l’abbé Wł. Chotkowski, élève de l’école critique allemande qui, obligé de quitter sous la pression des autorités prussiennes ses contrées natales, a contribué efficassement à l’introduction à la Faculté Théologique de l’Universite Jagellonne des méthodes strictement scientifiques dans le domaine de l’histoire eclésiastique. J. Fijalek était son premier élève. Grâce à l’appui de son maître J. Fijalek a eu la chance de continuer ses études à Rome, d’où après deux ans du séjour et du travail très intensif, il est revenu à Cracovie avec le grade du docteur en droit canonique et surtout avec le titre d’archiviste-paléographe. L’auteur présente plus largement les premiers échecs scientifiques du jeune Fijałek et leurs conséquences psychologiques qui ont imprégné toute son activité scientifique et didactique. Toutes ses études sont appyées directement sur les sources surtout inédites et concernent les problèmes très importants de l’Eglise polonaise médiévale. Parmi eux au premier rang il faut attirer l’attention sur ses études concernant l’histoire de la science théologique à l’université de Cracovie au Moyen-Age et la carrière des plus célèbres professeurs de l’Universite Jagellonne. Il était vivement affecté du silence de la littérature européenne sur le rôle joué par les traités scientifiques des professeurs cracoviens sur le développement de la pensée scientifique médiévale et leurs contacts avec les plus importans centres de la vie universitaire de l’Europe médiévale. Il a consacré toute une monographie volumineuse à la personne de l’élève et ensuite du maître cracovien Jacques de Paradiso, fervant partisant du conciliarisme, dont les traités, écrits à Cracovie pendant son professorat à la Faculté de Théologie, ont influencé la pensée théologique européenne. En suivant de près les recherches des savants étrangers il se rendait bien compte que les „polonica non leguntur” et que la grande richesse des manuscrits médiévaux conservés dans les différentes bibliothèques polonaises reste inconue pour la science européenne. Par suite il se décida de publier les résultats de ses recherches en latin. Telle était la genèse de ses deux publications: Polonia apud Italos scolastica dont seulement la première partie est parue sous le titre: Poloni apud Italos litteris studentes et laurea donati inde a Paulo Wladimiri usque ad Joannem Lasocki (1900) et de la seconde, mieux connue à l’étranger, surtout parmi les romanistes: Dominus Bartolus de Saxoferrato et eius permagna in Polonos auctoritas. Le second domaine qui attira son attention, c’était la législation synodale de l’Eglise polonaise au Moyen-Âge. Déjà dans sa thèse de l’aggrégation il s’appuya sur les statuts des concils provinciaux et des synodes diocésains pour présenter la vie du clergé polonais au Moyen-Age. Bientôt il fut invité par l’eminet canoniste polonais, secrétaire général de l’Académie Polonaise des Sciences et des Lettres B. Ulanowski aux travaux liés avec l’enregistrement des textes des manuscrits des statuts synodaux polonais et leur publication successive. Dans ce domaine il a publié les plus amples statuts diocésains du XIV siècle promulgués par l’évêque Nanker de Cracovie et ensuite il a préparé un index modèle du contenu de la codification du droit canonique polonais connue sur le nom des statuts provinciaux de l’archévêque Mikołaj Trąba, publiés en 1420. Sa maîtrise de l’éditeur des sources médiévales il nous présenta dans le premier volume du „Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji wileńskiej” publié avec le concours de l’éminent historien polonais Wł. Semkowicz. Ces deux savants ont publié sous le protectorat de l’Académie Polonaise instruction pour tous les éditeurs des sources historiques grâce à laquelle les publications historiques polonaises peuvent satisfaire la critique même la plus exigente.
Sekta wobec świata
Zwoliński, Andrzej (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Attitude towards “another” can be arrived at through the observation of gestures, glances, facial expressions and, above all, through communication, the way of addressing each other in everyday situations, the “concerned relationship” Forming opinions about others is most frequently the result of an analysis of meetings, but it is also based on the formerly acquired information, firm opinions, stereotypes, myths, prejudices, attitudes, conceptions. For sect members the religious aspect plays a very important role in their perception of the world. Acquiring the fundamental meaning, it is the way of developing an image of the others. Thinking of the world, people, upbringing, everyday cares and plans has a religious dimension. Attitude towards the problems of the world is defined by the main idea of a sect – the thought of “salvation”, “life worthy of God”, “saving the world”.
