Roczniki Teologiczne, 2007, T. 54, z. 4

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/12392

Przeglądaj

Ostatnie zgłoszenia

Teraz wyświetlane 1 - 16 z 16
  • Miniatura
    Pozycja
  • Miniatura
    Pozycja
    Likwidacja salezjańskiej Szkoły Organistowskiej w Przemyślu 2-4 października 1963 roku
    Pietrzykowski, Jan (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2007)
    The Salesians, working in Przemyśl since 1907, started to manage vocational Organist School on 1 November, 1916 at the request of the bishop St Józef Sebastian Pelczar. Education in this school lasted four years and included learning general and vocational subjects, as well as receiving some training. Between 1946-1963 302 organists graduated from this school. Boys who were to be educated in the school were recruited from the whole country and the graduates could easily find a job. Salesian Organist School in Przemyśl was suppressed in a beastly way on 2 October 1963, with a frequent contribution of the forces of MO (the Citizens Militia), ZOMO (Motorized Reserves of the Citizens Militia), active members of PZPR (Polish United Workers’ Party) and ZMS (Socialist Youth Union) and some armour-plated vehicles. Financial Department of the State City Council (MRN) took over the whole personal property of the school for the allegedly overdue taxes. Despite many tempting offers only 4 out of 117 students started education in „the new” school.
  • Miniatura
    Pozycja
    Polskie szkolnictwo w kanadyjskim London
    Walkusz, Jan (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2007)
    Poles settling down in London, Ontario from the second half of the 19th century, for a rather long time dispersed in the town and its surroundings, were lost in the general population of nationally and culturally differentiated inhabitants. The situation was considerably changed beginning from the years after World War I, when, as result of the realization of the necessity of working together – the Polish National Association was founded in order to defend the common interests of the local Polish community. To be sure, the greatest achievement of the PNA in its history was establishing the Stanisław Staszic Polish School in London in 1927. At the beginning about 40 children were educated there by one teacher. After World War II the number of pupils and teachers grew systematically, reaching its culmination in 1999. The school numbered 560 children and 25 teachers then. It is well-understood that in its nearly 80-year history the curriculum, as well as the way it functioned, changed. For many years the school was financed by Polish community organizations, the Polish Our Lady of Częstochowa parish, and by the parents. From 1976, however, most of the financial burden was taken over by the Separate School Board of Education that among others paid the teachers and financed the school’s pedagogical-educational activities. This picture of the extraordinarily inspiring and integrating role of the deserved educational institution is complemented by another Polish school that existed in London in the 70s of the 20th century, named after Bolesław Prus (it was founded as an expression of contestation and objection to the Stanisław Staszic School), which numbered 36 pupils at its prime, as well as by the Summer School of the Polish Language, that enjoys a lot of interest, even though it only works periodically.
  • Miniatura
    Pozycja
    Weryfikacja ideału μεσότης w życiu przyjaciela Boga (gnostyka)
    Zagórski, Dariusz (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2007)
  • Miniatura
    Pozycja
    Stowarzyszenie PAX w rzeczywistości PRL-u
    Zamiatała, Dominik (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2007)
    The PAX association was an organisation of the lay Catholic activists in Poland in the years of 1945-1993. It accepted the socialist political system and defined itself as a „socially progressive movement” In 1993 it was transformed into the Association of Civitas Christiana. The opportunity to accord Catholicism with socialism, or even Marxism, was the Association’s fundamental idea. Its programme advocated collaboration between Catholics and Marxists and worked on making the Catholics in Poland accept the socialist idea. It approved of the leading role of the Polish United Workers’ Party, supported its rule, and engaged on behalf of the popularisation of the party’s policy and the communist rule in Polish society. The association advanced the theory of many outlooks in socialist society. Its activity was based on three premises: Christian outlook, patriotism, and socialism. Bolesław Piasecki played the main role in it and those who belong to the National Radical Organisation „Falanga” before the war and the Confederation of the Nation during the war. In the Polish People’s Republic PAX employed many graduates from the Catholic University of Lublin (now the John Paul II Catholic University of Lublin) and ATK (Academy of Catholic Theology). In the Stalinist period, PAX sough to play the part of a mediator between the communist authorities and the hierarchy of the Church. In January 1950 it collaborated with the authorities in taking over the charitable Catholic organisation „Caritas” It established a Commission of Catholic Intellectuals and Activists. The idea of many outlooks launched by PAX, was viewed by the Episcopate as very harmful for the Church. Against this backdrop, PAX’s commitment on the side of the communist authorities bore often conflicts along the line the Association and the Episcopate. The relations between the Church and PAX improved after Cardinal A. Casaroili’s visit to Poland in 1974. In the same year the Warsaw Curia issued a permit to publish some books in the PAX publishing house. There have been no reciprocal attacks since the end of the 1970s. PAX social and cultural mercenary supported writers, artists, scientists, especially young people. It conducted a thriving editorial activity concentrated on Catholic thought, patriotism, and socialist commitment. It published historical, theological, philosophical, and literary journals and books, prayer books, church songbooks, catechisms, and others.
