Roczniki Teologiczne, 2016, T. 63, nr 5
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/20603
Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
Pozycja Sprawozdanie z działalności Katedr. Prace dyplomowe obronione w Instytucie Teologii Duchowości Wydziału Teologii KUL oraz inne aktywności w roku 2015Chmielewski, Marek; Paszkowska, Teresa; Rybicki, Adam; Popławski, Jarosław M.; Zarzycki, Stanisław T. (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2016)Pozycja Implications of the Postconcilar Mariology for the Catholic Spirituality in PolandChmielewski, Marek (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2016)Duchowość jako funkcja świętości i − jak uczy św. Jan Paweł II − „życie w Chrystusie i w Duchu Świętym, które jest przyjmowane w wierze, przejawia się w miłości i ożywiane nadzieją, realizuje się w codziennej praktyce wspólnoty kościelnej” (EiAm 29), pozostaje w ścisłym związku z mariologią. Ta zależność ma swoje implikacje metodologiczne, treściowo-doktrynalne i praktyczne. Jeśli chodzi o implikacje metodologiczne, to potrzeba przede wszystkim szerszego otwarcia teologii duchowości na zagadnienia mariologiczne. Odnosi się wrażenie, że współcześni mariologowie dostrzegają potrzebę zwrócenia się ku duchowości bardziej, aniżeli teologowie duchowości ku mariologii. Trzeba także podkreślać bardziej maryjny wymiar katolickiej duchowości, aniżeli duchowość maryjną jako taką. Odnośnie do treściowo-doktrynalnych implikacji mariologicznych dla duchowości, to na uwagę zasługują takie kwestie, jak: zamieszkiwanie Trójcy Świętej w człowieku, chrystoformizacja, działanie Ducha Świętego, łaska sakramentów, które są źródłem i przejawem życia duchowego, antropologia duchowa, rola ciała i zmysłów w życiu duchowym, doświadczenie duchowe i mistyczne, a także nawrócenie i dynamika duchowego rozwoju. Trzecim, praktycznym obszarem związku mariologii z teologią duchowości jest usytuowanie życia duchowego w kontekście społeczno-eklezjalnym. We współczesnym Kościele w Polsce przed mariologami i teologami duchowości stają nowe wyzwania, na przykład: kult Bożego Miłosierdzia, orędzie fatimskie, wciąż żywe sanktuaria i ruch pielgrzymkowy oraz dynamiczne zrzeszenia chrześcijańskie.Pozycja The Teaching of Blessed Michał Sopoćko about Truth and Worship of the Divine MercyCiereszko, Henryk (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2016)Artykuł traktuje o nauczaniu i naukowo-publicystycznej działalności bł. Michała Sopoćki na rzecz apostolstwa prawdy o miłosierdziu Bożym oraz kultu Miłosierdzia Bożego. Bł. Michał zainspirowany objawieniami o miłosierdziu Bożym, przekazanymi św. Faustynie Kowalskiej, podjął się weryfikacji tych objawień, a następnie apostolstwa idei i kultu Miłosierdzia Bożego. Na przestrzeni kilkudziesięciu lat opublikował szereg prac, w których ukazywał prawdę o miłosierdziu Bożym, przedstawiał istotę nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego oraz uzasadniał potrzebę wprowadzenia kultu Miłosierdzia Bożego z odrębnym świętem. W artykule, w ujęciu chronologicznym, są przedstawione prace bł. Michała oraz ich krótka prezentacja pod względem treści. W całości opracowania ukazany jest istotny i pionierski wkład bł. Michała w promocję kultu Miłosierdzia Bożego od początków jego powstania. Nauczanie o prawdzie miłosierdzia Bożego oraz wyjaśnienie istoty kultu wraz z motywami jego wprowadzenia osadzone jest na solidnych podstawach biblijnych, teologicznych, liturgicznych i pastoralnych. W tym jawi się niepowtarzalna rola bł. Michała Sopoćki w upowszechnieniu kultu Miłosierdzia Bożego we współczesnych czasach, choć jeszcze nie wystarczająco poznana i doceniona.Pozycja Secretaries and Apostles of the Merciful GodDamazyn, Michał (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2016)Mercy of God, revered around the world today, not only is the fruit of visiting St. Sister Faustina Kowalska. God in the past centuries chose people who ‒ listen His will ‒ or transcribed His message communicated