Kultura-Media-Teologia, 2016, nr 24
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/36085
Przeglądaj
Przeglądaj Kultura-Media-Teologia, 2016, nr 24 wg Tytuł
Teraz wyświetlane 1 - 10 z 10
- Wyników na stronę
- Opcje sortowania
Pozycja Konieczność dziejowa kryzysu autorytetów i (związanej z nim) kultury niedojrzałościMazurek, Mateusz (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2016)Artykuł nawiązuje między innymi do problematyki myślenia w kategoriach „konieczności dziejowej”, które polega na uznaniu pewnych procesów za nieuniknione. Nieuchronność zjawisk jest często podnoszona jako argument przeciwko jakimkolwiek próbom przeciwdziałania im. Następnie autor wymieni kilka przykładów tego rodzaju myślenia głównie na gruncie pedagogiki. Szerzej opisane będą dwa powiązane ze sobą procesy traktowane często jako swego rodzaju konieczność dziejowa – powodowany różnymi czynnikami kryzys autorytetów oraz kult młodości powodujący, że w naszym społeczeństwie punktem odniesienia, wzorem do naśladowania oraz autorytetem w wielu dziedzinach stają się ludzie młodzi i niedojrzali. Opis związków pomiędzy tymi zjawiskami kończy wskazanie na ich wspólny skutek – pogardę, marginalizację i różnorakie wykluczenia ludzi w podeszłym wieku.Pozycja Metoda dialogowa Nansen Centre for Peace and Dialogue jako sposób na przezwyciężanie obcości w relacjach etnicznych i międzykulturowych we współczesnych społeczeństwach europejskichSzczecińska-Musielak, Ewa (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2016)Artykuł jest podzielony na dwie integralne części. Pierwsza z nich to przegląd teorii socjologicznych i antropologicznych, skupiających się na specyfice sytuacji Innego i Obcego oraz społecznych i kulturowych konsekwencjach relacji swój – obcy. W drugiej części przybliżam metodę dialogu wypracowaną przez norweskich facylitatorów z Nansen Centre for Peace and Dialogue, wykorzystywaną w rozwiązywaniu konfliktów międzykulturowych i etnicznych.Pozycja Nieudana ucieczka przed sacrumWieczorek, Bartosz (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2016)Pozycja Początki radiofonizacji przedszkoli w Polsce LudowejWiśniewska, Joanna (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2016)Celem artykułu jest ukazanie początków radiofonizacji placówek wychowania przedszkolnego w Polsce Ludowej. Proces ten – choć napotkał wiele przeszkód, spowodowanych m.in. niemal całkowitym zniszczeniem bazy materialnej polskiej radiofonii na skutek działań wojennych – szybko doczekał się spektakularnych efektów. Radiofonizacja przedszkoli – panaceum na powojenne braki wykwalifikowanych kadr i pomocy dydaktycznych dla przedszkoli – pozwoliła na wprowadzenie pierwszej w Polsce i na świecie innowacji, która stała się powodem dumy komunistycznych władz oświatowych. Od końca lat czterdziestych na antenie Polskiego Radia pojawiły się audycje radiowe dla przedszkoli, które pokonały granice państw bloku wschodniego i doczekały się międzynarodowego rozgłosu oraz prestiżowych nagród.Pozycja Recepcja duchowości Indii i Dalekiego Wschodu w medytacji Thomasa MertonaMaciak, Mariusz (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2016)Artykuł podejmuje zagadnienia związane z teologią duchowości i teologią religii w kontekście spotkania chrześcijaństwa z wielkimi religiami azjatyckimi, głównie buddyzmem i taoizmem w ujęciu jednego z najwybitniejszych prekursorów monastycznego dialogu międzyreligijnego, Thomasa Mertona. Amerykański trapista podejmuje próbę analizy doświadczenia buddyjskiej „pustki” (śunjata), taoistycznej zasady niedziałania (wu wei) oraz kontemplacji przyrody taoisty Chuang Tzu w zestawieniu z apofatyczną teologią Ojców Kościoła oraz katolicką mistyką św. Franciszka z Asyżu, Mistrza Eckharta i św. Jana od Krzyża. Celem jego mistycznych (medytacyjno-kontemplacyjnych) i publicystycznych dążeń jest stworzenie nowej syntezy duchowości uwzględniającej mistykę chrześcijańską i azjatycką przy całkowitym zachowaniu swojej katolickiej tożsamości.Pozycja Rola autorytetu i dialogu w sporcieCzechowski, Jan (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2016)Artykuł stanowi prezentację wyników badań przeprowadzonych metodą sondażu diagnostycznego, gdzie postawiono nauczycielom wychowania fizycznego, sportowcom, pracownikom naukowo-dydaktycznym uczelni sportowych, trenerom i szkoleniowcom oraz studentom kierunków sportowych i wychowania fizycznego następujące pytania: Jaka jest Twoim zdaniem rola autorytetu w środowisku sportowym? oraz Jakie rozmowy najczęściej obecne są w środowiskach sportowych? Szczególnie interesować nas tu będą rozmowy, jakie obserwuje się w świecie sportowym, a które mają istotny wpływ wychowawczy i kulturotwórczy. Odpowiednio zinterpretowane wypowiedzi osób badanych pozwalają spojrzeć na sport w perspektywie autorytetu, dialogu i wartości ważnych dla rozwoju każdego człowieka. Na każde z pytań odpowiedziało 180 osób, a zatem zgromadzonych wypowiedzi z interesującego nas zakresu zostało zanalizowanych w niniejszym tekście 360. Sport przedstawiony został w artykule jako