Polonia Sacra, 1948, R. 1, Z. 1-4
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/163
Przeglądaj
Przeglądaj Polonia Sacra, 1948, R. 1, Z. 1-4 wg Tytuł
Teraz wyświetlane 1 - 20 z 46
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Chrystianizm w zetknięciu się z kulturą Dalekiego WschoduKubit, Am. (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Pozycja Concilia PoloniaeSawicki, Jakub (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Pozycja Corpus Philosophorum Medii Aevi. Część IUsowicz, Aleksander (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Pozycja Czy zasada przyczynowości dla apologetyki i teologii nadal żyje?Szydelski, Szczepan (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Pozycja Dekret Gracjana w świetle najnowszych badańVetulani, Adam (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Pozycja Dlaczego tomizm?Kostecki, Romuald (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Pozycja Dola i niedola Stanisława Siestrzeńcewicza-Bohusza za rządów cesarza Pawła I (Fragmenty jego dziennika oraz niewydanej jego korespondencji). Studium historyczne. Część IGodlewski, Michał (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Stanislaus Siestrzeńcewicz proprio marte ab imperatrice Catharina II episcopus Albae Russiae electus et nominatus est, postea vero archiepiscopus metropolita Mohiloviensis electus est; ex favore regiminis russici summas adeptus est dignitates et quidem homo tam ingeniosus quam pari modo ineptus et protervus ita, ut de ipso de Maistre dixisset se eius manus solum mediante densissimo corio tangere velle. Diarium, in quo omnia, quae ipsum suosque tangebant, notavit, iam editum est, attamen multae eius epistolae et alii fontes, qui plerumque temporibus bellicosis perierunt, res gestas tempore imperatoris Pauli I et praesertin annis 1797— 1800 pro historia ecclesiae catholicae in Russia magni momenti illustrandi optimam praebent occasionem. Cum auctor huius operis in commeatu Petropolitano multa in archivis Status perlegere et excerpere potuerit, patet tam personam dicti Siestrzeńcewicz quam eius activitatem notam facere esse perutile. Imperatrix Catharina II propria manu dioeceses in terris olim ad Polonos pertinentibus suppressit novasque erexit Sancta Sede minimum audita. Ideoque Pius Papa VI anno 1795 nuntium varsaviensem Laurentium Litta Petropolim qua delegatum apostolicum mittere decrevit, annuente Catharina II hac condicione adiecta, ut archiepiscopus Siestrzeńcewicz dignitate cardinalis Ecclesiae Romanae decoraretur. Mortua inopinate imperatrice sexto Novembris 1796, Litta, cum in tertia divisione Regni Polonorum urbs Warsavia Prussis obvenisset, qua delegatus apostolicus interim ibi remansit et mense Martio 1797 Petropolim perrexit, ut sollemniis, quibus diadema imperiale successor Catharinae II Paulus I accepturus erat, interesset. Siestrzeńcewicz, qui numquam Romanae Sedi sincere addictus erat et inspectionem nuntiorum in Suis negotiis ecclesiasticis timebat, hac de re minime gaudebat; ast interim delegatum apostolicum maximis honoribus false et callide suscepit et personas in aula caesarea maxime pollentes visitando earum benevolentiam captare omnibus viribus satagebat. Sollemnitates, quibus Paulus I in urbe Moskwa diadema imperiale sibi imposuit, pro ambitioso Siestrzeńcewicz occasionem optimam dabant in aula omnia adhibendi, ut tam imperatorem quam delegatum apostolicum, qui tunc eius verum animum et fines minime noverat, sibi favorabiles reddaret, Paulus I non solum imperator, sed etiam caput ecclesiae schismaticae Russorum de sua speciali missione Deo favente et inspirante persuasus erat et ideo mandatum delegati Sedis apostolicae perdifficile erat eiusque litteras de iuribus ecclesiae catholicae in Russia imperator aegre ferebat. Cancellario imperii demum principi Kurakin et aliis bene contigit ita, ut indignatio et ira imperatoris hac de re paulatim componeretur. Post sollemnitates archiepiscopus Siestrzeńcewicz eadem 'via et eodem tempore ac Paulus I de urbe Moskwa Petropolim perrexit et pluries occasionem habuit cum imperatore colloquendi et viam sibi ad ulteriores gratias parandi.Pozycja Działalność kulturalna Misjonarzy w Polsce (1651–1864)Schletz, Alfons (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Pozycja Egzegetyczne podstawy tłumaczenia maryjnego Rodz. 3, 15Styś, Stanisław (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Pozycja Eklezjologia polska XVI wiekuBracha, Franciszek (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Pozycja Etymologia imienia MariaKlawek, Aleksy (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Perspectis omnibus sententiis, quae adhuc ad explicandam nominis Miriam etymologiam prolatae sunt, eisque ob parvam argumentorum gravitatem reiectis novum explicationis modum aggredimur. Sequentes alios linguae hebraicae doctores, secundam partem nominis — am — suffixum esse deminutivum putamus, quod olim nominibus propriis affigi solebat. Cum vero forma — am — in variis nominibus apud Canaanaeos usitatis occurrat, nomen, Miriam vetus nomen canaaniticum nobis esse videtur. Primam vocis partem mari a radice rawah derivare conantes, quae bibere, potare, inebriare significat, eam esse participium hiphil asserimus, quod prius sonabat: marwijjah. Secundum leges phoneticas: 1) littera w in initio syllabae, praeprimis ante semivocalem i, omittitur, 2) per haplologiam notissimam duplex jj simplificatur. Unde concludimus: nomen M i r i a m , revera M a r i a m pronuntiatum, significare puellam, quae libenter alios (homines, iumenta) potet potandoque delectet. Quia vero interdum in Sacra Scriptura vox rawah habet sensum metaphoricum (delectare, gaudio afficere) et textus quidam ex tabulis Teli Amarna (147) hunc sensum pro ille tempore approbat, maiore adhuc iure affirmare licet: Mariam secundum verbi sensum etymologicum esse virginem delectantem parentes. Quapropter optimam nominis B. M. V. explicationem dicerem verba, quibus in Litaniis Lauretanis salutatur: CAUSA NOSTRAE LAETITIAE.Pozycja Filozofia egzystencjalna a rzeczywistość surowa i humanistycznaChojnacki, Piotr (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Pozycja Jeszcze problem krytycznyKwiatkowski, Franciszek (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Pozycja Korektury rzymskie w potrydenckich synodach prowincjonalnychDługosz, Teofil (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Pozycja Kościół a naukaGodlewski, Michał (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Pozycja Krótki życiorys i działalność Ks. W. Serwatowskiego na polu biblijnymStach, P. (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Pozycja Ks. Stanisław Grodzicki T. J. jako teolog i kaznodzieja 1541–1613Drzymała, Kazimierz (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Pozycja Kult Serca Jezusowego a Kult Miłosierdzia BożegoSopoćko, M. (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Pozycja Łaska w psychicznej analizie aktu wiaryBrudź, Józef (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)Pozycja Materiały do logiki zdań w pismach ArystotelesaŻukowski, E. (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, 1948)
- «
- 1 (current)
- 2
- 3
- »