Roczniki Teologiczne Warszawsko-Praskie, 2018, t. 14
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/4270
Przeglądaj
Przeglądaj Roczniki Teologiczne Warszawsko-Praskie, 2018, t. 14 wg Tytuł
Teraz wyświetlane 1 - 9 z 9
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Aspekt wspólnotowy sensus fidei w pismach Nowego TestamentuSztreja, Michał (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej, 2018)Teksty Nowego Testamentu w niniejszym artykule poddano analizie pod kątem ich odniesienia do sensus fidei fidelis. Wykazano powiązanie między pouczającym o wszystkim namaszczeniu (1 J 2,20.27) a działającym w uczniach Duchem Prawdy (J 14,17). Ważnym owocem niniejszej pracy jest zauważenie tych tekstów jako kluczowych dla dociekań biblijnych dotyczących zmysłu wiary poszczególnego wierzącego: to właśnie Duch jest źródłem szczególnego poznania Jezusa, pogłębienia rozumienia Jego nauki i aktualizowania jej do pojawiających się nowych wyzwań w życiu Jego uczniów. Następnie przeanalizowano pewne sformułowania z listów Pawłowych, które poświadczają przekonanie Apostoła o wyjątkowych zdolnościach poznawczych wierzących w Jezusa. Wierzący jest kimś, kto przyjmuje sposób myślenia Chrystusa (1 Kor 2,16) i jest w stanie wyczuć w sposób wręcz instynktowny wolę Bożą (Flp 1,9; E f 1,18). Wskazano, że wspólnota wierzących, Boża owczarnia, jest zdolna rozpoznawać swojego Pasterza i pójść za Nim, opierając się fałszywym głosom obcych (J 10,3b-5). Podkreślono wreszcie znaczenie recepcji słowa Bożego, jaka się dokonuje we wspólnocie Kościoła (1 Tes 2,13), uzdolnionego do niezachwianego trwania w wierze (Jud 3).Pozycja Dialogiczny wymiar egzystencji w filozofii Gabriela MarcelaBerger, Szymon (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej, 2018)Artykuł skupia się na tym, co stanowi sedno filozofii francuskiego myśliciela - na dialogicznym wymiarze egzystencji człowieka. Dialog z drugim, otwarcie się na innego, podmiotowe traktowanie bliźniego i poszanowanie jego godności oraz odrębności jest, według Marcela, kluczem do zrozumienia ludzkiej egzystencji. Człowiek odkrywa prawdę o sobie i świecie dzięki drugiemu człowiekowi, który nigdy nie może być ujęty przedmiotowo, lecz zawsze osobowo - jako „Ty”, które prowadzi mnie stopniowo ku Bogu będącym „Ty” absolutnym.Pozycja Gdzie jest pochowany przeklęty papież Borgia? Egzekwie i koleje losu doczesnych szczątków Aleksandra VI w relacji Johannesa Burcharda i Giacomo GrimaldiegoŻak, Łukasz (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej, 2018)In order to tell the story o f the funeral and the fate o f Alexander V i’s ashes, there were elected two clerics: Johannes Burchard and Giacomo Grimaldi. Burchard (1450-1506) spent his entire career at the papal courts o f Sixtus IV, Innocent VIII, Alexander VI, Pius III and Julius II, serving as papal Master o f Ceremonies and left his diary Liber notarum which is one o f the most important sources o f the history o f popes in the 15th century. Grimaldi (1568-1623) was a Vatican cleric who described the old Basilic o f Saint Peter before its demolition in the book called Descrizione della basilica antica di San Pietro. The author of the paper has chosen these two writers non only to present their texts to the Polish reader, but also to show two different ways of constructing historical narratives. Burchard manipulates the facts to show that the way in which the body of the Spanish pope was treated was a punishment for his immoral life. The key to the interpretation of his text is personal dislike of his own supervisor and the desire to show him in a negative light. Whereas Grimaldi writes quite differently about the deceased body of Alexander VI and his uncle Callixtus III. For him, the most important thing is the function they performed in the Church, not their personal qualities. The facts displayed by him are not transformed, but presented with objectivity.Pozycja Głoszenie Ewangelii jako charyzmatJagła, Paweł (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej, 2018)Św. Paweł nie tylko za charyzmaty uważał te dary, które wymienił w katalogach, ale także uznawał głoszenie Ewangelii za dar Ducha Świętego. Już w 1 Tes udowadnia, że głoszenie Ewangelii jest charyzmatem, ponieważ pochodzi od Ducha Świętego27. Myśl ta zawarta jest także w Rz, gdzie Apostoł przedstawia głoszenie Ewangelii jako służbę. Charyzmat ten ukazuje się również jako przeznaczony dla wspólnoty. Św. Paweł pisze o tym w Ga 1,6-12. Głoszenie Ewangelii jest także darem Ducha, ponieważ ten, który został obdarzony tym darem jest przynaglony, aby się nim dzielić (Ga 1,6-12). To kolejne podobieństwo z katalogami charyzmatów. Wreszcie głoszenie Ewangelii jest darmowe. Nikt nie może zasłużyć sobie na ten charyzmat, ani go kupić (2 Kor 11,7).Pozycja Nie wszystko złoto, co się świeci – urywki z historii Kościoła prawosławnego w PolsceSawicki, Doroteusz (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej, 2018)Pozycja Przestępstwa apostazji, herezji i schizmy w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r.Roztocki, Jan (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej, 2018)Temat artykułu skoncentrowany jest na rysie historycznym oraz na analizie przepisów w odniesieniu do poszczególnych przestępstw przeciwko religii i jedności Kościoła, a więc apostazji, herezji i schizmy. Rozstrzygnął jakie znamiona musi nosić czyn przestępczy, aby mógł zostać bezsprzecznie zakwalifikowany jako wymagający zaciągnięcia ekskomuniki mocą samego prawa. Odróżnił przestępstwo apostazji od formalnego aktu wystąpienia z Kościoła rzymskokatolickiego. Ponadto, wskazał jakie inne kary oprócz ekskomuniki latae sententiae grożą za popełnienie tych przestępstw, zarówno w przypadku osób świeckich, jak i duchownych.Pozycja Relacja istnienia i działania w metafizyce św. Tomasza z AkwinuLubański, Daniel (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej, 2018)W niniejszym artykule została dokonana analiza poglądów Tomasza na temat relacji istnienia i działania w bycie oraz ich wpływu na siebie. Św. Tomasz wykorzystuje scholastyczną zasadę agere sequitur esse, aby połączyć fakt istnienia z dynamizmem bytowym. Z jednej strony podkreśla ona prymat istnienia nad działaniem, z drugiej zaś strony łączy ze sobą fakt istnienia i przejawu tego istnienia, którym jest działanie. Istnienie jest warunkiem działania, ale działanie udoskonala i przemienia istnienie. Na poziomie bytowym relacja istnienie - działanie jest dwustronna i nierozdzielne.Pozycja Udział Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w zachowaniu polskości i w budowaniu państwa polskiego po 1918 r.Miller, Dominik (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej, 2018)Pozycja Urząd wikariusza parafialnego w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 r.Łaski, Jan (Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej, 2018)Celem pracy jest analiza historycznej podstawy prawnej urzędu wikariusza parafialnego. Omówiona zostanie geneza powstania urzędu wikariusza parafialnego oraz sytuacja historyczna powodująca konieczność powołania instytucji pomocnika proboszcza. Przedstawione zostaną regulacje prawne dotyczące wikariusza parafialnego zawarte KPK z 1917 roku.