to them, or implemented specific tasks, proclaiming the Church and the world God’s mercy. Analysis of their life and ministry allows to notice the similarities between specific works of charity, but for the whole of God’s plan of leading the Church at the present time.Pozycja The Contemplation of God the Father's Mercy in Jesus ChristMiczyński, Jan K. (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2016)Papieskie zaproszenie do kontemplowania oblicza miłosiernego Boga jest wezwaniem do tego, by nie zadowalać się modlitwą powierzchowną bądź taką, która odrywa od spraw życia codziennego. Szczególny sposób przyjmowania miłosierdzia Boga dokonuje się w sakramentach, np. w Chrzcie Świętym, w Eucharystii, w Sakramencie Pojednania. Bóg pragnie podnosić człowieka w każdej chwili jego życia. Kontemplacja jest przyjmowaniem miłosierdzia Boga i jednocześnie czerpaniem siły, by stać się człowiekiem miłosiernym. Angażowanie w kontemplacji całej osoby ludzkiej pozwala Duchowi Świętemu wlać w nią pragnienia bycia miłosiernym dla innych.Pozycja Forgiveness as a Form of Christian MercyRybicki, Adam (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2016)The article is composed of three parts. The first part raises the subject of forgiveness as a form of God’s mercy and thus it places the raised subject in a theological context. Forgiveness as a form of mercy in interpersonal relationships is dealt with in the second part of the article which addresses the horizontal dimension of the idea of mercy. Part three is devoted to modern problems of forgiveness in the context of mercy, and the problems in question include the following: self-forgiveness, forgiveness of God, forgiveness in the context of the so-called intergenerational sins, forgiveness as one of the spiritual works of mercy: new forms and challenges, forgiveness as a form of mercy in the context of the ministry of a confessor and a spiritual leader.Pozycja Divine Mercy as a Sign of God's AlmightinessSawa, Przemysław (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2016)W doktrynie chrześcijańskiej szczególne miejsce i znaczenie ma miłosierdzie. Jest ono powiązane z wszechmocą Boga. Wobec tego miłosierdzie to nie wyraz słabości czy bezradności, ale przejaw czynnej, twórczej, aktywnej miłości Bożej. Bóg jest wszechmogący, czyni to, co zechce, zgodnie z prawdą i sprawiedliwością, wszystkim rządzi według swojej woli i nic nie jest niemożliwe dla Niego. Największym jednak przejawem tej wszechmocy jest przebaczenie, które dotyka głębi serca grzesznika. Dlatego wszechmoc Boga nie ogranicza więc w żaden sposób godności człowieka i jego wolności, ale zabezpiecza ona jego życie, stanowi podstawę dla powstania człowieka z grzechu poprzez dar łaski. Wyznacza to właściwie ustawioną duchowość chrześcijańską: osobiste doświadczenie miłosierdzia, przebaczenie grzechów i przebaczanie ludziom, przyjmowanie daru odpustów oraz lat jubileuszowych. Wielkie znaczenie ma też czynienie miłosierdzia na wzór Boga.Pozycja Sympozjum międzynarodowe z okazji 500-lecia urodzin Świętej Teresy z Avila, Doktora Kościoła (1515-1582): „Jesteś drogocennym diamentem w oczach Boga”. Refleksje na podstawie „Twierdzy wewnętrznej” Świętej Teresy z Avila. Katolicki Uniwersytet Lubelski, Lublin, 19 października 2015 r.Sobolewska-Obroślak, Iwona (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2016)Pozycja The Social Dimension of Christian MercyŚwięs, Kazimierz (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2016)W artykule pokazano, że miłosierdzie we współczesnym nauczaniu społecznym Kościoła podniesione zostało do rangi zasady etyczno-społecznej. Podobnie jak inne społeczne principia jest ono osadzone na gruncie chrześcijańskiej antropologii. Chodzi tutaj o horyzontalny wymiar miłosierdzia, które w relacjach międzyludzkich przyjmuje różne formy, wynikające z dobrze rozeznanych uwarunkowań miejsca i czasu. Tutaj pomocna jest metoda katolickiej nauki społecznej: widzieć ‒ ocenić ‒ działać. Nie wolno jednak