Częstochowskie Studia Teologiczne, 1985, T. 12-13

Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/1845

Przeglądaj

Ostatnie zgłoszenia

Teraz wyświetlane 1 - 20 z 23
  • Miniatura
    Pozycja
    Charyzmaty i ich dawca według 1Kor 12-14
    Chłąd, Stanisław (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
    C'est Dieu qui confère les charismes, c.-à-d. les manifestations de l’Esprit (12,7), par, selon, et dans (dia, kata, en, en; 12,8.8.9.9) l’Esprit en vue du bien (cummun, mais aussi privé; cf. 14,4). Les charismes, donnés par Dieu, sont ensuite distribués (12,11) par l’Esprit qui est montré comme une personne: il opère „en particulier comme il veut” (12,11). On découvre le sens technique ou presque technique du terme charisma dans 12,4.31, tandis que le sens limité à cause du contexte dans 12,9.28.30. Le trait principale du sens technique est la diversité des charismes. Ce sont des dons spéciaux qui n’appartiennent pas aux grâces nécessaires a chaque chrétien. Un autre trait, corrélatif, est une distinction entre les charismes et les vertus, notamment entre les charismes et la charité (nommée hodos, la voie; 12,31) sans exclure leurs rapports réciproques. Dans un sens, ou dans un autre, il existe un rapport étroit entre les charismes et la grâce. Si nous comprenons par le terme pneumatika (12,1; 14,1) les faits „spirituels”, ils ont deux aspects: 1) un rapport avec l’Esprit Saint; 2) ils se manifestent comme les phénemènes provenants d’une impulsion mistérieuse et ils produisent une grande impression. Selon 12,4.7-11 tous les charismes son „spirituels” dans le sens d’un rapport avec l’Esprit Saint, mais pas nécessairement dans le second sens. L’équivalence n’y est pas complète. Les charismata aussi bien que les pneumatika peuvent être liés avec l’esprit (nous) ou non (p. ex. la glossolalie). Par contre, si nous comprenons par le terme pneumatika les personnes spirituelles, alors selon 12,3b tous les croyants sont pneumatikoi, parce que tous disent „Jésus est Seigneur”. L’extension de la signification du terme „charisme” est moins vaste non seulement que celle des „spirituels”, mais aussi que celle des ministères et des opérations (12,4-6). Les ministères - positions („Dieu a posć dans l’Eglise...”) énumérés au début de la liste de 12,28 structurent l’Eglise, qui est le corp structuré par Dieu (12,12-27), tandis que les charismes ne le font pas. Paul n’avait donc pas une idée purement „charismatique” des ministères. D’autre part, même s’ils sont différents d’autres positions (de celles énumérées sans adjectifs numéraux ordinaux), il n’y aucune opposition. Tous les ministères, opérations et dons son égalment „posés” par Dieu „dans l’Eglise”. On ne peut pas opposer les ministères - offices aux charismes.
  • Miniatura
    Pozycja
    Podstawowe zasady organizacji i funkcjonowania administracji kościelnej
    Krukowski, Józef (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
    Dans l’administration ecclésiastique, qui est une partie de la structure de l’Eglise, se trouvent des éléments d’origine Divine et d’origine humaine. Dans le procès d’épanouissement de cette administration trouvent une application des principes, qui fonctionnement concernant l’administration dans des sociétés d’Etat, quoique ils ne sont pas acceptés dans l’Eglise dans le même sens que dans des sociétés naturelles. Cela est démontré par l’énonciation de Jean Paul II dans son encyclique REDEMPTOR HOMINIS: „l’Eglise, comme une comunité humaine, peut être aussi examinée et déterminée dans les mêmes catégories, desquelles se servent les sciences concernant toute société humaine. Mais ces catégories ne sont pas suffisantes”, (nf.21). Ce sont ces principes du problème qui sont examinés dans le présent article: dans quelle mesure les principes concernant l’organisation et fonctionnement de l’administration, avec lesquels se serve la science de droit administratif moderne, trouvent une application dans l’Eglise et surtout dans le nouveau Code de Droit Canon. Ces problèmes sont présemtés dans l’ordre suivant: I. Les principes de l’organisation de l’administration, et notamment: — principe de l’unité et de la division du pouvoir, — principe de la concentration et de la déconcentration, — principe de la centralisation et de la décentralisation, — principe de la coordination. II. Les principes du fonctionnement de l’administration, et notamment: — principe de la légalité, — principe de la discrétion.
