Teologia w Polsce, 2020, Tom 14, Nr 1

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/36649

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 14 z 14

Anna Maliszewska, W stronę antropologii inkluzywnej: głęboka niepełnosprawność intelektualna a człowieczeństwo. Studium z zakresu katolickiej teologii niepełnosprawności, Katowice: Wydawnictwo UŚ 2019, 332 s.
Lekan, Janusz (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II & Towarzystwo Teologów Dogmatyków, 2020)
Benedict XVI’s Participation in the Ecumenical Dialogue with the Orthodox Church
Warzeszak, Józef (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II & Towarzystwo Teologów Dogmatyków, 2020)
Autor tego artykułu przedstawia – opierając się na przemówieniach, deklaracjach, homiliach wygłoszonych do przedstawicieli Kościoła prawosławnego Wschodu – udział Benedykta XVI w dialogu ekumenicznym z tym Kościołem jako całością. Niewątpliwie jest on znaczący. Benedykt XVI jako papież zachęcał do tego dialogu swym autorytetem, pełnym przyjaźni i miłości braterskim traktowaniem, spotkaniami, wspólną modlitwą, pouczeniami, przełamywał różne trudności, przyczyniał się do postępu w dialogu. Kładł nacisk na wspólne badania teologiczne, gdyż bez jedności wiary nie ma pełnej i widzialnej jedności. Jak zawsze – i jako teolog, i jako prefekt Kongregacji Wiary – uczył, że wspólne sprawowanie Eucharystii może mieć miejsce dopiero przy pełnej jedności. Kiedy ona nastąpi? Niewątpliwie jest darem Bożym, o który należy się modlić i zarazem pracować: wspólnie ewangelizować, wspólnie przeciwstawiać się wrogim chrześcijaństwu i człowiekowi ideologiom, dbać o pokój i sprawiedliwość pomiędzy chrześcijanami i wyznawcami innych religii, razem działać charytatywnie na rzecz ubogich, chorych i potrzebujących.
Christological Heterodoxy as a Threat to the Kerygma in the Theology of Father Raniero Cantalamessa
Zborowski, Michał (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II & Towarzystwo Teologów Dogmatyków, 2020)
Każda próba redukcji lub dezintegracji dogmatu chrystologicznego nie pozostaje bez wpływu na podstawowe orędzie dobrej nowiny, jakim jest kerygmat, a także na jego soteriologiczne implikacje. Teologicznym wyzwaniem jest dołożyć wszelkich starań, aby proklamowanie pierwszego orędzia było zwiastowaniem pełni prawdy objawionej, ale również wskazać niebezpieczeństwa wynikające z przekazu niepełnego lub nieortodoksyjnego. Artykuł stanowi prezentację negatywnych konsekwencji heterodoksyjnych tendencji chrystologicznych dla rzeczywistości kerygmatu w teologii o. Raniero Cantalamessy. Omawiane zagrożenia dogmatyczne i ich skutki koncentrują się na osobie Jezusa Chrystusa oraz na wydarzeniach śmierci i zmartwychwstania.
Communional Aspects of the Doctrineof the Holy Spirit according to John D. Zizioulas
Jagodziński, Marek (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II & Towarzystwo Teologów Dogmatyków, 2020)
W myśli teologicznej Johna D. Zizioulasa na podkreślenie zasługuje jego otwartość ekumeniczna i głęboka teologia przesycona myślą komunijną, owocującą także komunijnym spojrzeniem na rzeczywistość Ducha Świętego. Prezentowany artykuł omawia trynitarno-eklezjalne początki pneumatologii, ważną dla niej koncepcję Komunii Osób Trójcy Świętej, a potem prawosławną ocenę trynitarnej koncepcji św. Augustyna i komunijne spojrzenie na Filioque – wraz z ekumenicznymi perspektywami tego zagadnienia.
Ekumeniczne Dni Studyjne: „Synodalność”, Paderborn 17–19.02.2020 (Ökumenische Studientage des Johann-Adam-Möhler-Instituts für Ökumenikin Paderborn: „Synodalität”)
Froniewski, Jacek (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II & Towarzystwo Teologów Dogmatyków, 2020)
Emery de Gaál, O Lord, O seek Your Countenance. Explorations and Disco-veries in Pope Benedict XVI’s Theology, Emmaus Academic, Steubenville 2018.
Beyga, Paweł (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II & Towarzystwo Teologów Dogmatyków, 2020)
Interpretation of Spiritual Life according to the “imago Dei”
Pędrak, Anna (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II & Towarzystwo Teologów Dogmatyków, 2020)
