Analecta Cracoviensia, 2001, T. 33
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/8872
Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
Pozycja Wielkość i nędza religiiTarnowski, Karol (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)Pozycja Death for Christ as Victory in the Light of Prudentius’ “Peristephanon”Stabryła, Stanisław (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)Przytoczone i omówione przykłady obecności w Peristepahnon motywu śmierci za Chrystusa jako zwycięstwa i triumfu pozwoliły głębiej wniknąć w samą strukturę poematów ku czci męczenników. Poeta przedstawił w swoich utworach męczeństwo i śmierć owych milites Christi jako zwycięstwo, którego owocem była nagroda - wieczne szczęście w niebiańskiej ojczyźnie i wieczna radość płynąca z oglądania oblicza Chrystusa. Męczennicy nie są więc tu ofiarami szatana-prześladowcy, ale przeciwnie, zwycięzcami, a śmierć za Chrystusa jest ich ostatecznym triumfem, za który otrzymają wieniec zwycięstwa. Taka koncepcja śmierci męczeńskiej za Chrystusa w Peristephanon odzwierciedla stosunek ówczesnych chrześcijan do problemu męczeńskiej śmierci za wiarę, która w ich pojęciu nie była karą, ale wyróżnieniem i zaszczytem. Koncepcja ta, ze szczególną siłą wyeksponowana w Perist. I, II, V i VI, była dziedzictwem stuleci męczenników, kiedy wyznawców Chrystusa tropiono, więziono, torturowano, rzucano na pożarcie dzikim zwierzętom i w różny sposób zabijano.Pozycja Paschalny tryptyk chrześcijańskiej inicjacjiSielepin, Adelajda (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)The paper deals with a very important truth of theological unity of the three sacraments of Christian initiation. This principle is hardly observed in the contemporary pastoral practice, despite of the ancient tradition of the Church and the demands of the Vatican Council II. The proof held in this article begins with revealing theological underground of Baptism, Confirmation and Eucharist in order to show their complementary functions in delivering the complete effect of salvation. These three sacraments create a dynamic continuum within which God gives one a new kind of faith and new identity in Baptism, introduces by the Holy Spirit into the Mystery of Wisdom and Love of Christ and directs towards the Person of Christ Himself present in the Eucharist. Thus the eternal reality becomes available for the Church, though not yet in full dimension, but, as it is possible in the Eucharist, in pignore. For the above reasons the sacraments of initiation should be celebrated together, according to their theological premises and for the spiritual profit of the recipients.Pozycja Perspektywy katechizacji szkolnej w polskiej rzeczywistościPanuś, Tadeusz (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)Pozycja Wychowanie religijne. Istota i wyzwanieMastalski, Janusz (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)Pozycja Początki Arystotelesowskiej filozofii przyrody w łacińskim średniowieczuMarkowski, Mieczysław (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)Pozycja La libertà puramente negativa. La versione limitata della libertàAndryszczak, Piotr (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)We współczesnym liberalizmie wolność negatywna przybiera kształt postulatu neutralności stawianego państwu. Oznacza to, iż nie może ono popierać żadnej koncepcji dobra, albowiem, zdaniem zwolenników tego stanowiska, nie można ustalić żadnej obiektywnej hierarchii wartości. Wobec tego dobro jest czymś na wskroś prywatnym, pozbawionym jakiegokolwiek znaczenia w sferze publicznej. W niej bowiem sprawiedliwy porządek budujemy jedynie wówczas, gdy nie pozwalamy żadnej wizji dobra zająć uprzywilejowanego miejsca. Takie stanowisko wymaga wszechstronnej krytyki, wskazującej słabe punkty czysto negatywnego rozumienia wolności. Bezspornie każdy potrzebuje sfery wolnej od ingerencji innych jako niezbędnej dla własnej samorealizacji, tym niemniej owa samorealizacja potrzebuje także „ram pojęciowych” (Taylor), wyznaczających pewien uprzedni wobec naszych decyzji porządek moralny. Tak więc jest ona możliwa tylko wtedy, gdy potrafimy przezwyciężyć proponowany relatywizm i poświęcić się wartościom autentycznym. W takiej sytuacji, aczkolwiek to do nas należy, aby nadać sens i znaczenie własnemu życiu, to jednak nie