  • Miniatura
    Pozycja
    Specyfika kultu maryjnego w Polsce w XVII i XVIII wieku
    Łydka, Władysław (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
  • Miniatura
    Pozycja
    Geneza i rozwój kultu Matki Miłosierdzia w Polsce
    Balter, Lucjan (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
  • Miniatura
    Pozycja
    Kult maryjny według Antoniego Andrzeja Węgrzynowicza na podstawie jego pism
    Siudy, Teofil (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
  • Miniatura
    Pozycja
    Posłannictwo Ducha Świętego a pośrednictwo Maryi (koncepcja Herberta Mühlena)
    Wilski, Teofil (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
  • Miniatura
    Pozycja
    Przykazania w etosie Nowego Testamentu
    Dziuba, Andrzej F. (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
    Todas las morales „negativas” que destacan exclusivamente las „prohibiciones”, corren el riesgo de perderse en una „moralidad del pecado”. En estos casos, los preceptos dejan de ser medios y se convierten en fines y, en consecuencia, se corre el riesgo de caer en lo más ridiculo de la casuistica. Y de la casuistica se pasa facilmente al rigorismo, dado que ambas actitudes se implican mutuamente. Tal fue el final de la moral judia en tiempo de Jesús. A esta situación tan vigente en Israel, se opone Jesús con firmeza y energia. Jesús se separa de la interpretación del sábado tal corno lo hacian los rabinos. La misma relatividad de los preceptos se encuentra en la interpretación que hace Jesús de la ley del ayuno y tambien de las purificaciones rituales. Hablando sobre el tempio y los lugares de culto, Jesús senala que los nacidos del espiritu ofreceran al Padre un culto de verdad, porque reconocerán la verdadera revelación de Jesucristo. Es banal — y por demás inexacto — afirmar que la nueva moral predicada por Jesús no se rige por precepto alguno. La moral cristiana no es, en absoluto, una „moral sin norma”. El Jesús prescribe numerosos mandatos. De este modo, se encuentran en el NT los primeros catálogos de virtudes que facilitan el camino, asi como los vicios que dificultan la salvación. En estos catalogos los Escritores insprados afirman continuamente que repiten y formulan „los preceptos del Senor”. Jesús quiere que sus exigencias sean aceptadas como auténticos preceptos, que deben ser pusstos en práctica. Referido al nuevo estado del hombre que ha escuchado su mensaje Salvador, los preceptos de Jesús tienen también una fuerza vinculata, hasta el punto que Jesus los enuncia casi siempre como „condiciones para entrar en el Reino” (p.ej. Mt 5,20). También el mensaje moral predicado por Jesús admite preceptos estrictamente obligatorios, pero no son fin en si mismos. Son condiciones y mandatos que facilitan el camino y evitan el peligro de perderse. Responden a la naturaleza — ale serdel hombre. En este sentido, la moral judia se distingue de la moral cristiana. En aquella regian los preceptos de la Ley. En el Nuevo Testamento abundan los preceptos y censejos imperativos que tratan exclusivamente de ayudar al hombre a ser fiel a su vocación y que facilitan el cumplimiento del mensaje moral del NT. identificarse con Cristo, ser realmente „Ipse Christus”.
  • Miniatura
    Pozycja
    Kształtowanie postawy pokuty w parafii
    Wit, Zbigniew (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
  • Miniatura
    Pozycja
    Personalistyczny wymiar pracy w świetle nauczania papieża Jana Pawła II
    Kowalski, Jan (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
  • Miniatura
    Pozycja
    Bibliografia prac teologiczno-pastoralnych o parafii (1961-1983)
    Kamiński, Ryszard (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
  • Miniatura
    Pozycja
    Maryjna pobożność narodu polskiego w XVII i XVIII w. na przykładzie kultu cudownego obrazu Matki Bożej Chełmskiej
    Pylak, Bolesław (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
  • Miniatura
    Pozycja
    „Mariae Mancipium”. Dwie publikacje polskich jezuitów z roku 1632
    Kraszewski, Zbigniew J. (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
  • Miniatura
    Pozycja
    Nauka teologów polskich XVII wieku o Maryi - Nowej Ewie jako podstawa kultu maryjnego
    Maciołka, Michał (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
  • Miniatura
    Pozycja
    Mariologia ks. Franciszka Klemensa Balickiego z Krakowa (+1708) na podstawie jego rękopisów
    Rumiński, Stanisław (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
  • Miniatura
    Pozycja
    Pielgrzymki częstochowskie w XVII i XVIII w.
