Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie, 2017, nr 24

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/6177

Przeglądaj

Teraz wyświetlane 1 - 20 z 21

Bierzmowanie – sakramentem dojrzałości czy sakramentem kształtowania dojrzałości?
Misiaszek, Kazimierz (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
W języku potocznym katechezy i na lekcjach religii w szkołach bierzmowanie opisywane jest jako sakrament dojrzałości. Jednak opis ten jest błędny, ponieważ bierzmowanie w Kościele polskim jest przyjmowane przez młodych ludzi w wieku gimnazjalnym. W tym wieku młodzi ludzie nadal przechodzą dynamiczny rozwój przed osiągnięciem dojrzałości osobowej. Aby bierzmowanie mogło być traktowane jako sakrament dojrzałości, musiałoby posiadać pewne „magiczne” cechy, dzięki którym niedojrzała młoda osoba natychmiast mogłaby stać się dojrzałą w momencie przyjęcia bierzmowania. Dlatego bierzmowanie powinno być interpretowane jako sakrament zbliżającej się dojrzałości. Wynika to z definicji, według której celem bierzmowania jest wspieranie rozwoju, stymulowanie doskonałości chrześcijańskiej. W związku z tym konieczne jest odejście od rozumienia bierzmowania jako sakramentu dojrzałości i podkreślenie funkcji rozwijających się w edukacji chrześcijańskiej.
Bierzmowanie jako sakrament misji
Tomasik, Piotr (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
Bierzmowanie osób niepełnosprawnych intelektualnie
Kurzydło, Dariusz (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
Kościół został powołany przez Jezusa Chrystusa, by stanowił wspólnotę miłości dla wszystkich ludzi. Jest to wspólnota, czerpiąca miłość od Jezusa Chrystusa, który swą obecność urzeczywistnia we wzajemnej miłości. W takim kontekście autor próbuje odczytać prawo osób niepełnosprawnych intelektualnie do korzystania z darów sakramentalnych, w tym sakramentu bierzmowania. Sakrament ten, ostatni z sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego, dla osób niepełnosprawnych intelektualnie, nawet w stopniu głębokim, oznacza doświadczenie miłości Boga w drugim człowieku i we wspólnocie. Autor uważa, że takie osoby stanowią szczególny dar miłości Boga dla wspólnoty, która bierze na siebie odpowiedzialność za kruchość ludzkiego życia.
Bierzmowanie versus rytuały przejścia
Walulik, Anna (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
Celem artykułu jest pokazanie podstaw zapotrzebowania na obrzędy społeczne i uwrażliwienie na niebezpieczeństwo łączenia ich z inicjacją chrześcijańską zawartą w sakramencie bierzmowania. Odżywające w postmodernistycznym społeczeństwie zapotrzebowanie na rytuały motywuje do refleksji nad inicjacyjnym charakterem sakramentu bierzmowania, który uzewnętrznia się w ceremonii jego udzielania i przyjmowania. Odpowiednie wprowadzanie młodych chrześcijan w rozumienie istoty sakramentu bierzmowania i towarzyszących mu obrzędów może zaspokoić potrzebę uczestnictwa w rytuałach w ogóle. Jednakże, wprowadzenie to nie powinno być rozumiane jako alternatywa dla kulturowych rytów przejścia czy rytuałów inicjacji, ale przede wszystkim ma być doświadczeniem Bożej obecności na wszystkich etapach życia człowieka i zaproszeniem Boga do przyjaźni z Nim poprzez życie w Kościele. Przygotowanie do bierzmowania powinno uświadamiać młodym, że bycie chrześcijaninem wymaga świadomego zaangażowania w przymierze z Bogiem, a chrześcijaństwo jest szansą na udane życie.
