Polonia Sacra, 2017, R. 21, Nr 1 (46)
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/4363
Przeglądaj
Przeglądaj Polonia Sacra, 2017, R. 21, Nr 1 (46) wg Tytuł
Teraz wyświetlane 1 - 11 z 11
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Abraham – ojciec wiary odważnejMazurek, Mateusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)Artykuł omawia i analizuje historię Abrahama i egzystencjalne implikacje, które z niej wypływają. W opinii autora historia ta ukazuje trzy szczególnie ważne aspekty: zbawienie jako wyzwolenie od lęku, głęboką wolność płynącą z takiego doświadczenia i posłuszeństwo Bogu jako przekroczenie tego, co rozumowo poznawalne. Wszystkie te (powiązane z sobą) aspekty życia chrześcijańskiego są niezwykle ważne. Dziś, kiedy kultura jest w przeważającej mierze antychrześcijańska, przekazuje i promuje anty‑chrześcijańskie wzorce i wartości, jest szczególnie istotne, żeby wiara była wiarą odważną.Pozycja Arabscy chrześcijanie wobec astrologii na podstawie traktatu O wierze chrześcijan w wyroki gwiazd Eliasza z NisibiSadowski, Michał (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)Eliasz z Nisibi należy do najbardziej płodnych pisarzy chrześcijańskich języka arabskiego swojej epoki. Jego siódmy maǧlis z Abī l‑Qāsim dotyczy wyroków gwiazd i zasługuje na uwagę z powodu swej aktualności. Prezentowany przez Eliasza dyskurs można podzielić na dwie części: pierwszą mówiącą o wolności człowieka oraz drugą, w której wskazuje on na rolę ludzkiego rozumu. Te dwa elementy są głównymi argumentami w jego krytyce fatalizmu i astrologii. Jego nauczanie jest osadzone na wcześniejszym syryjskim chrześcijańskim dziedzictwie teologicznym. Jako logik niestrudzenie obnaża irracjonalny charakter wszelkich doktryn astrologicznych oraz fatalistych.Pozycja Duch synowskiego posłuszeństwaPiekarz, Danuta (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)Ewangeliści Marek i Łukasz wyraźnie mówią o prowadzeniu Jezusa przez Ducha po chrzcie w Jordanie. To stwierdzenie nabiera szczególnego znaczenia w powiązaniu ze stwierdzeniem św. Pawła, iż „wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi” (Rz 8, 14). Zatem prowadzenie przez Ducha jest znakiem rozpoznawczym Bożego synostwa wiernych, jest bowiem znakiem podobieństwa do Jednorodzonego Syna. Młody Kościół doświadcza również prowadzenia Ducha w misji apostolskiej: Duch wskazuje głosicielom Ewangelii konkretne zadania lub nie pozwala udać się w zamierzonym kierunku. Jednak poza tymi szczególnymi przypadkami prowadzenia „przestrzennego” istnieje też – i jest powszechne dla wszystkich wiernych – wewnętrzne prowadzenie przez Ducha drogą wierności Bogu. Wiąże się ono nieraz ze zmaganiem z ludzką słabością, ale prowadzi do świętości i poznania Boga.Pozycja Posłannictwo rodziny w Kościele i świecie w świetle XIV Synodu BiskupówDyduch, Jan (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)Synod biskupów opublikował owoc swych prac o powołaniu i misji rodziny w Kościele i świecie w dokumencie Relacja końcowa, skierowanym do papieża Franciszka. Dokument ten ukazuje sytuację małżeństw i rodzin we współczesnym świecie. Synod kontynuuje tradycyjną naukę Kościoła o małżeństwie i rodzinie, a także proponuje pewne rozwiązania trudności i zagrożeń trapiących małżeństwa i rodziny, odwołując się do Bożego miłosierdzia.Pozycja Posłuszeństwo oczekiwaną odpowiedzią Izraela na wierność BogaWajda, Anna Maria (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)Miłość Boga, która trwa na tysiąc pokoleń, jest wiernością (por. Wj 34, 6–7). Prawda ta stanowi klucz do zrozumienia całego działania Boga w ramach biblijnej historii zbawienia, zarówno w odniesieniu do społeczności (narodu wybranego), jak i jednostek (np. Abrahama). Bóg daje się poznać przez swoje dzieła, przez moc, potęgę, wierność swoim obietnicom (por. Pwt 7, 7–9). W zamian wzywa do posłuszeństwa, które należy rozumieć jako dobrowolne przyjęcie Jego planów i wejście z Nim w dialog miłości. Biblijne posłuszeństwo nie ma bowiem nic wspólnego z wymuszoną uległością i biernym poddawaniem się silniejszemu i dzierżącemu jakąś władzę. Jest ono powierzeniem się z miłością i w całości Bogu, z własnej wolnej decyzji.Pozycja Pytanie o luterańską tożsamośćMedwid, Wojciech (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o luterańską tożsamość w dzisiejszym świecie na podstawie dokumentu Usprawiedliwienie i wolność, przygotowującego protestantów duchowo i organizacyjnie do uroczystości 500-lecia reformacji. Reformacja była wydarzeniem historycznym, które wpłynęło na kulturowe, społeczne i polityczne oblicze Europy. W centrum teologicznych wypowiedzi reformatorów znajduje się kwestia relacji Bóg–człowiek, a fundamentem ruchu z XVI wieku stało się usprawiedliwienie, które trzeba ujmować przez pryzmat miłości, uznania i docenienia, przebaczenia i wolności, aby zweryfikować wiarygodność doświadczenia iustificatio. Reformacja nie jest czymś