Prezentowany artykuł jest owocem refleksji teologicznych nad tematyką życia. Fenomen życia jawi się na wielu płaszczyznach, często jednak do końca nie można go zdefiniować, gdyż jest tajemnicą. Autorka artykułu, opierając się na prawdzie, że człowiek jest jednością biologiczno-psychiczno-duchową, interpretuje te sfery. Podąża za myślą św. Bonawentury i określa je mianem vestigium, umbra oraz imago Dei. Szczegółowej analizie poddaje zagadnienie życia duchowego w kategorii Imago Dei, przez co korzystając z dziedzin pozateologicznych, próbuje odpowiedzieć na nasuwające się pytania: czy tylko w człowieku istnieje otwartość na transcendencję, co znaczy być obrazem Boga i w jaki sposób osiągnąć pełnię życia. Sfera bios, psyche i zoe w osobie ludzkiej wzajemnie się przenikają, lecz to życie duchowe przewyższa poprzednie dwie płaszczyzny, przez co odróżnia człowieka od innych stworzeń oraz nadaje mu wyjątkowy charakter. Bóg w swej dobroci i wolności udziela człowiekowi życia, stwarza go jako istotę wolną i na swój obraz. Jednakże doskonałym Obrazem Ojca jest Jezus Chrystus. We wcieleniu ukazał nam pełnię człowieczeństwa i dzięki naśladowaniu i zjednoczeniu z Chrystusem człowiek może upodabniać się do obrazu Boga, by ostatecznie uzyskać pełnię udziału we wspólnocie z Bogiem Trójjedynym.
La missionarietà della Chiesa nell’enciclica “Redemptoris missio” di Giovanni Paolo II di fronte alle voci del sinodo amazzonico
Kopiec, Maksym Adam (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II & Towarzystwo Teologów Dogmatyków, 2020)
The subject of the study is the theme of the missionary nature of the Church presented and shown in a new light in a deepened and adapted to the challenges of the end of the 20th century by Saint John Paul II in the encyclical Redemptoris missio. Today, a special opportunity to undertake this issue and to present it in the current historical and ecclesial context is the 30th anniversary of its announcement (December 7, 1990). The presentation of its contents and their analysis highlighted the uninterrupted continuity of Christ’s missionary command and the unchanging relevance of the message contained in the document regarding the proclamation of the Gospel and the baptism of all people. The necessity of recalling this topic appears inevitably, taking into account the internal condition of the Church, as a result of which the mandate entrusted to all Christians loses its power and seriousness. As a result, due to the weakening of missionary awareness and responsibility manifesting itself within the Church, it seems necessary and absolutely essential to remind and refer to the encyclical of John Paul II in order to awaken among Catholics the awareness of the mission of announcing the Gospel given to them.
Man in the “Splendour of Divinity.” The Hagiological Interpretation of “Spousal Love” in Line with John Paul II’s Theology of the Body
Parzych-Blakiewicz, Katarzyna (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II & Towarzystwo Teologów Dogmatyków, 2020)
W artykule przedstawiono teologiczną interpretację fenomenu miłości oblubieńczej pod kątem zbadania korelacji z tematyką dotyczącą powołania do świętości. Opracowanie należy do obszaru badań hagiologicznych, którego celem jest przedstawienie argumentu w kościelnej strategii obrony życia ludzkiego. Analizie poddano wypowiedzi papieskie i pisma filozoficzne Jana Pawła II/ Karola Wojtyły na temat miłości oblubieńczej oraz zależności osoby i czynu od Prawdy i Dobra. Wskazano na chrystologiczno-soteriologiczny aspekt miłości oblubieńczej jako warunkujący uświęcenie osoby. Uwarunkowania aksjologiczne powiązane z założeniem chrystologicznym nazwano Blaskiem Bóstwa, utożsamiając to z przestrzenią oddziaływania zbawczego na człowieka, który zostaje uświęcony miłością oblubieńczą Chrystusa i powołany do rozwijania etosu opartego na tej miłości.
Quaerite faciem eius semper. La “cristología espiritual” de Joseph Ratzinger
Blanco Sarto, Pablo (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II & Towarzystwo Teologów Dogmatyków, 2020)
Ratzinger proposes a “Spiritual Christology”, in wich will be together Ontology and Soteriology, the Theology of the Cross and the Theology of Incarnation, Christology, Pneumatology and Ecclesiology. In the first place, it is need to fulfill the breaking-off between the historical Jesus and the Crist of the faith, and to defend the homousios and the divinity of Jesus Christ defined in Nicaea and III Constantinople. On the other hand Ratzinger reminds the centrality of the salvific figure of Christ, in which is related not only the divinity, but also the unique character of mediation in the salvation. He is not an avatar more of the Divinity, but the Son of God, who was made man “for us” and “for our salvation”. Jesus of Nazaret will have an “unrepeteable singularity and unicity”. He is the only Mediator and Saviour. The Seeking of Christ’s Face will be the summit of the theological work of the present pope emeritus.
The Face of Christian Hope in the Renewed Funeral Rites
Trojnar, Wiktor (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II & Towarzystwo Teologów Dogmatyków, 2020)
