Polonia Sacra, 2017, R. 21, Nr 3 (48)
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/4405
Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
Pozycja Ecological responsibility of Benedictine monasteries: a study of three cases (Plankstetten, Andechs and Gut Aich)Sawicki, Bernard (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)This paper presents the practical contribution of three Benedictine monasteries to an integrated ecology, strongly recommended in pope Francis’ encyclical Laudato si’. Based mainly on the materials inserted on the websites of these monasteries, a particular and important connection is observed between modern, ecological solutions and pastoral activities. Everything arises from the balanced Benedictine spirituality, where liturgy and communal life are integrated through personal prayer and reading of the Bible. After considering the motivations presented by these three monasteries for their ecological accomplishments, the specific domains are examined, such as self-sufficiency, energy and gardens.Pozycja Pustelnik jako duchowy pielgrzym – próba pastoralnoteologicznej interpretacji „migracji ascetycznej” w oparciu o dokumenty KościołaOstrowski, Maciej (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)Autor poddaje teologicznej analizie pojęcie migracji ascetycznej pojawiające się w życiu monastycznym. Stara się udowodnić, że niektóre formy życia mnichów przypominają duchową pielgrzymkę. Mnisi wykonują ruch w fizycznej sferze, odchodząc w odosobnione miejsce. Podejmują tam różne formy pokuty. To pozwala im na wejście w głębię swojego serca, poświęcenie się modlitwie i medytacji. Z drugiej strony spojrzenie z dystansu na doczesny świat i służenie światu zdobytą przez siebie mądrością. Autor interpretuje rzeczone pojęcia i formy monastyczne w świetle współczesnych dokumentów Kościoła. Formy realizowane dziś w życiu osób konsekrowanych, zwłaszcza współczesnych pustelników i zakonów kontemplacyjnych, stanowią kontynuację wielowiekowych doświadczeń i tradycji. Są nimi doświadczanie samotności i ograniczenie przestrzeni życia w celu osiągania wyżyn duchowości. Mnisi naśladują Paschę Chrystusa, już dziś duchowo pielgrzymując do radości nieba. Także wysiłek zdążania do świętości jest charakterystycznym elementem ich duchowej wędrówki. Autor wspomina istniejące w historii zjawisko mnichów – pielgrzymów wędrujących dla Chrystusa, głoszących Ewangelię i przyjmujących ciągłą podróż jako formę ascezy, jak też pielgrzymowanie do pustelników, u których szukano wsparcia. Kościół w życiu mnichów – pustelników znajduje wzór dla swej ponadczasowej duszpasterskiej misji. Kościół bowiem jest wspólnotą pielgrzymów, a życie każdego chrześcijanina jest pielgrzymką.Pozycja Siostra Klara Staszczak (1905–1991) jako przykład heroicznej realizacji konsekracji zakonnejMichalak, Mariola Małgorzata (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)Klementyna Staszczak – s. Maria Klara urodziła się 6 listopada 1905 roku w Żdżarach w powiecie włodzimierskim. W 1922 roku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Benedyktynek Misjonarek. Pierwsze śluby zakonne złożyła 15 sierpnia 1924 roku w Kowlu, śluby wieczyste – 15 sierpnia 1931 roku w Łucku. Na Ukrainie przebywała w latach 1924–1943; 1971–1986; 1989–1991. Siostra Klara Staszczak szczególnie umiłowała Kresy Wschodnie, którym oddała całe swe serce. Heroizm realizacji konsekracji zakonnej s. Klary ukształtowała wiara, przeżywana w codziennej modlitwie oraz podejmowanym trudzie kroczenia drogą przykazań i Ewangelii. Heroiczne wręcz pokonywanie trudności na drodze odnawiającego się zgromadzenia na Kresach Wschodnich pokazuje silne zjednoczenie s. Klary z Chrystusem. Dzięki całkowitemu oddaniu siebie Jezusowi jako Panu i Zbawicielowi oraz rzetelnej pracy w duchu Reguły św. Benedykta, s. Klarze udało się na nowo zaszczepić i rozwinąć działalność Zgromadzenia Sióstr Benedyktynek Misjonarek na Ukrainie. Całe jej życie było służbą Bogu, Kościołowi, zgromadzeniu i drugiemu człowiekowi, szczególnie temu najbardziej potrzebującemu ewangelicznej troski. Zmarła 19 czerwca 1991 roku w Barze na Podolu, tam też została pochowana. Do dnia dzisiejszego siostry na Ukrainie kontynuują spuściznę duchową matki założycielki, którą s. Klara po 60 latach nieobecności sióstr na Kresach Wschodnich zaszczepiła na nowo na tej ziemi.Pozycja “A place where no woman has ever entered…” The unique spiritual heritage of the Athos peninsula in the context of history and present timeCaban, Peter (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)Christian spirituality was perceived differently in the whole history of Church. When we look at the spiritual heritage of Christianity, a special position is given to a unique spiritual and geographic locality – the state of monks – Athos peninsula. It is a beautiful place where no woman has ever entered. This contribution aims to describe and interpret the religious heritage of this spiritually unique place. It is perceived as a protected area and the centre of eastern spirituality. It will be described on the basis of Church history as well as on the basis of personal experience of the author