zamkniętym, ale stanowi proces odnowy w duchu reformacyjnym. Teologia protestancka wyraża się w pięciu zasadach: solus Christus, sola gratia, solo verbo, sola scriptura i sola fide. Przez te elementy podjęto próbę przeniesienia idei usprawiedliwienia na obecny czas. Świętowanie 500-lecia reformacji ma się odbyć w rozsądnej równowadze między tradycją a innowacją, nie ignorując głębokiego znaczenia reformacji dla teraźniejszości. Dokument Usprawiedliwienie i wolność podejmujący temat usprawiedliwienia z łaski przez wiarę w Chrystusa poddano krytyce.Pozycja Śmierć dziecka i żałoba rodziców jako zagadnienie duszpasterskieKościelniak, Janusz (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)Artykuł koncentruje się wokół zagadnień związanych ze śmiercią dziecka i okresem żałoby rodziców. Oprócz literatury dotyczącej tego tematu autor wykorzystuje własne doświadczenie zdobyte podczas spotkań z osieroconymi rodzicami w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie‑Łagiewnikach. Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej omówiono zagadnienie straty bliskiej osoby i jej wpływu na życie osobiste i rodzinne, w następnej zagadnienie żałoby, a ostatnia część związana jest z pomocą osobom doświadczonym śmiercią dziecka.Pozycja Święty Jan Paweł II o duchowości chrześcijańskiego WschoduZyzak, Wojciech (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)Autor artykułu ukazuje główne linie nauczania św. Jana Pawła II na temat duchowości chrześcijańskiego Wschodu. Wskazuje na osobiste zainteresowania papieża kulturą, zwłaszcza filozofią i sztuką rozwijaną w kręgu prawosławia. Ukazuje również wysiłki ekumeniczne i związane z nimi trudności. Na szerszym fundamencie teologicznym autor rozwija główne elementy duchowości prawosławnej, na jakie zwracał uwagę słowiański papież w czasie swego długiego pontyfikatu.Pozycja Tajemnica Eucharystii w pismach Edyty SteinFeduś, Katarzyna (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)Artykuł odsłania tajemnicę Eucharystii, jaką zawierają pisma Edyty Stein. Dzieła świętej stanowiły bogaty materiał badawczy, ponieważ charakteryzują się głębią teologicznych, filozoficznych i psychologicznych rozważań. Artykuł wskazuje na źródła, na których Edyta Stein opierała się przy opracowywaniu zagadnienia Eucharystii. Następnie ukazuje, jak w swoich pismach ujmowała istotę mszy świętej. Z przeprowadzonej analizy wyłania się szczególnie ofiarniczy charakter sakramentu ołtarza. W ostatniej części artykuł przedstawia głębokie i jasno sformułowane myśli świętej dotyczące skutków Eucharystii, będące wynikiem jej osobistego doświadczenia.Pozycja Teologiczny wymiar godów weselnych i oczyszczenia świątyni (J 2, 1–22)Michalak, Mariola Małgorzata (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)Z refleksji teologicznej pierwotnego chrześcijaństwa wyłania się myśl teologiczna w formie Ewangelii. Cztery różne spojrzenia na dzieło Jezusa ukształtowały się pod wpływem zmieniających się okoliczności zewnętrznych życia chrześcijan. Niniejszy artykuł jest próbą uchwycenia myśli przewodnich św. Jana w opisie godów weselnych w Kanie Galilejskiej i oczyszczenia świątyni (J 2, 1–22). Jezus w Kanie Galilejskiej otwiera epokę łaski, która jest uobecniana we wspólnocie Kościoła w życiu sakramentalnym, szczególnie w Eucharystii. Krzyż i zmartwychwstanie Jezusa położyły kres świątyni jerozolimskiej. Jezus ustanowił nowy kult „w duchu i prawdzie”. Świątynią stało się Jego ciało. Zmartwychwstały Pan gromadzi narody, jednoczy ludzi z Bogiem i między sobą w sakramencie swojego Ciała i Krwi. On jest nową świątynią ludzkości. Stanowi to sens znaku oczyszczenia świątyni.Pozycja Źródła posłuszeństwa konsekrowanegoCiemała, Marianna (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)W artykule przedstawiono podstawowe myśli źródłowe dla idei posłuszeństwa konsekrowanego. Analiza teologiczna reprezentatywnych reguł pierwotnego cenobityzmu chrześcijańskiego (Reguły Pachomiusza, Asketikonu Bazylego Wielkiego, Praeceptum Augustyna z Hippony, Reguły Benedykta), jak również Pism Franciszka z Asyżu oraz Magisterium Kościoła XX i XXI wskazuje na zakorzenienie idei posłuszeństwa konsekrowanego w Biblii. Dotyczy to zarówno idei posłuszeństwa wobec Boga, wobec władz wspólnoty, jak i posłuszeństwa wzajemnego. Analizowane prawodawstwo wskazuje na słowo Boga (Ewangelię) jako „pierwszą regułę życia” osób konsekrowanych. Według Asketikonu Bazylego Wielkiego, Reguły Benedykta, Pism Franciszka oraz posoborowych dokumentów Kościoła dobrowolne posłuszeństwo, w myśl Flp 2, 8 (oraz J 6, 38), jest naśladowaniem Chrystusa – uniżonego i posłusznego aż do śmierci. Różnorodność zaś norm dotyczących posłuszeństwa wypływa z konieczności zastosowania tej idei w konkretnych warunkach życia i uregulowania codziennego życia pod opieką przełożonych. Analizowane teksty wraz z odniesieniami biblijnymi stanowią inspirację dla aktualizacji idei posłuszeństwa konsekrowanego.