dokonujemy tego w metafizycznej i moralnej pustce, ale w świecie, którego porządek jest przez nas odkrywany, a nie stwarzany. Rozwiązanie przeciwne sprawia, iż w rzeczywistości pozbawionej hierarchii wartości każda koncepcja dobra zasługuje na jednakowe uznanie, każde dobro, jako stwarzane przeze mnie, zasługuje na ten sam szacunek, a zatem zaciera się granice zarówno między dobrem a złem, jak i pomiędzy tym, co życiowo doniosłe a tym, co banalne. Czy liberalizm relatywistyczny nie jest zrelatywizowanym liberalizmem, ktorego wybór jest tak samo dobry jak każdego innego poglądu?Pozycja Kardynała J. H. Newmana znaczenie teorii rozwoju doktryny wiary dla współczesnej mariologiiŻyciński, Wojciech (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)Pozycja Społeczne zadania świeckich w dokumentach II Polskiego Synodu PlenarnegoDyduch, Jan (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)Pozycja Science and the Search for Ultimate Meaning in the Thought of John Paul IICoyne, Georg V. (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)W porównaniu do przeszłości myśl Jana Pawła II jawi się jako nowa. Nauka jest postrzegana jako partner dialogu. Chociaż encyklika Fides et ratio tylko pośrednio zajmuje się naukami przyrodniczymi, to jednak akceptuje dalszy dialog na temat współpracy nauki z filozofią i teologią w poszukiwaniu ostatecznego sensu, na którym koncentruje się encyklika. Od historycznych korzeni nowożytnej nauki można przejść do nowej fizyki, która zawiera wysoce spekulatywne i uniwersalne elementy. Zrozumienie tych elementów jest konieczne, aby ocenić rolę nauk przyrodniczych w poszukiwaniu ostatecznego sensu. Ponadto istotna nieprzewidywalność w ewolucyjnej historii wszechświata badanego przez naukę rodzi pytanie dotyczące rozumienia nas samych we wszechświecie, a ostatecznie o naszą relację do Boga Stwórcy. W Fides et ratio Jan Paweł II stwierdza, że „ostateczna prawda o życiu człowieka” jest „darem ” oraz że „każda odkryta prawda jest zawsze tylko etapem drogi ku owej pełnej prawdzie” (nr 2). Ponadto w encyklice powtórzył to, co powiedział w Krakowie z okazji 600-lecia Uniwersytetu Jagiellońskiego: „Przedstawiciele nauk przyrodniczych są w pełni świadomi tego, że poszukiwanie prawdy nawet wówczas, gdy dotyczy ograniczonej rzeczywistości świata czy człowieka, nigdy się nie kończy, zawsze odsyła ku czemuś, co jest ponad bezpośrednim przedmiotem badań, ku pytaniom dającym dostęp do Tajemnicy” (nr 106).Pozycja Czy teoria ewolucji potwierdza naukę o grzechu pierworodnym? Model Raymunda SchwagerBudzik, Stanisław (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)Pozycja Kompozycja Pięcioksięgu według Johna van SetersaBrzegowy, Tadeusz (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)Pozycja Problematyka społeczna w nauczaniu Jana Pawła IIBorutka, Tadeusz (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)Social problems are very popular in the John Paul II teaching. The whole, lasting 20 years pontificate, is extraordinarily intensive - in different directions: doctrine, priestly as well as humanistic and it is rich of different essences: religious, moral and social. Today there is still the lack of temporal distance, allowing appearing everything what is significant and permanent in the Pope teaching. It is also difficult to strictly estimate the size of reception of the Holy Father teaching. However, it is certainly very significant in the world of both believers and unbelieving people. In the world of the end of the 20th century, thanks to the Pope teaching, increases the consciousness, that the growing complication of problems has it source in the leaving Jesus Christ and His Gospel and it requires returning to them as quick as possible. Returning to the Gospel means to put Jesus Christ in the centre of all human matters. Today, when a whole of social living is almost exclusively limited to economical size, John Paul II obstinately proclaims often forgotten spiritual values and holy manifesto of Gospel to the whole world. It is difficult lesson, to which some people do not listen, and even among people, who listen to, some do not take its truth to the heart. Nevertheless, even opponents of present pontificate acknowledge the exceptional range of individuality of the Pope and his religious, moral and social authority.Pozycja