Sobór Watykański II przyniósł nowe spojrzenie na ostateczną rzeczywistość człowieka. Zdecydowanie przyczynił się on do pogłębienia rozumienia chrześcijańskiej wiary i pozwolił dostosować jej przekaz do potrzeb współczesności. To właśnie z jego inspiracji, w kilka lat po ogłoszeniu Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum concilium, dokonano reformy Ordo Exsequiarum, co pozwoliło na wprowadzenie do liturgii żałobnej zmian postulowanych przez ojców Soboru. Zgodnie z ich postanowieniami obrzędy pogrzebu miały odtąd przede wszystkim jaśniej wyrażać paschalny charakter śmierci chrześcijanina. Tym samym liturgia pogrzebu stała się szczególnym miejscem przepowiadania chrześcijańskiej nadziei. Konieczne wydaje się zatem, opierając się na tekstach odnowionych obrzędów pogrzebu, dostrzeżenie jej paschalnego charakteru.
The Problems of Notions in Eschatology
Smentek, Izabella (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II & Towarzystwo Teologów Dogmatyków, 2020)
Niniejszy artykuł podejmuje temat stosowania terminologii eschatologicznej i jej rozumienia. Zastosowane pojęcia i punkt wyjścia prowadzonego rozważania wpływają na jego ukierunkowanie i rozłożenie aspektów. Jeśli jako punkt wyjścia przyjmiemy „rzeczy ostateczne” uzyskamy antropologiczny obraz losów człowieka i jego powołania do wieczności. Wyjście od tajemnicy Boga i Jego planu wymaga zwrócenia uwagi na Osobę Chrystusa Przychodzącego i czyni eschatologię traktatem o Bogu Trójjedynym, dopełniającym swoje dzieło. Niniejsze studium zwraca też uwagę na niuanse znaczeniowe niektórych pojęć odnoszących się do życia wiecznego, jak np. nowość, królestwo, dom Ojca, niebo, chwała czy szczęście wieczne. Te i inne wyrażenia zawierają, zakorzenione w Objawieniu i tradycji Kościoła, bogactwo znaczeniowe. Ich przemyślane i świadome stosowanie służy pogłębionej i twórczej, a zarazem precyzyjnej refleksji.
The Symbol of Faith in Theologyand in Preaching
Królikowski, Janusz (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II & Towarzystwo Teologów Dogmatyków, 2020)
Życie Kościoła od samego początku związane jest z poszukiwaniem własnej tożsamości, której wyrazem jest formowanie się wyznania wiary. Świadectwa tego znajdujemy już w Nowym Testamencie, o czym świadczą rozmaite formuły doktrynalne, na których opiera się i które przekazuje przepowiadanie apostolskie. W stosunkowo krótkim czasie te formuły zostały zebrane w jedną całość, najpierw w chrzcielnym wyznaniu wiary, a potem zwłaszcza w wyznaniu wiary nazywanym Symbolem Apostolskim. Zachowuje on swoją wagę i pierwszorzędną rolę w teologii i w przepowiadaniu do naszych czasów, chociaż w praktyce jego rola uległa pomniejszeniu, zwłaszcza w przepowiadaniu. W niniejszym artykule proponuje się powrót do Symbolu Apostolskiego i do jego inspirującego znaczenia. Chodzi przede wszystkim o wydobycie jego przesłania doktrynalnego, które zwraca uwagę na potrzebę całościowego, trynitarno-chrystologicznego, ujmowania zagadnień teologicznych. Taką samą rolę może on odegrać w porządkowaniu dzisiejszego przepowiadania kościelnego, które zachwycając się tak zwanym kerygmatem pierwotnym, popada w krótkowzroczne interpretacje i zawężenia, czego rezultatem jest osłabianie tożsamości chrześcijańskiej.
Topicality of the Spiritual Heritageand Theology of Brother Roger of Taizé
Froniewski, Jacek (Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II & Towarzystwo Teologów Dogmatyków, 2020)
W tym roku przeżyliśmy we Wrocławiu Europejskie Spotkanie Młodych organizowane przez Wspólnotę z Taizé. To wielkie wydarzenie duchowe jest okazją do głębszej refleksji nad znaczeniem dziedzictwa brata Rogera z Taizé dla współczesnego Kościoła. Autor za punkt wyjścia tej analizy przyjął tło biograficzne, które pozwoli czytelnikowi uchwycić kontekst życiowy specyfiki poszukiwań ekumenicznych Rogera Schutza. Następnie w kolejnych punktach opisuje trzy zasadnicze elementy dziedzictwa brata Rogera, które są stale inspirującym darem dla Kościoła na drodze budowania jedności. Po pierwsze, jest to w pełni oryginalna forma życia chrześcijańskiego w monastycznej wspólnocie ekumenicznej. Po drugie, na bazie tego konkretnego doświadczenia Wspólnoty z Taizé brat Roger wskazał głęboko egzystencjalną drogę budowania jedności podzielonych chrześcijan. I po trzecie, w swoim nauczaniu naszkicował teologię przebaczającej miłości jako klucz do budowania pojednania między Kościołami. Bez wątpienia najbardziej spektakularnym owocem jego ewangelicznego życia są rzesze młodzieży z różnych Kościołów chrześcijańskich, które niezmiennie od dziesięcioleci gromadzą się wokół Wspólnoty z Taizé.

Przeglądaj

Przeglądaj Teologia w Polsce, 2020, Tom 14, Nr 1 wg Tytuł