zapominać, że miłosierdzie ma także wymiar wertykalny. Jezus Chrystus, który objawia tajemnicę Boga będącego Ojcem miłosierdzia, sam staje się wcieleniem nieskończonego Bożego miłosierdzia. W swoim nauczaniu i postępowaniu ukazuje darmowe Boże miłosierdzie, które zbawia i rodzi nowe życie. Jako jego uczniowie jesteśmy wezwani do tego, by żyć tak jak On, dzięki darowi Ducha Świętego Pocieszyciela, który zakorzenia w naszych sercach styl życia samego Chrystusa. Tylko w perspektywie Bożej miłości i miłosierdzia ludzkie wysiłki w dziedzinie społecznej, kulturowej, politycznej i gospodarczej mogą przyczynić się do budowania prawdziwej cywilizacji miłości.Pozycja The Sacrament of Penance and Reconciliation as an Encounter with God and Experience of His MercyZalewski, Sławomir (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2016)Analizując praktykę sakramentu pokuty i pojednania, należy stwierdzić, że właściwe przeżycie tego sakramentu przez chrześcijanina zależy od spotkania prawdziwego Boga, który jest miłosiernym Ojcem. Bez tego fundamentalnego wymiaru sakrament ten będzie przyjmował postać mniej lub bardziej formalnego obowiązku. Penitent nigdy nie doświadczy niezasłużonego miłosierdzia i miłości, które otrzymuje darmowo od szukającego go nieustannie Ojca miłosierdzia. Aby osiągnąć ten cel, należy usunąć błędne obrazy Boga jako bezwzględnego sędziego albo nieubłaganego strażnika i buchaltera, które stanowią poważną przeszkodę do doświadczenia czułej miłości Ojca. Na nowo należy tłumaczyć problem wolnego wyboru człowieka i jego wolności, które błędnie rozumiane czynią z niego albo kreatora dobra i zła, albo narzędzie nieuświadomionych popędów, mechanizmów i zranień. Należy brać pod uwagę osiągnięcia nauk humanistycznych, lecz traktować z pewną ostrożnością wnioski, które wychodzą nieraz poza ramy ich kompetencji. Kościół winien bronić tego trudnego a zarazem budującego sakramentu i jego praktykowania, ukazując jego piękno i owoce zarówno indywidualne, jak i wspólnotowe.Pozycja Zbigniew Kaźmierczak, Alter Christus. Krytyczna rekonstrukcja światopoglądu Jana Pawła II, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych UNIVERSITAS, Kraków 2014, ss. 291.Zarzycki, Stanisław T. (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2016)Pozycja The Call Included in the Divine Mercy Message Given to Saint Faustina ‒ Theological and Symbolic DimensionZarzycki, Stanisław T. (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2016)Artykuł jest analizą orędzia przekazanego Kościołowi za pośrednictwem św. Faustyny pod kątem zawartych w nim wezwań Bożych. Najpierw, na podstawie obrazu Jezusa Miłosiernego, jest odczytane wezwanie do ufności w dobroć i Miłosierdzie Boże, do skruchy, nawrócenia i do przyjęcia daru przebaczenia grzechów w sakramencie pokuty i pojednania. Następnie zostały objaśnione sakramenty św. w odniesieniu do tajemnicy Odkupienia. Z Mszy Świętej, jako Ofiary uobecniającej w sposób bezkrwawy Ofiarę krzyża, wynika wezwanie do jednoczenia się jej uczestników z Jezusem ukrzyżowanym i zmartwychwstałym. W ostatniej części autor analizuje wezwanie do głoszenia światu orędzia o Miłosierdziu Bożym, do modlitwy przebłagalnej za grzechy i do pełnienia uczynków miłosierdzia.Pozycja Suffering as an Invocation of MercyZiarkowski, Damian (Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2016)Opracowanie w znacznej mierze opiera się na nauczaniu i świadectwie św. Jana Pawła II. Szczególny akcent położono na stwierdzenie papieża-Polaka, że nie ma takiej nędzy i grzechu, z których Bóg nie mógłby człowieka podnieść. Przesłanie niniejszych refleksji wydaje się konkretne, pozytywne i aktualne w kontekście Roku Miłosierdzia przeżywanego w Kościele. Wpisuje się w służbę głębszego otwarcia człowieka na łaskę Bożego Miłosierdzia i powierzenia Mu swoich cierpień. Dynamika wywodu przechodzi od spojrzenia prowadzącego “głębiej” tego, kto cierpi, poprzez jego doświadczenie relacji z Miłosiernym, do szkoły “bogatszego człowieczeństwa”.