Tarnowskie Studia Teologiczne, 1997, T. 15
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/14385
Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
Pozycja Co to znaczy, że Bóg ma Syna? Na marginesie chrystologii w „Credo” Hansa KüngaKrólikowski, Janusz (Instytut Teologiczny w Tarnowie, 1997)Pozycja O godności umierania. Uwagi o książce H. Künga „Menschenwürdig Sterben”Niczyj, Krzysztof (Instytut Teologiczny w Tarnowie, 1997)Pozycja „Tyś fundament założył nieobeszłej ziemi…”. Sprawozdanie z sympozjum „Początek świata - Biblia a nauka”Wolak, Zbigniew (Instytut Teologiczny w Tarnowie, 1997)Pozycja Zagadnienie sensu i demarkacji we wczesnych pismach Ludwiga Wittegensteina, Rudolfa Carnapa i Karla R. PopperaWszołek, Stanisław (Instytut Teologiczny w Tarnowie, 1997)The demarcation problem is often formulated as that of distinguishing between science and metaphysics. In this formulation metaphysics must be taken in a broad sense to include both general religious and philosophical doctrines, such as the theories produced by philosophers, and pseudosciences, such as astrology. As far as the twentieth century is concerned, the Vienna Circle lead by Rudolf Carnap concentrated more on demarcation problem in order to condemn the general theories produced by philosophers as sheer nonsense. Metaphysical doctrines, being empirically notverifiable, do not concern the territory in which truth and falsehood are at stake. Popper, on the other hand, devoted more attention to the question of science versus pseudo-science, arguing that metaphysics can play a significant role even in science itself. Wittgenstein’s attitudes were still different from those of Carnap and Popper. Although in the Tractatus he held the view that metaphysics was meaningless, and his argument was interpreted by Carnap as an attack on philosophy and religion, in reality, being a man of strong religious leanings, he was offering an intellectually sophisticated defence of religion by removing religious and metaphysical doctrines from the sphere of scientific criticism.Pozycja Współpraca instytutów życia konsekrowanego z Kościołem partykularnymDyduch, Jan (Instytut Teologiczny w Tarnowie, 1997)Pozycja Relacje między naukami przyrodniczymi a filozofią i teologią w ujęciu darwinisty Józefa Nusbauma-HilarowiczaKępa, Zbigniew J. (Instytut Teologiczny w Tarnowie, 1997)Joseph Nusbaum-Hilarowicz (1859-1917) was an eminent biologist and propagator of Darwin’s theory of evolution. He accepted the positivist methodology in his biological investigations, but was interested in philosophy which, in his views, should be regarded as the “most general synthesis of knowledge" Being a Jew, he was baptized in the Catholic Church in 1917. He held the view that the theory of evolution does not deny the existence of God; on the contrary – biological investigations open horizons towards infinity. He rejected the idea of creation understood as the separate acts of creation of every species.Pozycja Bibliografia zawartości „Tarnowskich Studiów Teologicznych” za lata 1938-1997Królikowski, Janusz (Instytut Teologiczny w Tarnowie, 1997)Pozycja Posłannictwo Piotrowe w świetle dialogu ekumenicznego za pontyfikatu Pawła VIKupiec, Kazimierz (Instytut Teologiczny w Tarnowie, 1997)Pozycja Tradycja katechezy rodzinnej w diecezji tarnowskiej przed Soborem Watykańskim IIStala, Józef (Instytut Teologiczny w Tarnowie, 1997)Pozycja Postęp i rozwój w wymiarze naukowym: szansa czy zagrożenie?Stolarczyk, Ireneusz (Instytut Teologiczny w Tarnowie, 1997)Pozycja Dwa tarnowskie muzea pod kościelną dyrekcją (1931-1945)Szczebak, Władysław (Instytut Teologiczny w Tarnowie, 1997)Pozycja Czy brak oznacza błąd? Kilka uwag o książce: „Młodzi pytają: śmierć – i co dalej?”Szmulewicz, Henryk (Instytut Teologiczny w Tarnowie, 1997)Pozycja „Orientale lumen”. Storia, attualità e prospettiveKrólikowski, Janusz (Instytut Teologiczny w Tarnowie, 1997)W niniejszym artykule podejmuję zagadnienie wpływów, jakie wywarł chrześcijański Wschód na teologię i duchowość Zachodu oraz, jakie są w obecnych warunkach perspektywy tych wpływów. Wpływy te, określane już w średniowieczu jako orientale lumen, odzwierciedliły się w szczególny sposób w teologii scholastycznej, przede wszystkim za pośrednictwem rozpowszechnianych w średniowieczu dzieł Dionizego Areopagity. Św. Tomasz z Akwinu może być uznany za teologa, który w pełni i odważnie wykorzystał w swojej syntezie teologicznej dzieła greckich Ojców Kościoła. Bardzo niekorzystny wpływ na wzajemne oddziaływania i inspiracje Wschodu i Zachodu wywarła Reformacja. Wynikiem wytworzonego przez nią klimatu