Chrystologiczny wymiar Iz 53,1-5
Piotrkowska-Dańkowska, Małgorzata (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
Artykuł jest próbą uchwycenia chrystologii Iz 53,1-5. Do badania wykorzystano metodę semiotyczną, którą Papieska Komisja Biblijna wskazuje jako narzędzie analizy synchronicznej. Przeprowadzona egzegeza uwydatnia potrzebę zmiany ludzkiego ujmowania rzeczywistości, by otworzyć się na nieprawdopodobieństwo Bożego objawienia. Jego treścią jest przejęcie przez Sługę dramatu ludzkiego grzechu i ułomności, a poprzez to wywyższenie Go przez Boga oraz ofiarowanie człowiekowi uzdrowienia.
Chrystus w nexus mysteriorum
Zatwardnicki, Sławomir (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
Istnieje związek objawienia się Boga z objawieniem prawd wiary. Pozostają one ze sobą wzajemnie powiązane (nexus mysteriorum) oraz uporządkowane wokół centrum wiary chrześcijańskiej (hierarchia veritatum). W artykule ukazano, w jaki sposób „hierarchia” prawd wiary winna przyczynić się do lepszego rozumienia wszystkich misteriów. Uwzględnienie tej hierarchii nie może prowadzić do marginalizowania pozostałych objawionych prawd wiary. Zmysł wiary (sensus fidei) pomaga w uwzględnieniu zarówno całości sieci misteriów, jak i poszczególnych tajemnic wiary oraz ich relacji z Chrystusowym ośrodkiem.
Ewangeliczna wartość rodziny w Kościele i świecie według synodów o rodzinie
Jankowski, Wiesław (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
Autor ujmuje wartość małżeństwa i rodziny jako wspólnoty osób tworzących naturalne i eklezjalne środowisko przyjmowania i przepowiadania Ewangelii. Artykuł dotyczy zadań rodziny chrześcijańskiej wynikających z jej tożsamości ludzkiej i ewangelicznej, które stały się tematem obrad synodu z 1980 roku i adhortacji Familiaris consortio oraz z relacji synodów z udziałem papieża Franciszka i w adhortacji Amoris laetitia.
Konsekwencje współczesnego kryzysu idei Boga według Josepha Ratzingera / Benedykta XVI
Babiński, Jarosław (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
„Prawdziwym problemem naszej epoki jest «kryzys Boga»” - stwierdza Joseph Ratzinger/ Benedykt XVI. W jego dorobku naukowym, jak i przepowiadanym kerygmacie odnaleźć możemy precyzyjne wypunktowanie przyczyn tego zjawiska, jak również konsekwencje zachodzących zmian i procesów dla życia religijnego, teologii oraz współczesnej kultury. W swych tekstach emerytowany papież jawi się nie tylko jako bystry obserwator obecnych we współczesnym świecie zjawisk, ale również jako osoba przestrzegająca przed ich negatywnymi skutkami oraz formułująca propozycje rozwiązań pojawiających się problemów.
Ludobójstwo w Ponarach – obraz zbrodni w świetle relacji Kazimierza Sakowicza i Heleny Pasierbskiej cz. 2
Janusiak, Joanna (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
Niniejszy artykuł, dotyczy zbrodni popełnionej w Ponarach na przedstawicielach polskiej inteligencji i członkach organizacji konspiracyjnych działających w okupowanym Wilnie i okolicach. Prezentuje ich sylwetki, działalność, rolę i zadania, jakie pełnili, a także oko liczności aresztowania i śmierci. W drugiej części przedstawiono działania zmierzające do upamiętnienia ponarskich ofiar i formach upowszechniania wiedzy o największym na Wileńszczyźnie miejscu kaźni i wydarzeniach z nim związanych. Głównym inspiratorem tych działań jest Stowarzyszenie Rodzina Ponarska.