Die biblische Hermeneutik und eine neue Evangelisierung
Chmiel, Jerzy (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Artykuł jest uaktualnioną syntezą dwóch różnych wykładów gościnnych, jakie autor miał w Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Ruhry w Bochum (4.12.1991) i Uniwersytetu Jana Gutenberga w Moguncji (3.12.1993). I. Z problematyki interpretacji. Został postawiony podstawowy problem interpretacji: w jaki sposób możemy przeprowadzić łuk hermeneutyczny pomiędzy podmiotem a przedmiotem tak, aby nie popaść w relatywizm? Czy istnieje prawda w sobie? Na te pytania autor szuka odpowiedzi w oparciu o soborową konstytucję o Objawieniu Bożym Dei verbum, dokument Międzynarodowej Komisji Teologicznej o interpretacji dogmatów i dokument Papieskiej Komisji Biblijnej o interpretacji Biblii w Kościele. II. Nowa ewangelizacja jako miejsce hermeneutyczne. W poszukiwaniu właściwego sensu pojęć „(nowa) ewangelizacja” ma miejsce analiza wypowiedzi Soboru Watykańskiego II, papieskich encyklik i enuncjacji, dokumentu z Puebla i dokumentów końcowych IV i V sesji Katolickiej Federacji Biblijnej (Bogota 1990 i Hongkong 1996). III. Wnioski końcowe. 1. Znaczenie Biblii w dzisiejszych strukturach komunikacji międzyludzkiej. 2. Znaczenie przekładów Biblii - historycznie i współcześnie. 3. Punkty newralgiczne chrześcijańskiej lektury Pisma św., 4. W oparciu o myśl Jana Pawła II: znaczenie Biblii w dialogu międzyreligijnym (judaizm, islam).
Przesłania pielgrzymkowe Jana Pawła II do krakowskiego środowiska teologicznego
Kubiś, Adam (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Der Verfasser analisiert in seinem Artikel die Ansprachen des Papstes an die Krakauer Theologen während seiner Pilgerreisen nach Polen in den Jahren 1979, 1983, 1987, 1991 und auch die Ereignisse in dem voragehendem Besuch im Monat Juni 1997. Die Analyse der Papsttexe zeigt, daß das Hauptanliegen des Papstes jedes Mal die Existenz der Krakauer Theologischen Fakultät betrifft. Diese Existenz befand sich nämlich in einer großen Gefahr nach ihrer Aufhebung an der Jagiellonen Universität trotz ihrer 557-jährigen Anwesenheit an dieser Universität. Die Regelung des rechtlichen Status der päpstlichen theologischen Hochschulen im Jahre 1989 zwischen dem polnischen Staat und der polnischen Bischofskonferenz hat diese Gefahr beseitigt. Das ist der Grund des Optimismus der Papstworte nach dem Jahre 1990, in denen zum Vorschein an erster Stelle die Entwicklung der Päpstlichen Theologischen Akademie Krakau in die Mitte gestellt wurde.
Andrzej Napiórkowski OSPPE, „Schrift-Tradition-Kirche. Glaubensquelle in Matthias Joseph Scheebens theologischer Erkenntnislehre”, Frankfurt a. Main 1996
Łukaszuk, Tadeusz Dionizy (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Teologiczne rozważania nad problemem odpoczynku
Ostrowski, Maciej (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
The issue of leisure time and rest is rarely dealt with in Polish theological writing. The author focuses on the exploration which would enable him to talk about rest on the basis of theology. Biblical sources – both the Old and the New Testament are full of interesting passages which allow searching for a deep meaning of repose. From Christian perspective rest is not only man’s due regeneration of physical strength needed for work, but also following the example of God Himself. Human rest bears a reflection and an announcement of redemptory and eschatological realities. Its climax is found in worship celebration. Achieving full rest requires man’s deep moral transformation. Leisure time then cannot be separated from the relevant aims of man’s existence. Like other aspects of life it is a period of realization of Christian vocation. In his rest man approaches God and proceeds on his way to holiness. It is therefore both a theological and a pastoral task to take up the issue of rest in Christian life.
Synody Krakowskie – forum współpracy kardynała Karola Wojtyły ze świeckimi
Dyduch, Jan (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Stimulated by the guiding rules of the Second Vatican Council, Cardinal Karol Wojtyła initiated two Synods: the Pastoral Synod of the Archidiocese of Cracow and the First Synod of the Cracow Metropolia The Synods were to serve as an instrument for implementing the Vatican Council’s decisions and decrees. In order to make this instrument 32 „Notificationes”, 121(1982), s. 268. 44 most efficient, it was necessary to involve the greatest possible number of the faithful – both clergy and laity – into the synodal works. Cardinal Karol Wojtyła considered the established by himself Synods as a field for cooperation and dialogue with lay people. Therefore, the construction of the two Synods and their responsibility within the Church and were able to be effectively involved in the renewal of pastoral ministry and their own apostolate. This method proved to be very efficient.