Ksiądz profesor Michał Heller. Życie i filozofiaWszołek, Stanisław (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)Pozycja Terminy własne Apokalipsy i ich znaczenieZbroja, Bogdan (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)Pozycja O pierwszym „Żywocie” św. Jana KantegoZawadzki, Roman Maria (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)Pozycja Między rozumem i wiarą. Aktualność zmagań PascalaWszołek, Stanisław (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)It is argued that the doctrine of methodological isolationism (that empirical, philosophical and theological knowledge are located on two different methodological and epistemological and linguistic levels which neither intersect one another nor can be translated from one to the other) does not characterize Pascal’s thought. Contrary to the Gilberte’s statement that „tout ce qui est l’objet de la foi ne le sau rait être de la raison” Pascal was a very careful investigator of the unstable border between faith and reason. Newman’s division of reason into explicative and implicative is borrowed to elucidate Pascal’s distinction of heart and reason. Then a simple schema of the mutual relations is developed. The result is that the different orders of faith and reason are deeply rooted in the mystery of the Universe.Pozycja The Beginning of the New Millennium at the Pontifical Academy of Theology in Cracow. 2000/2001 Academic YearSzczurek, Jan Daniel (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)Pozycja Fontalis plenitudo. „Źródłowa pełnia” według św. BonawenturySzczurek, Jan Daniel (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)In his Trinitarian theology Bonaventure stresses the primariness (primitas) of God the Father. In this idea he refers to the Neoplatonism of Pseudo-Dionysius and Richard of St Victor. Bonaventure describes the Father using the notion of personal property. It is a notion that helps in distinguishing the persons in the Trinity. In this he differs from Thomas Aquinas who stresses the interpersonal relations. According to Bonaventure the particular personal property of the Father is originating fullness (fontalis plenitudo) which is the ultimate source of all properties including his being inoriginated (innascibilitas). One of the questions developed by Bonaventure is: Does the Father generate the Son because he is father or is he father because he generates the Son? Following the principle agere sequitur esse he responds: The Father generates the Son because he is father. A contemporary theologian, J. Galot, adds that the Father is father in the act of generating. So the fatherhood of God the Father does not precede the generation nor the generation precedes the fatherhood. This apparently subtle question has some consequences for Arian controversy: if the fatherhood of the Father precedes the generation of the Son, there could be a time in which the Father was alone without the Son (!). Fontalis plenitudo is an important property of the Father because it explains the relation between being inoriginated and being father, no it explains the notion of the fatherhood of God the Father and the union of the Father and the Son in the act of spiration of the Holy Spirit. The Father as fontalis plenitudo is the ultimate origin of all (omnimoda principalitas) even in the divine being, he is the priciple of the whole divinity [principium totius deitatis). Using the contemporary Trinitarian language we can say that this plenitudo is the fullness of the divine love. In the theology of St Bonaventure there are other forms of fullness. In the Father there is fontalis plenitudo, in Christ there is plenitudo superabundantiae, in the Holy Spirit - plenitudo redundantiae, in the creatures - plenitudo praerogativae (in St Mary - St Luke 1:28) or plenitudo sufficientiae (in Stephen — Rev 6:8), or plenitudo numerositatis (regarding the Church — Eph 4:10). The idea of Bonventurian plenitudo can be summerized in this statement: The Father is originating fullness which is the fullness of the love shared by the divine persons and spread over the creatures.Pozycja Sytuacja w eklezjologii katolickiej po Vaticanum II (1965-2000)Kubiś, Adam; Morawa, Józef (Wydawnictwo Naukowe Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, 2001)
- «
- 1 (current)
- 2
- 3
- »