„Młodzi na progu” – propozycja kerygmatyczno-mistagogicznego przygotowania do sakramentu bierzmowania
Kochel, Jan (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
Katecheza inicjacyjna obejmuje różne formy nauczania i wychowania prowadzące do przygotowania do przyjęcia sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Ten rodzaj katechezy jest realizowany w ramach programu Młodzi na progu jako materiał do pracy z młodymi ludźmi przygotowującymi się do sakramentu bierzmowania w swoich parafiach. Jest to swoisty sposób by odpowiedzieć na pytanie: Jak pomóc bierzmowanym pozostać w Kościele i być Kościołem? Zasadniczym celem programu jest zachęcenie uczestników spotkań formacyjnych do pracy nad własnym rozwojem, zarówno intelektualnym, jak i duchowym W tym programie najbardziej dominującymi aspektami są aspekty egzystencjalne, kerygmatyczne i mistagogiczne. Oznacza to, że program stara się budzić wiarę i towarzyszyć młodym ludziom w ich przygotowaniu do przyjęcia sakramentu. Współczesna katecheza powinna być katechezą o życiu, które „nie tylko daje pomysły, ale również towarzyszy nam w naszej pielgrzymce” (Franciszek, Evangelii gaudium, 156-175).
Mojżesz i Madianici: pamięć o historycznej tradycji, która wymagała teologicznej korekty?
Lemański, Janusz (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
W artykule podjęta zostaje analiza tekstów, w których nawiązuje się do związków Mojżesza z Madianitami lub mowa jest o potomkach Mojżesza. Zauważony zostaje wyraźny proces „eliminowania” Madianitów oraz ich pozytywnej roli, jaką odgrywali w początkach jahwizmu i misji Mojżesza. Proces ten zaczyna się już w Księdze Wyjścia, a doprowadzony do apogeum zostaje w Księdze Liczb. Madianici stają się w niej jednym z najpoważniejszych zagrożeń dla religijnej wierności Izraela wobec Jhwh. Różnorodność imion teścia Mojżesza z jednej strony wiąże się z odmiennymi tradycjami, a z drugiej ich zachowanie wpisane zostaje w powyższy proces eliminowania wkładu Madianitów w religię Izraela. Brak większego zainteresowania potomstwem Mojżesza z jednej strony także ma na uwadze niektóre negatywne tradycje łączące Mojżesza i jego potomstwo z idolatrycznym kultem, a z drugiej prowadzi do prób wpisania tego potomstwa w kontekst genealogii lewickich (Księgi Kronik).
Nadzieja wyrażona w lamentacji Psalmu 13 (12)
Wilk, Janusz (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
Artykuł podejmuje filologiczno-teologiczną analizę Psalmu 13. Badając poszczególne jego strofy (I: „Pytania i lament” /w. 2-3/; II: „Wołanie o pomoc” /w. 4-5/; III: „Wyznanie ufności i wdzięczności” /w. 6/), autor przeprowadził stadium egzystencjalno-duchowych zmagań psalmisty. Kluczową rolę w interpretacji tego utworu pełni zaufanie, jakie orant pokładał w Bogu. Pomimo zniecierpliwienia psalmisty, wywołanego długotrwałym milczeniem Boga wobec próśb, jakie do Niego kierował, nie przestał Mu ufać, jakby wyczuwał, że rezygnując z nadziei - najpożywniejszego owocu wiary w Boga - pozostanie tylko rozpacz.