Zagadkowe „chciał ich minąć” (Mk 6,46)
Dąbek, Tomasz Maria (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
This characteristic phrase we find only in the Gospel according to Mark, in the pericope „Jesus walks on the water” It is difficult to intrerprete these words. We can compare this phrase of Mark with the following Old Testament texts: Ex 33,19.22; 34,5f and 1 Kings 19,11: Moses and Elijah saw the „Glory of God” (kebôd Jhwh). In this comparison Jesus walking on the water appears as „the Glory of God” – a transcendent Person although hidden „in the condition of a slave” (Phil 2,7). In this moment his disciples are not yet ready to understand the mystery of the Glory of Jesus godness. It is possible that in this text Mark presents the characteristic for him messianic secret.
Teologia świętego obrazu w orędziu Błogosławionej Faustyny Kowalskiej
Łukaszuk, Tadeusz Dionizy (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Known to be no expert in theology in general, the blessed Sister Faustyna Kowalska would not be expected to have been familiar with its special part – the theology of icon. It is only natural then for a reader to wonder at the highly sophisticated theology of sacred picture which she gave in her Diary. A question arises where this theology came from. The blessed Sister provides the answer, stating that it came from Jesus ChristHim self and was conveyed to her in special revelations. The certainty of this declaration is not absolute although it is considered highly probable now that very scrupulous beatification proceedings were carried out. It will be no trifle to note that the veiy iconological contents surpassing natural abilities of the Blessed Sister seem to point to their supernatural origins. The contents, discussed in the article, can be characterized in the following aspects. One is an explicit demand of a picture, an aspect in which an iconological dogma of ancient councils asserting the necessity of pictures in Christian religion is expressed. Another provides details about the role a picture must perform to be recognized as a true sacred icon. It can and must be said that the mentioned aspects include relevant elements of the orthodox theology of a sacred picture.
Giovanni Orlando, Maria nella teologia ecumenica di Max Thurian, Piemme 1995
Życiński, Wojciech (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Słowo wstępne
Kubiś, Adam (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
The New Encyclopedia of Archaeological Excavation in the Holy Land, Ephraim Stern (red.), Carta, Jerusalem 1993, V. 4, ss. 1552.
Bogacz, Roman (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Historia – mit – teologia
Jelonek, Tomasz (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
History, myth and theology are the three poles of a Biblical story. At its basis lies a historical fact which is not described in the language of history but of myth to let the dimension of transcendence unfold. History and myth, on the other hand, create theology which has extremely strong historical grounds in the Bible (God acts and reveals Himself in history and through history), but could not be expressed without a myth element. Theology has to go beyond the worldly order and reach God since He cannot be expressed otherwise. At last there appears a harmonious synthesis of history, myth and theology and every study of the Bible which would omit one of these elements is bound to lose. In every genuine story one should aim at finding proper boundaries between history and myth and at understanding the full sense of the story, which is expressed in its theology. The history of exegesis shows that this task is by no means easy and requires continuous studies. At the end of these considerations we should express our great joy and gratitude to God that after the Constitution “Dei verbum” we enjoy true freedom in the Church: the freedom which allows us to discuss without constraints the range of history and myth. We may still have to alter the boundaries of these two cognitive expressions, sometimes giving priority to history, sometimes to myth, but neither of them has to be feared, and finally, a place has to be found for either. Approving of both conceptions, without quarreling about them, enables us to fathom the theological perspective, for the uncovering of which we have been given the Bible, an inspired Book of God’s Revelation.
Wychowanie do słuchania
Śnieżyński, Marian (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
The speaker should keep the following principles of conduct in mind if he wants to successfully convey his message: 1. Thorough and substantial intellectual education. 2. Inform the listeners clearly and convincingly about the aim of his monologue. 3. Make his utterance coherent and logically cohesive. 4. Speak correet Polish. 5. Be communicative. 6. Use voice inflection and reasonable gesticulation. 7. Remember about the essential threads (duly stress the most important points of the monologue). 8. Do not evade emotional involvement. 9. Be convincing and credible (harmony between words and conduct, live up to the word). 10. Have a continuous inner dialogue with the listener. 11. Make the listeners think (Christ and His parables). 12. Use visual aids. 13. Provide examples (verba docent - egzempla trachunt). 14. Use linking words, i.e. prepositions and conjunctions which emphasize logical relations and interdependencies in the utterance (“why”, “because”, “in order to”, “if...”, “therefore”).