  • Miniatura
    Pozycja
    The Thoughts of J. E. Bradley and R. A. Muller on the Study of the History of the Church
    Kruczek, Zdzisław Z. (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2007)
    Uprawiając obecnie historię Kościoła, należy w jej studium uwzględniać cztery ważne komponenty: historię Kościoła jako instytucji; rozwój doktryny chrześcijańskiej; kontekst społeczny (np. enklawy etniczne, ekumenizm, miejsce kobiet w społeczeństwie) i historię idei (symbole kulturowe i mentalność). Według J. E. Bradleya i R. A. Mullera z USA, całą historię powszechną można by nazywać historią Kościoła, boć przecież dramat upadku człowieka, jego osądu, zbawienia itd. ujmowane są na kanwie historii ludzkości. Uprawiający historię Kościoła muszą posługiwać się odpowiednimi narzędziami i stosować taką metodę, która pozwala na obiektywizm i bezstronność. Ważne też jest, by uwzględniać osiągnięcia z przeszłości i dyscypliny bliskie jej zagadnieniom. Mimo że czasem granice, jakie między nimi zachodzą, są mało widoczne, należy je uwzględniać i przestrzegać. Technika badań ma być tego rodzaju, by pozwalała na interdyscyplinarność, bo historia Kościoła uwzględnia całą gamę zagadnień. Stąd historiografia kościelna jest przebogata, ale to nie znaczy, że zawsze była wystarczająco obiektywna i krytyczna. Według Bradleya i Mullera w przeszłości widoczne były trzy grupy, które uprawiając historię, nie zawsze dbały o należyty krytycyzm: byli to teolodzy katoliccy, radykalni przedstawiciele Reformacji i grupa autorytatywnych interpretatorów Reformacji (jakby „Urząd Nauczycielski” Reformacji). Najbardziej zagorzali w tych postawach byli protestanci z XVI i XVII w. I ten model postaw zauważalny jest jeszcze do dziś, szczególnie wśród studentów historii Kościoła w USA. Problem ten uświadomił sobie niemiecki historyk epoki Oświecenia, Johann Lorenz von Mosheim (1694-1755), i przestudiował go w latach 1726-1755 w pracy pt. Założenia w studium historii Kościoła: starożytność i czasy współczesne. Zwrócił on wtedy uwagę na dwa ważne elementy w studium historii Kościoła: faktografię i genetyzm. Kolejnym krytykiem był A. G. Tholuck (1799-1877), również niemieckiego pochodzenia, który zwrócił uwagę na następny i ważny element studium historii: pragmatyzm. Dalsze rozważania historyków: P. Schaffa, H. Boyntona Smitha i J. De Witta, zobowiązywały badaczy do uwzględniania aspektów społecznych w historii. Historia ma dwa wymiary: przeszłość, która się wydarzyła, i akademicki wgląd w owe wydarzenia. Historyk winien roztrząsać przeszłość ciągle od nowa, bo interpretacje z przeszłości zakładają pomyłki. Ten aspekt wiąże się ściśle z kwestią poprawnego obchodzenia się i radzenia sobie ze źródłami, które dzielimy na pierwszorzędne, drugorzędne i trzeciorzędne. Obiektywizm to kolejny wymóg w badaniach historyka. Należy unikać stronniczości, uprzedzeń, subiektywizmu, relatywizmu, założeń z góry i opinii uprzednio przez innych wygłaszanych czy znanych oraz rozumieć studiowaną przeszłość. Obiektywizm historyka Kościoła kształtuje się na bazie znajomości innych dyscyplin: religioznawstwa, prawa kanonicznego, chrystologii, sakramentologii, eklezjologii itp. Nieznający tych przedmiotów nie potrafi pisać o Kościele obiektywnie. Rozumienie przeszłości to u historyka klucz do sukcesu; to tak, jak rozumienie przez kogoś teraźniejszości w obcej dla niego kulturze. Każdy student historii Kościoła musi wiedzieć, co to jest patrologia, mieć wystarczającą wiedzę na temat źródeł średniowiecznych, z czasów Reformacji i poreformacyjnych oraz tych z XVII i XVIII w., które znajdują się w różnych bibliotekach Europy i innych części świata. Ponadto dobrze jest też wiedzieć, że w chwili obecnej komputerowy system TLG (Thesaurus Linguae Graece) zawiera wszystkie tytuły greckie od Homera poczynając, a na 1453 r. kończąc. Podobne próby zebrania wszystkich tytułów w języku łacińskim w jedną całość są w toku. Po Migniu zaistniała seria Corpus Christianorum i wielka kolekcja niemiecka Monumenta Germaniae Historica. Prowadzenie wykładów, opracowywanie monografii i artykułów to kwestie niebagatelne, stąd wykładowca najpierw sam musi wiedzieć, co chce słuchaczom przekazać; winien podać jakieś notatki dla studentów; winien trzymać uwagę słuchaczy w formie sporządzania przez nich ad hoc zapisów, stawiania pytań, okazywania zainteresowania dodatkowym materiałem; winien utrzymywać ze słuchaczami kontakt wzrokowy, a nie czytać wykładu in extenso. Ponadto, jeśli wykładowca chce się rozwijać, nie może poprawiać wykładów jedynie przez szlifowanie ich samych, ale przede wszystkim przez pisanie artykułów, rozpraw itp.