(Nie)zdolność gimnazjalistów do owocnego przyjęcia bierzmowania
Mastalski, Janusz (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
Autor artykułu odpowiada na pytanie: Co rozumiemy przez niezdolność owocnego przyjęcia sakramentu bierzmowania? Jest to brak warunków niezbędnych do pomnażania łask wynikających z przyjętego sakramentu. To rodzaj odporności na wykorzystanie wszystkich darów, które są związane z przyjęciem sakramentu. Niemożność ta powoduje utratę siły danej przez Pana. Autor omawia przyczyny tej niezdolności, a jednocześnie pokazuje czynniki, które mogą zwiększyć owocne przyjmowanie sakramentów, koncentrując się na sakramencie bierzmowania. Wśród czynników stojących na przeszkodzie pełnego przyjęcia daru autor przedstawia: netoholizm, fonoholizm (uzależnienie od Internetu i telefonu komórkowego), defamiliaryzację (pomniejszanie wartości rodziny), „nieodpowiedzialność”, dewocję, psychobójstwo i duchobójstwo, natręctwo globalnych trendów i brak kreatywności duszpasterskiej w pracy ze współczesną młodzieżą. Ukazuje również czynniki, które mogą wspierać zdolność nastolatków w skutecznym przyjęciu sakramentu bierzmowania. Należą do nich metody ewangelizacyjne, współczesna afirmacja integralnego rozwoju „plastyczność” osobowości, pragnienie wspólnoty wynikające z potrzeby rozwoju, tęsknoty za sacrum i szukaniem drogi życiowej.
Nierozerwalność małżeństwa według św. Jana Pawła II na podstawie wybranych dokumentów
Mędrek, Tomasz (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
W związku z ostatnimi synodami biskupów (2014 i 2015 r.) pojawiła się w społeczeństwie dyskusja na temat dopuszczania osób rozwiedzionych, którzy ponownie zawarli związek z innymi osobami, do Komunii Świętej. Problem ten dotyka zagadnienia nierozerwalności małżeństwa. Jan Paweł II w odpowiedzi na kryzys wynikający z „plagi rozwodów” przedstawiał w swoim nauczaniu Boży zamysł wobec małżeństwa i rodziny, broniąc nierozerwalności małżeństwa. Podstawą normy dotyczącej nierozerwalności dla św. Jana Pawła II jest rozmowa Jezusa z faryzeuszami (Mt 19, 1-9), w której Chrystus nie tylko potwierdził normę, ale odwołał się do biblijnego „początku”. Podążając za tym nauczaniem, papież konsekwentnie buduje swoją antropologię opartą na opisie stworzenia człowieka. Fundamentem jego wizji jest soborowe nauczanie, że człowiek „nie może odnaleźć się w pełni inaczej jak tylko poprzez bezinteresowny dar z siebie samego” (Gaudium et spes 24). Małżeństwo jest wspólnotą osób (communio personarum} opartą na całkowitym i bezinteresownym darze z siebie, co zakłada nierozerwalność małżeństwa. Ponadto instytucja małżeństwa ukierunkowana jest na pełnię sakramentalną, którą osiąga wraz z przyjściem Chrystusa. Jako sakrament małżeństwo uczestniczy i wyraża nierozerwalną miłość Chrystusa do Kościoła. Na tej podstawie, antropologicznej i sakramentalnej, św. Jan Paweł II broni nierozerwalności związku małżeńskiego.
Rola aniołów w historii zbawienia w ujęciu św. Piotra Chryzologa
Kochaniewicz, Bogusław (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
Angelologia zawarta w kazaniach biskupa Rawenny jest kontynuacją nauki o aniołach ojców Kościoła. Obejmuje ona zarówno wymiar ontyczny, jak i historiozbawczy. Chryzolog przedstawia anioły jako byty duchowe, stworzone przez Boga, odznaczające się wolnością, Jemu służące. Z drugiej strony mocno akcentuje ich rolę w zbawczym planie Boga, skupiając uwagę na dwóch fundamentalnych wydarzeniach z życia Chrystusa: wcieleniu i zmartwychwstaniu. Niebiańskie byty objawiają ludziom zbawczy zamysł Boga, przygotowują do tajemnicy wcielenia i przyjścia na świat, udzielają Bożych darów, modlą się przed obliczem Boga. Ogłaszają zmartwychwstanie Chrystusa oraz inspirują Jego uczniów do głoszenia tej prawdy wszystkim narodom. Chociaż angelologia Piotra Chryzologa nie odznacza się nowymi, oryginalnymi wątkami, lecz wykorzystuje tematy dobrze znane autorom chrześcijańskiego antyku, szczególnie greckiej proweniencji, to jednak poznanie nauki biskupa Rawenny stanowi cenny przyczynek ubogacający studia nad doktryną ojców Kościoła V wieku.
