Scriptura Sacra, 2002, R. 6, nr 6
Stały URI dla kolekcjihttps://theo-logos.pl/handle/123456789/25319
Przeglądaj
Ostatnie zgłoszenia
Pozycja Rola odbiorcy w interpretacji tekstu na przykładzie alegoryzacji Pieśni nad PieśniamiWojciechowska, Kalina (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)The article demonstrates an active role of a reader in interpretation of the Song of Songs text. First of all the structural methods were used and the communicational theory of a literary work. Not only a knowledge of the language is a condition for proper text reading but also an acquaintance with literary conventions (genre and literary kind). On the other hand a convention imposes on a reader a certain type of behaviour in relation to the work. The most proper method in interpretation of the Song of Songs belonging to the lirycs, and in discernment of motives appearing in the work seems an allegoreza. But, becouse a reader has his own code (own experiences, cultural and religious qualifications), he actualizes and makes substantiation of a work on various levels. Therefore there are so many different associations-called styles of reception, connected with Song of Songs and its personages. A work is treated as a scheme with the so called "spots of indenomination", which is filled up by the reader with his own creativity as fare as the text permits. Then in the Song of Songs there is quite an ample sphere of activity left to the receiver. It appears however that the influence of the cultural, historical and religious tradition is so powerful, that associations which the Song of Song awake in modem reader are most often an allegorical associations.Pozycja Hartmut Stegemann, Die Essener, Qumran, Johannes der Täufer und Jesus. Ein Sachbuch (Herder / Spektrum 4128), Herder Verlag: Freiburg-Basel-Wien 1994, ss. 381.Hergesel, Tomasz; Kucharczyk, Elżbieta (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)Pozycja Roland Schütz, Johannes der Täufer (Abhandlungen zur Theologie des Alten und Neuen Testaments 50), Zwingli Verlag Zürich-Stuttgart 1967, ss. 151.Hergesel, Tomasz; Kucharczyk, Elżbieta (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)Pozycja Udo Schnelle, Einleitung in das Neue Testament (Uni Taschenbücher für Wissenschaft 1830), Göttingen 2002, ss. 616Kozyra, Józef (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)Pozycja Oczyszczenie świątyni (Mk 11,15-18) jako zapowiedź jej zburzeniaRosik, Mariusz (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)Pozycja Izrael w poszukiwaniu własnej tożsamości (Lud Boży w księdze Trito-Izajasza)Polok, Bernard (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)Pozycja Rudolf Schnackenburg, światowej sławy biblista, kapłan z archidiecezji wrocławskiej (1914-2002)Pisarek, Stanisław (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)Pozycja Die Apostelgeschichte in der Bibel von André ChouraquiPisarek, Stanisław (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)W analogii do Biblii Lutra w Niemczech, Biblii Wujka w Polsce, Biblii Chagalla (Biblia niemiecka z jego ilustracjami), autor posługuje się nazwą Biblia Chouraqui’ego. W artykule jest ukazany proces powstawania tej Biblii francuskiej, której twórcą jest Żyd algierski o kulturze francuskiej; z wykształcenia prawnik i rabin żydowski Jest ona fenomenem wśród wydanych Biblii, jako że została przygotowana przez Żyda przy współpracy z egzegetami chrześcijańskimi. Autor artykułu oparł się na jej trzecim wydaniu opublikowanym w Wydawnictwie Desclée de Brouwer (Paryż 1990). Biblię tę przekazał Chouraqui papieżowi Janowi Pawłowi II na audiencji prywatnej w 1985 r. Studium Dziejów Apostolskich, zaprezentowane w artykule, zostało