rzeczywistość społeczna, w której relacje interpersonalne dokonują się dzięki słowu. Opiera się on na takich formach kontaktu osób, jak dialog, rozmowa oraz oddziaływanie autorytetu. Wiele wartości natury pedagogicznej, tj. wychowawczej, możliwe są do przekazania i realizowania jedynie w oparciu o przekaz słowny czy przykład, który zawsze skutecznie pociąga ku działaniu.Pozycja Socjotechnika w telewizyjnych transmisjach sportowych na przykładzie relacji meczu Polska – Hiszpania podczas Mistrzostw Świata w Piłce Ręcznej w Katarze w 2015 rokuNarożna, Dominika; Wojciechowski, Marcin (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2016)Celem artykułu jest ukazanie, jakie narzędzia socjotechniczne wykorzystywane są przy produkcji relacji sportowej. Za materiał empiryczny posłużyła relacja z meczu Polska – Hiszpania na Mistrzostwach Świata w Piłce Ręcznej w Katarze w 2015 roku. Przeanalizowano zarówno warstwę wizualną, jak i werbalną transmisji.Pozycja Teologiczne i aksjologiczne aspekty idei słowiańskiej w myśli Jana Pawła IIŻukowska-Gardzińska, Dominika (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2016)Definiowana przez Jana Pawła II idea słowiańska ukształtowała się poprzez odpowiedź na trzy pytania. Po pierwsze czy pomimo różnorodności narodów słowiańskich można mówić o ich wspólnocie? Po drugie czy słowiańskość jako zbiór różnych geograficznie miejsc może urzeczywistniać jakąś wartość wspólną? Po trzecie, które może powinno pojawić się jako pierwsze, czy istnieje jakiś ponad przyrodzony sens i misja narodów słowiańskich? Odpowiedź jest pozytywna dla wszystkich trzech pytań. Tak dla wartości, tak dla wspólnoty i tak dla transcendencji, ale pod warunkiem, że słowiańskość rozumiemy jako pewien etos. Jako pewne idealne założenie, że tę różnorodność państw łączy zbiór norm i wartości, dzięki którym mogą one przekształcać kulturę. W warstwie zewnętrznej tzw. społecznej sens idei słowiańskiej jest podwójny. Jest nim determinacja w kierunku budowania jedności mieszkańców Europy oraz poważne traktowanie wartości słowiańskich języków i kultury jako nośników prawdy o człowieku i świecie. W warstwie wewnętrznej, teologicznej idea ta ma swoje źródło w biblijnym obrazie starotestamentowej Wieży Babel i nowotestamentalnym Zesłaniu Ducha Świętego. Wieża Babel jest symbolem samodzielności człowieka, który uznał, że w swoim życiu nie potrzebuje Boga. Jej budowę zatrzymało pomieszanie języków jej budowniczych, przez co nie można było dalej tworzyć społeczeństwa w jedności i zgodzie. Zdaniem Jana Pawła II dramat współczesnego człowieka jest podobny do dramatu człowieka wszystkich czasów i przypomina sytuację z czasów Wieży Babel. Biblijną odpowiedzią na tę sytuację jest wydarzenie Zesłania Ducha Świętego, mocą którego ludzie zaczynają mówić językami świata, a więc mogą powrócić do jedności i budowy wspólnego społeczeństwa. Idea słowiańska Jana Pawła II zasada się więc na etosie jedności i braterstwa. Idea ta to także wezwanie by przeżywać braterstwo nie jako utopię, ale jako realną rzeczywistość. Wartość powszechnego braterstwa jest tym co na poziomie etosu scala słowiański świat w jego własnym duchowym bycie i co łączy go z całą chrześcijańską Europą. Wartości te są ważniejsze od tego, co dzieli wewnętrznie Słowian jak i co odróżnia ich od innych kultur Europy.Pozycja Tygodnik Katolicki „Niedziela” w latach 1981-2014. Koncepcja wydawnicza i miejsce w polskim systemie medialnymDzierżyńska-Mielczarek, Jolanta (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2016)W dziewięćdziesięcioletniej historii „Niedzieli” można wyróżnić kilka etapów wyznaczanych kolejnymi edycjami pisma, koncepcjami prowadzenia tygodnika przez jego redaktorów naczelnych, rolą, jaką odgrywał w obrębie całej prasy katolickiej w Polsce. Najnowszy rozdział w dziejach „Niedzieli” wiąże się z osobą ks. Ireneusza Skubisia, który kierował tygodnikiem przez prawie 33 lata, a od lipca 2014 roku pełni funkcję honorowego redaktora naczelnego. Uczynił on z „Niedzieli” drugi co do wielkości tygodnik katolicki w Polsce i jedno z czołowych pism opiniotwórczych w polskim systemie medialnym.Pozycja Współczesne zagrożenia dla budowania „kultury pokoju” na arenie międzynarodowejPyć, Małgorzata (Wydział Teologiczny UKSW w Warszawie, 2016)„Kultura pokoju” jest pojęciem bardzo szerokim, odnoszącym się do wszystkich sfer życia ludzkiego. Zasady pokojowego współżycia znajdują swoje szczególne zastosowanie na arenie międzynarodowej. Jednak zagrożeniem dla budowania „kultury pokoju” pozostają różne formy przemocy i agresji, wśród których za szczególnie niebezpieczne można uznać zjawisko terroryzmu. Dlatego w niniejszym artykule ukazana zostanie istota „kultury pokoju” i jej cechy charakterystyczne. Swoje uzasadnienie znajdzie teza zakładająca, że terroryzm pozostaje największym zagrożeniem dla budowania „kultury pokoju” na arenie międzynarodowej. Przedstawione zostaną także kryteria, na podstawie których przeciwdziałanie terroryzmowi można uznać za „wojnę sprawiedliwą”. Na koniec ukazana zostanie koncepcja ingerencji humanitarnej.