Rola świeckich w przygotowaniu kandydatów do sakramentu bierzmowania
Gogolik, Mirosław (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
Jednym z podstawowych zadań spoczywających na wspólnocie parafialnej Kościoła katolickiego jest tworzenie przestrzeni umożliwiających spotkanie z Bogiem na wspólnej modlitwie, w sakramentach świętych i w słowie Bożym. Ważne jest, by parafie warunki, które mogą pomóc kształtować wiarę i umożliwić jej doświadczenie. Tak wielowymiarowe zadanie, spoczywające na wspólnotach parafialnych, realizuje się m.in. przez planowaną i systematyczną posługę katechetyczną, zwłaszcza tę przygotowującą do przyjęcia sakramentów świętych. Mając na uwadze pluralizm doświadczeń religijnych współczesnej młodzieży oraz potrzebę jak najskuteczniejszego oddziaływania katechetycznego, zwłaszcza w przygotowaniu kandydatów do sakramentu bierzmowania, proponuje się obecnie m.in. zaangażowanie w to przygotowanie większej grupy osób, zarówno duchownych, jak i świeckich, którzy świadectwem swojego życia wiary wzmocnią przekaz katechetyczny. W niniejszym opracowaniu ukazana została rola świeckich animatorów w przygotowaniu kandydatów do sakramentu bierzmowania, istotne elementy formacji animatorów oraz formy posługi. Odpowiedzialna współpraca prowadzona w duchu dialogu oraz wielkoduszności może zaowocować w przyszłym dorosłym życiu katechizowanych.
Sprawozdanie z 12. Zjazdu Teologów Fundamentalnych 1050-lecie Chrztu Polski. Teologia fundamentalna na straży tożsamości chrześcijańskiej, WSD Koszalin, 22-23 września 2016 roku
Wojtowicz, Wojciech (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
Sprawozdanie z konferencji naukowej „Miłosierdzie a sprawiedliwość”, Koszalin, 19 listopada 2016 roku
Sienkiewicz, Edward (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
Der Tod nach Boethius in der „Consolatio philosophiae”
Mielnik, Paweł (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
Śmierć jest jednym z ważniejszych tematów filozoficznych już od czasów antycznych. Niniejszy artykuł jest próbą analizy ostatniego dzieła Boecjusza Consolatio philosophiae właśnie w kontekście problematyki śmierci. Artykuł dzieli się na dwie części, w których autor najpierw stara się przedstawić punkt widzenia poprzedników Boecjusza. Wśród nich do najważniejszych postaci należą: Platon, Plotyn, św. Augustyn i Proklos. Dzięki temu w drugiej części analiza fragmentów Consolatio... odnoszących się do śmierci, zyskuje swoją głębię i zarazem jasność.
Wartość „dowodu z cudu” w procesie kanonizacyjnym
Karpeta, Tomasz (Uniwersytet Szczeciński, 2017)
Celem opracowania było przedstawienie potrzeby cudu w dowodzeniu kanonizacyjnym. Autor rozpatrywał fakt uzasadniania i aprobaty cudu oraz propozycje Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych odnośnie do tego tematu. Przedstawił procedurę kanonizacyjną, która przeżywała ciągłą ewolucję, a zarazem ukazał, jak akcentowano w niej sprawę cudu i jakie stawiano wymagania do jego akceptacji. W końcowym paragrafie została przedstawiona aktualna procedura kanonizacyjna dotycząca diecezji, a także wymogi samej Kongregacji. Na podstawie dokonanej analizy tekstów prawnych wykazano wartość dowodu z cudu w dowodzeniu świętości kanonizowanej.

Przeglądaj

Przeglądaj Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie, 2017, nr 24 wg Tytuł