przeprowadzone w aspekcie problematyki na XII Colloquium Biblicum ‒ Wien 2002: Wspólnota w Dz. Kościół a Synagoga. Natân André Chouraqui (ur. 1917) ujawnił optykę żydowską w całej Biblii a tym bardziej w Nowym Testamencie, w tym także do księgi Dziejów Apostolskich, w dokonanym jej tłumaczeniu z języka greckiego, we wstępie do niej oraz w notach wyjaśniających. Jego poglądy na Dz, są porównywalne z tymi, jakie znajdujemy w katolickiej francuskiej Biblii Jerozolimskiej (BJ). Chouraqui preferuje dla drugiego dzieła Łukasza w NT tytuł Gesty czyli czyny posłanych, nad tytuł tradycyjny Dzieje Apostolskie. Grecki termin άποστολος jest przekładem hebrajskiego ךשלחא (szaliach), który określał posłańców (ךלחי ‒ szelihîm), wysyłanych z Jerozolimy do diaspory żydowskiej. Celem napisania tej księgi byłby stosunek wydarzeń z Męki Jezusa, do powstania wspólnoty chrześcijan. Bardziej od historii, daje autor Dz kronikę życia ku zbudowaniu nowej wspólnoty chrześcijańskiej. Chodzi mu przy tym o obronę oraz zilustrowanie wiary w Jezusa, Mesjasza Izraela i Zbawiciela ludzkości. Dz 1,8 wskazują plan. Rozwój chrześcijaństwa dokonuje się szybko ‒ od Jerozolimy po Rzym i dalej (Hiszpania). Posługiwanie się przez Jerozolimę wspomnianymi wysłańcami do diaspory było stałą praktyką w Izraelu w okresie II Świątyni (515 r. przed do 70 r. po Chr.). Byli oni przeważnie emisariuszami faryzeuszów, którzy uważali diasporę za swój obszar. Gesty posłańców (=Dz) dają świadectwo o duchowym dynamizmie i nieporównywalnej gorliwości chrześcijan, czego brakowało żydom w propagowaniu wiary w jedynego Boga. Wówczas łączyło chrześcijan z żydami więcej niż ich dzieliło. Chrześcijanie widzieli w Jezusie Mesjasza, Syna Bożego i Zbawiciela świata. Po wyłączeniu ich za sprawą faryzeuszów z Synagogi (po 70 r.), zwrócili się do świata pogańskiego, uważa Chouraqui. W oczach Rzymu i innych pogan spór żydowsko-chrześcijański był niezrozumiałym mędrkowaniem. Istotne było dla nich jedynie to, że jedni i drudzy odrzucali bogów Rzymu a z nimi i inne bóstwa wszystkich ludów. Tak wpadali w konflikt z prawem rzymskim, stając się winnymi przestępstwa ateizmu. Chouraqui nie bierze tu pod uwagę tego, że posiadali oni status reigionis licitae, przyznany Żydom przez Juliusza Cezara. Klasycznie odróżnia się trzy etapy w rozwoju chrześcijaństwa: I Okres, w którym cały żydowski jeszcze Kościół pierwotny, w swoich korzeniach żył czysto eschatologiczną wiarą w Jezusa, Mesjasza Odkupiciela i Zbawiciela. II Okres, w którym chrześcijaństwo oddala się od faryzejskiego judaizm u a rozwija się pod impulsem Żydów zhellenizowanych i najsławniejszego pośród nich ‒ Pawła z Tarsu. III Okres po zburzeniu Świątyni w Jerozolimie w 70 r. po Chr. i deportacjach Żydów, z założeniem pierwszego powszechnego (katolickiego) Kościoła, apostolskiego w swoim duchu a rzymskiego w swojej orientacji, pod kontrolą pogan nawróconych na chrześcijaństwo. Kończy on się z nawróceniem cesarza Konstatyna i uznaniem chrześcijaństwa za oficjalną religię Imperium Romanum. Wbrew opinii Chouraqui’ego nastąpiło to dopiero w czasach Teodozjusza I Wielkiego. Ewangelie, Dzieje i Listy Apostolskie należą do I a po części do II okresu Kościoła pierwotnego. Interpretowanie tych tekstów w sensie, w jakim były czytane w okresie III, kiedy chrześcijaństwo już zatriumfowało, jest błędem i czy z konfrontacji żydowsko-chrześcijańskiej problem nie do rozwiązania. Ujawniła się ona w odrzuceniu przez Żydów wszystkiego, co by im przypominało religię krzyża, który stał się dla nich udręką. Dla chrześcijan uzewnętrzniała się ona [wspomniana konfrontacja] w oddalaniu się od swoich korzeni żydowskich. W czasie I i II okresu do 70 r., najgłębszy konflikt nie polegał na przeciwstawianiu