La giustificazione e la salvezza in Paolo
Wronka, Stanisław (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Celem artykułu jest porównanie dwóch pojęć soteriologicznych w listach św. Pawła: usprawiedliwienia i zbawienia. Prace egzegetyczne nie poświęcają zagadnieniu wzajemnej relacji pomiędzy tymi pojęciami specjalnej uwagi. W pierwszej części autor przytacza podstawowe słownictwo używane przez Apostoła i jego znaczenie ogólne. Chodzi o dwie rodziny terminów zgrupowanych wokół czasowników dikaióō (usprawiedliwić) i sō(i)zō (zbawić). Pierwsza grupa, typowa dla literatury Pawiowej, ma charakter prawniczy, lecz Apostoł nadaje jej znaczenie bardzo specyficzne. Według niego bowiem Bóg usprawiedliwia nie sprawiedliwych, którzy mogą się wykazać dobrymi czynami, lecz grzeszników (por. Rz 4,5), którym takich czynów właśnie brak. W takim rozumieniu usprawiedliwienie nie ma wiele wspólnego ze sprawiedliwością rozumianą potocznie, lecz z dobrocią i miłosierdziem. Druga grupa terminów, służąca w całym Nowym Testamencie do oznaczenia zbawienia, ma u Pawła charakter ściśle teologiczny i niesie w sobie dwa aspekty znaczeniowe: negatywny (wybawienie od zła) i pozytywny (obdarowanie dobrem). Druga część artykułu zawiera rezultaty analizy dwóch tekstów, w których wspomniane terminy występują razem: Rz 1,16-17 i 5,1-11, w kontekście całego Corpus Paulinum. Z braku miejsca pominięto tekst Tt 3,4-7 (szczegółową analizę tych trzech tekstów pragniemy opublikować odrębnie). W zakończeniu artykułu podsumowuje się wyniki dociekań. Pokazują one w pierwszym rzędzie, że oba pojęcia mają wiele punktów wspólnych. Sprawcą usprawiedliwienia i zbawienia jest Bóg, cała Trójca Święta. Punktem kulminacyjnym działania Bożej mocy była śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Wydarzenia te objawiły też najpełniej miłość Bożą, która jest jedynym motywem usprawiedliwienia i zbawienia. Oba dzieła stoją w opozycji do sądu i potępienia i są darmową łaską, której człowiek może oczekiwać z pewnością. Staje się on uczestnikiem tych rzeczywistości poprzez wiarę, posłuszeństwo ewangelii i przyjęcie chrztu. Oznacza to dla niego ontyczną zmianę, osiągnięcie nowego stanu: pojednanie z Bogiem i udział w Jego życiu i chwale. Oprócz punktów wspólnych istnieją też i różnice między usprawiedliwieniem a zbawieniem. Pierwsze dokonuje się już teraz, jest pewnym aspektem dzieła zbawczego, wstępem i gwarancją ostatecznego zbawienia, dotyczy samego człowieka, ma charakter polemiczny przeciw judaizmowi, według którego usprawiedliwienie będzie mieć miejsce na końcu czasów w oparciu o czyny człowieka, nie jest pojęciem niezbędnym w teologii Pawła. Zbawienie, obecne już teraz, dokona się ostatecznie w czasach eschatologicznych, kiedy obejmie cały kosmos (por. Rz 8,19-25), i będzie polegać na wyzwoleniu od wszelkiego zła i udziale w wiecznym życiu Boga, jest celem końcowym planu Bożego i pojęciem podstawowym w teologii Pawła i całego Nowego Testamentu, która bez niego zostałaby istotnie okrojona.
Polonia Sacra przeszłość i treść czasopisma
Janiak, Małgorzata (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
Małgorzata Janiak schreibt die Geschichte der Zeitschrift der Theologischen Fakultät der Jagiellonen Universität, die von Anfang an den Namen Polonia sacra trägt. In ihrer 80 Jahre dauernden Geschichte in ihrer Ausgabe – aus verschiedenen Gründen – waren kürzere oder längere Unterbrechungen. Die letzte 40-jährige Vertreibung aus der Öffentlichkeit der Polonia sacra hat den politischen Grund. M. Janiak gibt in ihrem Artikel alle Titel, die sich bisher in der Polonia sacra erschienen haben. Die Theologische Fakultät der Päpstlichen Theologischen Akademie Krakau hat entschieden, diese Zeitschrift Polonia sacra nochmals herauszugeben. Der Hauptanlaß war dafür das große Jubiläum der 600-jährigen Existenz dieser Fakultät.
Dar życia zakonnego dla współczesnego świata w nauczaniu Jana Pawła II (1979-1984)
Wider, Dominik (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 1997)
John Paul H’s teaching on monastic life and its role in the contemporary world is reviving the deepest values of monastic life through the theological analysis of life devoted to God, the expression of which can be found in the “Gift of Redemption”, and through reviving the valuable contribution the monastic orders made to the Church. From this point of view the teaching of the Holy Father is both old and new. It is “new” in the concept itself, in reminding the mesgages less known today or lost in frequent relaying. At the same time it is “old”, as old is monastic life and the Church that summoned and has always treasured it.

Przeglądaj

Przeglądaj Polonia Sacra, 1997, R. 1 (19), Nr 1 (45) wg Data wydania