  • Miniatura
    Pozycja
    Katolicka literatura popularna w Królestwie Polskim przełomu XIX i XX wieku
    Prejs, Roland (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2007)
    After the January Uprising in the Kingdom of Poland the number of books that were published increased. This was also true about religious books, both theological and popular ones. The latter were first of all prayer-books, moral-catechetical deliberations, simple discussions and lives of saints. Studies of this phenomenon have already been partly begun. Their results include Słownik polskich teologów katolickich (Dictionary of Polish Catholic Theologians) that lists names of authors and their subject bibliography, a typology of religious books in the Kingdom of Poland at the break of the 19th century, and literary achievements of certain authors, among them the Capuchins Prokop Leszczyński, Honorat Koźmiński and Rafał Mazurkiewicz. Also studies on collections of books that existed at that time are important, as they allow finding out what books were most willingly bought and read. A continuation of this research will allow defining what part religious books played in shaping religious life under Russian rule at the break of the 19th century.
  • Miniatura
    Pozycja
    Kościół pierwotny wobec nikolaitów
    Szczur, Piotr (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2007)
    In biblical and patristic texts Nicolaitans appear as a Judeo-Christian Gnostic sect that had a doctrinal and ethical character and propagated an unreserved freedom of morals and joining the current of moral liberalism, which condemned the God of the Old Testament. The sect was formed in the second half of the 1st century. According to Eusebius of Caesarea “it existed for a short period of time” (HE III 29, 1). Its name derives from the name of Nicolas (Nικόλαος), which in turn is the Greek equivalent of the name Balaam. It should be assumed that a certain Nicolas, unknown today, who was identified by the heretics, or later by researchers studying heresies, with the proselyte, Nicolas of Antioch - one of the seven deacons mentioned in the Acts (6, 5), was the founder of the sect. The Nicolaites sect was already known in the East at the end of the 1st century. This is proven by John the Apostle’s two statements in the Revelation (2, 6. 15). However, the information about the Nicolaites given by the Revelation (2, 6. 14-15. 20) does not allow a more precise identification of the sect or indicating its origin. Although there are no proofs that allow recognizing Deacon Nicolas as the founder of the sect (Acts 6, 5), the patristic tradition is not unanimous in this issue: Irenaeus of Lyon (Adversus haereses I 26, 3; III 11, 1), Hippolytus of Rome (Refutatio omnium haeresium VII 36) and Epiphanius of Salamis (Panarion 25) repeat the data from the Revelation and claim that Deacon Nicolas was the founder of the Nicolaites. Clement of Alexandria (Stromateis II 118, 3 III 25, 6; 26, 1), Eusebius of Caesarea (HE III 29, 1) and Theodoret of Cyrrhus (Haereticarum fabularum compendium III 1) reject identification of the founder of the sect with Deacon Nicolaus of the Acts.
  • Miniatura
    Pozycja
    Klasztory prawosławne na terenie obwodu winnickiego w latach 1941-1964
    Szymański, Józef (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2007)
    Favorable conditions for reviving religious life in the East practically arose only after Germany attacked the USSR on 22 June 1941. In the new social-political situation Soviet authorities could not use the methods of militant atheism that were applied in the 1920s and 1930s, and they could not disregard masses of the faithful consolidated during the occupation any more. In the 997 religious commons that resumed their work during the German-Rumanian occupation (1941-1943) in the Winnica District 848 belonged to the Orthodox Church (including 5 convents and 1 monastery). Central authorities in Moscow limited the activities of, and ultimately closed houses of worship, including Orthodox monasteries and convents, with relevant decisions. In October 1958 the Council of Ministers of the USSR issued two directives: On religious orders in the USSR and On income taxes from the activities of religious organizations and monasteries. On the basis of these directives, with the agreement of the Orthodox Church, many of them were closed. The decision about closing monasteries or convents defined the further fates of the nuns and monks as well as of the monastery’s or convent’s possessions. The nuns were offered, depending on their age, jobs in various factories, old people’s homes, or – as far as the circumstances allowed – places in other convents. The goods left from the closed convent were given to the local authorities. The buildings that had belonged to the monasteries or convents were converted into kindergartens, schools, boarding houses, old people’s homes or given to health service and cultural institutions.
  • Miniatura
    Pozycja
    Najnowsze publikacje książkowe o karmelitach bosych w Polsce
    Flaga, Jerzy (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2007)
  • Miniatura
    Pozycja
    Oeuvre d’Orient 1856-2006 (150 lat istnienia)
    Basista, Stanisław (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2007)
  • Miniatura
    Pozycja
  • Miniatura
    Pozycja
    Józef Mandziuk. Historia Kościoła katolickiego na Śląsku. Średniowiecze. T. 1 cz. 2. Warszawa 2004 ss.
    Błaszczyk, Tomasz (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2007)
  • Miniatura
    Pozycja
  • Miniatura
    Pozycja
  • Miniatura
    Pozycja