Synagogi Kościołowi; charakteryzowała go opozycja jednej i drugiej instytucji wobec państwa rzymskiego. Różnica zasadnicza między Kościołem a Synagogą nie należała wówczas do porządku teologicznego, lecz teleologicznego [do celu]. Celem Kościoła było nawrócenie pogan i Królestwo Boże. Synagoga była zmuszona do skoncentrowania na sobie samej, do zrezygnowania z wszelkiego prozelityzmu, żeby zewrzeć szeregi tych, co przeżyli i tak ich zorganizować, żeby z Biblią hebrajską zachować źródła swojej mowy, kultury i religii, w oczekiwaniu na powrót i zmartwychwstanie. Wybór dokonany przez Kościół, oddalał go coraz bardziej o jego żydowskich korzeni i wydawał się zdradą w oczach Synagogi. Opcja Synagogi wydawała się głupotą lub perfidią w oczach chrześcijaństwa. Obie instytucje znalazły się w konfrontacji wobec misji pozornie nie do pogodzenia: Kościół wobec misji nawrócenia całej ludzkości na wiarę w Chrystusa Króla; Synagoga zaś była skazana na zachowanie bez perspektywy: narodu, wiary, kultury, języka zabitych przodków. Chouraqui kończy swoje wywody skargą wobec chrześcijan: Oto dramat, który zaczyna się od ukrzyżowania Jezusa. Dzieje Apostołów i Ich Listy ukazują koleje ich siły wobec cezara i śmierci, którą on szafuje w krajach stawiających opór jego panowaniu. Wyłania się tu dwojaka nadzieja: Kościoła, który oczekuje powrotu Chrystusa-Króla; Synagogi, która od dwóch tysięcy lat powtarza: Do zobaczenia następnego roku w Jeruzalem, na które czekamy. Wnioski z zaprezentowanej tu żydowskiej optyki Dziejów Apostolskich A. Chouraqui'ego należałoby wyciągnąć a ocena krytyczna jego wizji narodzenia pierwotnego Kościoła byłaby konieczna, jednak z braku dostępu do wielotomowego wydania jego Biblii z komentarzami (w wydawnictwach DDB i Brépols) nie byłaby tu możliwa. Z tekstów, które zaproponował G. Vanoni SVD jako przedmiot badań na XII SBV 2002, autor niniejszego artykułu zbadał i przedstawił tylko Dz 2,42.Pozycja „Karcić”, „pouczać” czy „wychowywać”? W poszukiwaniu pedagogicznej terminologii Starego TestamentuObruśnik, Marian (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)Pozycja Hymny Apokalipsy św. JanaMojsiejewicz, Dawid (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)Pozycja Demony w Piśmie ŚwiętymMikołajczak, Mieczysław (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)Pozycja Pogląd na śmierć jako sen w Starym TestamencieKulińska, Bogna (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)Pozycja Przejawy czci i szacunku okazywane rodzicom, wyrazem prawidłowego wychowania dziecka w ujęciu Księgi SyrachaKułaczkowski, Jerzy (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)One of a basic subject, which draws human’s attention at present times is a problem of a proper education of children in a family and results of this process. The reflection about this is very important, especially in front of wrong behaviour many young people. This is why it should be showed the right source of proper directions about bringing up the children. One of them is the Book of Sirah, which is a part of the Old Testament. This means, that the Book of Sirah as God’s revelation, contains His Word, which is the truth. In this context, this Book could be very helpful to show some aspects of parent’s dignity as educators. A very accurate analysis of some sentences about this subject and included at this source shows, that children should show signs of reverence and respect belonged to their parents. First of all, the Book of Sirah gives a general encouragement to this. Children should show respect to their parents in order that to receive God’s blessing. Of course, there are some concrete forms of this, such a serving to them, listening to, compassion, not