duchowego było pojawienie się tak zwanych konfesjonalizmów, które były nastawione na obronę własnego wyznania przez atakowanie tradycji innych wyznań. Doprowadziło to do wrogości między wyznaniami chrześcijańskimi, których skutki jeszcze wciąż są widoczne. Wyjątkową chwilą w przełamywaniu lodów wrogości stała się encyklika Orientalium dignitas papieża Leona XIII z 1894 r. Za nią poszło wielkie dzieło otwarcia na Wschód, jakiego dokonał Kościół i jakie skonkretyzowało się w literze i duchu Soboru Watykańskiego II. Mianem wielkiego zwrotu na Wschód można określić pontyfikat papieża Jana Pawła II, który zachęca Kościół do oddychania „dwoma płucami”, to znaczy wschodnim i zachodnim, a w liście apostolskim Orientale lumen dał konkretne wskazania, jak to czynić oraz określił, jakie są tego konkretne motywy i jakie z tego mogą wyniknąć korzyści dla Kościoła zachodniego. Należy zauważyć, że także chrześcijański Wschód odkrył potrzebę ufniejszego i odważniejszego zwrócenia się do tradycji zachodniej. Możemy stwierdzić, że dzisiaj wszyscy są świadomi potrzeby nowego spotkania chrześcijańskiego Wschodu i Zachodu ze względu na dobro Kościoła i ze względu na przyszłość ewangelizacji. Sądzę, że z nauczania papieża Jana Pawła II na temat chrześcijańskiego Wschodu można wyprowadzić konkretny model teologiczny, według którego można by efektywnie rozwijać spotkanie dwóch archetypicznych tradycji chrześcijańskich. Określiłbym ten model jako „komplementarność synergiczną” Artykuł ma na celu pokazanie niektórych perspektyw, jakie przed teologią zachodnią mogłoby otworzyć spotkanie z tradycją chrześcijańskiego Wschodu. 1. Spotkanie to prowadzi nas do odnowionego spojrzenia na tożsamość i powołanie teologa. Chrześcijański Wschód podpowiada teologowi, by starał się być człowiekiem modlitwy i kontemplacji, gdyż adoracja stanowi wewnętrzną zasadę wypowiadania Misterium Boga. 2. Wschód zwraca uwagę na konieczność dogłębnej unifikacji trzech rzeczywistości chrześcijańskich: teologii, liturgii i duchowości, tak jak są one zunifikowane w ramach jednej historii zbawienia. 3. Od chrześcijańskiego Wschodu możemy nauczyć się większej wrażliwości na Misterium Trójcy Świętej. Wydaje się, że Wschód w sposób bardziej jednoznaczny widzi, że ośrodkiem i punktem najbardziej specyficznym chrześcijaństwa jest Confessio Trinitatis, oraz ukazuje to Misterium w perspektywie wyjątkowo egzystencjalnej. 4. Chociaż tradycja wschodnia nie opracowała osobnego traktatu moralnego w ramach teologii, to może okazać się inspirująca dla teologii moralnej na Zachodzie z wielu powodów, a przede wszystkim dlatego, że daje w moralności pierwszeństwo zasadzie religijnej (nie racjonalnej, jak czyni to Zachód) oraz szeroko podkreśla znaczenie zasady ascetycznej. Krótko mówiąc, uznaje, że nie ma mowy o prawdziwej moralności bez Boga, który przebóstwia człowieka, i bez ascezy, która przygotowuje w człowieku dzieło Boże. 5. Tradycja wschodnia uczy nas wreszcie zasłuchania się w głos Ojców Kościoła jako uprzywilejowanych świadków Tradycji i mistrzów w jej zachowywaniu.Pozycja Homilia jako proces komunikacji interpersonalnejLechowicz, Wiesław (Instytut Teologiczny w Tarnowie, 1997)Pozycja Świętość jako stan prawdziwej tożsamości zbawionychSzmulewicz, Henryk (Instytut Teologiczny w Tarnowie, 1997)Pozycja Monistyczna interpretacja genezy świadomości w ujęciu D.C. Dennetta (cz. 2)Wójcik, Bogusław (Instytut Teologiczny w Tarnowie, 1997)In the Dennett’s opinion the resolving of the problem of human consciousness is possible according to the standards of the functionalism. But the most questionable element of this solution is the problem of the intrinsic qualities (qualia). Dennett tries to eliminate the qualia from the consciousness on the base such arguments as thought experiments and intuitional pumps. In the article I indicate that similar treatment the problem of qualia is the example of Dennett’s preference for a postmodern style of doing philosophy.Pozycja Logika w głoszeniu wiary (próby)Wolak, Zbigniew (Instytut Teologiczny w Tarnowie, 1997)This paper presents some reflection on the place of logic in theology as well as the practice of evangelisation. The analysis is based on examples taken both from the Scripture and the practice of preaching. In particular the following issues are discussed: problem of application of logical laws, various forms of implication used in the Scripture, alternative interpretation of Biblical passages, rational and experiential components of religious knowledge. It is argued that the knowledge of formal logic is of great importance for the proclamation of the Good News.