    Krasiński, Józef (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
  • Miniatura
    Pozycja
    Pastoralno-liturgiczne aspekty w perykopach Księgi Koheleta zawartych w odnowionym lekcjonarzu mszalnym
    Pazera, Wojciech (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
    Das Thema wurde nach folgender Methode bearbeitet. Im ersten Teil der Verfasser sprach über die philologische Exegese. Das betraf vier Fragmente des Buches Kohelet, die sich in erneurtem Lektionar befinden. Besondere Aufmerksamkeit wurde auf eine Analyse der Wörter und Redewendungen gelegt, die am meisten charakteristische sind. Es wurde eine Nachlässigkeit nachgewisen sowohl wenne es sich um die Sprache handelt wie auch und Stil und literalische Formen der Aussprache. In dem zweiten Teil wurden diese Theologische Problemen betont, welche in alltäglicher seelsorgerischer Praxis angenommen können werden. Es wurde eine praktische Nützlichkeit des Buches Kohelet festgestelt, besonders wenn es um die Theologische Lehre über Vorschung, Gottes Gericht und religiöse Aspekte der menschlichen Arbeit geht. In dem dritten Teil wurden praktiche Vorschläge, die aus dem Lesen des Buches Kohelet sich ergeben, besprochen. Däs Buch Kohelet ist ein Werk voll tiefen, richtigen Bemerkungen die in allen Lebensgelegenheiten unsere Bewustsein an Gott - das Höhste Güte und Herr aller Schöpfungen lenken.
  • Miniatura
    Pozycja
    Teologia królowania Maryi w twórczości malarskiej Hermana Hana (1574-1627)
    Buxakowski, Jerzy (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
  • Miniatura
    Pozycja
    Ahistoryczny charakter Ewangelii w ujęciu Rudolfa Bultmanna
    Tuszyński, Kazimierz (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
  • Miniatura
    Pozycja
    Przynależność do parafii w płaszczyźnie działania
    Kamiński, Ryszard (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
  • Miniatura
    Pozycja
    Powojenne inicjatywy episkopatu dotyczące polskich spraw beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych (20-lecie Postulatorskiego Ośrodka Studiów w Rzymie)
    Misztal, Henryk (Częstochowskie Wydawnictwo Archidiecezjalne "Regina Poloniae", 1985)
    Durante l’ultima sessione del Concilio Vaticano II ha eretto nel 1965 a. a Roma un Centro degli Studi dei Postulatori per la polacche cause di beatificazione e canonizzazione. Il Centro degli Studi è pronto a dare un aiuto: faciliando le relazioni con la Nazione Polaccha, offerendo la collaborazione per traduzioni dal polacco, aprendo alla consultazione dei postulatori la biblioteca ed archivio. Il Centro degli Studi pùbblica un bollettino informativo ciclostilato in lingua polacca e consegna ai Vescovi, postulatori, et alcuni superiori religiosi e redazioni delle reviste polacche. Il Centro già lavora 20 anni. Il Centro inoltre ha costatato che alcuni attori, che non nosiedono a Roma un loro postulatore generale, hanno difficoltà nel trovare un nuovo postulatore residente a Roma. La Conferenza Episcopale Polaccha ha rivolto alla Sacra Congregazione per le Cause dei Santi una instanza, affinché possa nominare un postulatore generale per le tutte cause polacche, che non hanno un loro postulatore. Ottenuto il consenso della Congregazione la Conferenza Episcopale Polaccha nella sua 140 sessione plenaria del 1974 ha esperesso il suo consenso e il Presidente della Conferenza Emmo Cardinale Stefano Wyszyński, Primate della Polonia il 4 III 1974 ha nominato il Michele Machejek quale postulatore generale della Polonia. Il Centro degli Studi per le Cause dei Santi a Roma e Postulatore Generale della Polonia collabora con Centro dei Vicepostulatori a Varsavia.