who visited Mount Athos and scientifically explored the sources.Pozycja Znaczenie ciała w duchowości Karola de FoucauldZyzak, Wojciech (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)Autor artykułu bada znaczenie ciała w duchowości błogosławionego Karola de Foucauld. Pokazuje godność ludzkiego ciała stworzonego na obraz i podobieństwo Boga. Ta godność niepomiernie wzrosła dzięki wcieleniu Słowa i całemu dziełu odkupienia. Tekst podkreśla także znaczenie Mistycznego Ciała Chrystusa i Eucharystii w duchowości chrześcijańskiej. Wszystko to stanowi element „cielesnego” doświadczenia Boga, które to doświadczenia wymaga odpowiedniej ascezy.Pozycja Prasa katolicka a polityka. Casus ks. Zygmunta KaczyńskiegoSzczepaniak, Maciej (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)W historii polskich mediów katolickich niemałą rolę odegrała Katolicka Agencja Prasowa (KAP) działająca w latach 1927–1939. Autor artykułu prezentuje polityczny kontekst działalności publicystycznej KAP pod kierownictwem ks. Zygmunta Kaczyńskiego w świetle materiału badawczego zgromadzonego w archiwach watykańskich. Casus ks. Kaczyńskiego wydaje się dobrym punktem wyjścia do dalszej refleksji nad złożonym problemem relacji poglądów politycznych redaktora naczelnego do potrzeby zrównoważonego opisu rzeczywistości. Działalność prasowa domagała się od agencji poruszania tematów o charakterze społecznym i politycznym, ale wyraźnie deklarowane poglądy polityczne jej dyrektora odczytywane były jako wspieranie jednej partii i krytykowanie obozu rządowego. Jak wynika z przytoczonych materiałów źródłowych, nawet w łonie episkopatu nie było jednoznacznej opinii na temat ks. Kaczyńskiego, czego wyrazem są skrajne stanowiska kard. Augusta Hlonda i kard. Aleksandra Kakowskiego.Pozycja Specyfika głównych ośrodków życia monastycznego w Galii w IV i V wiekuPochwat, Józef (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)Tours, Sulpicjusz Sewer, Jan Kasjan, Romanus i Lupicynius. Monastycyzm galijski odsłania inne podejście niż zasady wypracowane na Wschodzie. W samej Galii wykazuje również pewne zróżnicowanie. Monastycyzm Wschodu charakteryzował się tym, że był zdecydowanie ascetycznoanachorecki, w odróżnieniu od monastycyzmu galijskiego o nastawieniu apostolskoewangelizującym. Oba te podejścia wcale się nie wykluczają, wręcz przeciwnie, uczą zasady jedności w różnorodności. Pokazują, że w życiu monastycznym chodzi o praktykowanie życia oddanego Bogu w pełnym jego wymiarze, zarówno duchowym, jak i cielesnym. Jednakże sposób realizacji tych założeń nie musi być wszędzie jednakowy, na szczyt prowadzi bowiem wiele dróg.Pozycja Ojciec Augustyn Jankowski OSB jako konferencjonistaKyc, Stanisław (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)W artykule podjęto tematykę konferencji jako formy przepowiadania słowa Bożego. Jest to przedmiot zainteresowania homiletyki fundamentalnej. Zakres artykułu obejmuje konferencje drukowane o. Augustyna Jankowskiego OSB, zebrane w książce Ciasna brama i wąska droga. O współczesną odnowę życia zakonnego. Są one zapisem konferencji autora o życiu konsekrowanym. Ponadto jako źródło pracy wykorzystano kroniki z archiwum opactwa tynieckiego z lat 1985–1993, kiedy to o. Augustyn pełnił urząd opata. Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie: jakie są cechy identyfikujące o. Augustyna jako konferencjonistę?Pozycja Il significato della metafora di cuore nella spiritualità di Teofane il Recluso (1815–1894)Fitsay, Pavlo (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)La spiritualita dell cuore di Teofane il Recluso nasce nella tradizione patristica Orientale e anche nella tradizione della Filocalia. Teofane cerca i sentimenti spirituali nella tradizione dei Padri Orientali come gli azioni del cuore come il ragione (in russo “um”). Nella teoria di Teofane il cuore come l’organo spirituale é il punto dell’incontro e relazione tra Dio e l’uomo. Il Cristiano puo “vedere” Dio solo con gli occhi sprituali e con il cuore puro. Teofane dice che il cuore é il posto dove si svolge la lotta spirituale contro le passioni.Pozycja Słowo Boże a życie osobiste i wspólnotowe według pierwotnej katechezy cenobickiejCiemała, Marianna (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, 2017)W artykule omówiono pierwotną katechezę cenobicką, której celem była duchowa formacja mnichów dla dobra całej wspólnoty. Prawodawstwo monastyczne sformułowało w sposób wzorcowy biblijne wymagania i wskazania dotyczące postaw cenobitów i tradycji wspólnotowych. Analiza tekstów reguł monastycznych prowadzi do wniosku, że wszystkie zalecenia i praktyczne rozstrzygnięcia płynące ze słowa Bożego służyły budowaniu wspólnego życia osób, które odpowiedziały na dar powołania do „świętej koinônii”. Charakterystyczne dla koinônii pachomiańskiej było dydaktyczne zastosowanie Pisma Świętego do formacji indywidualnej i wspólnotowej. Natomiast Asketikon Bazylego Wielkiego uwydatnia rolę przełożonych, którzy w procesie formacji biblijnej braci mieli być „sługami słowa”. Kształtowaniu koinônii według wzorca biblijnego sprzyjały również liczne formy retorycznego oddziaływania na członków poszczególnych wspólnot.