to despise them. These forms of reverence might bring good results for a child. For example: wipe of many sins, real joy and a long life. More over, it also will help to live in sexual purity. Thus, the truths showed at the Book of Sirah seemed to be proper also nowadays at the process of family education.Pozycja Polska biblistyka pilnie zobowiązana. O książce Wiesława Przyczyny CSSR „Kaznodziejski przekaz opowiadań biblijnych”Kubski, Grzegorz (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)Pozycja Czy ks. Walerian Serwatowski, „wybitny biblista polski XIX w.”, uprawiał naukę? Niedokładnie odczytana karta z dziejów rodzimej teologiiKubski, Grzegorz (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)Rev. Walerian Serwatowski is considered for the most reputed Polish exegete of the 19th century. Nowadays he is criticired for the use of emotional arguments in his works. However the latter was a characteristic for the style of the academic discourse of the time. The critics are not right. W. Serwatowski used philosophical ideas about genesis of religion (euhemerisme, primitive revelation) and ethnologic descriptions of religious rituals (Polish hasids).Pozycja Psalm 109,1-5Jasiński, Andrzej Sebastian (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)Psalm 109 is one of the most difficult biblical texts. It is not the language of it that may cause the difficulty but its contents. The analysis of the psalm proves that the psalmist used a mental scheme known to his contemporaneous from their social life; these were court practices. There have been various ways to define its main message in the history of the psalm’s interpretation. Literary analysis of the Psalm 109 leads to spot elements of personal lamentation where we can find themes of prophetic oracle against the enemy. It comprises viptuperating damnation characteristic for the oriental style. The introduction lines 1-5 of the Psalm expose the psalmist’s existential situation. He indubitably was a pious Israeli, one of those who put all their trust in God. He was a man of prayer and dedication. Life of such a man was pretty hard in a society full of people trespassing the law of Jahveh. Such a man became an aim for wretched people who could even use judicial methods to get rid of the poor. The psalmist, going through an ordeal, kept faith to his God whom he appeals to as his rescue and shame of his opponents.Pozycja Michael Hartmann, Der Tod Johannes des Täufers (Stuttgarter biblische Beiträge 45), Verlag Katholisches Bibelwerk, Stuttgart 2001, ss. 399.Hergesel, Tomasz; Kucharczyk, Elżbieta (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)Pozycja Mise en situation littéraire et doctrinale de la tradition du tissage du voile du Temple par Marie dans le Protoévangile de JacquesDemitrów, Andrzej (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)Pisma apokryficzne Nowego Testamentu, chociaż nie weszły w skład ksiąg kanonicznych Pisma św., stanowią cenne źródło informacji dla określenia kontekstu biblijnego. Nie bez znaczenia pozostaje też fakt ogromnego wpływu tychże pism na kształtowanie się apologetyki wczesnochrześcijańskiej. Niniejszy artykuł podejmuje analizę fragmentu ProtJ, który ukazuje kontekst sceny zwiastowania. Po przedstawieniu zagadnień wstępnych, związanych z czasem powstania dzieła oraz jego struktury, zostaje podjęty w sposób szczegółowy problem usytuowania tradycji, według której Maryja w momencie zwiastowania zajmowała się tkaniem zasłony świątynnej. Analiza poszczególnych motywów zawartych w tekście, zarówno od strony literackiej jak i doktrynalnej, wskazuje na głębokie zakorzenienie ProtJ w tradycji biblijnej, jak i rabinistycznej. Dzieło to stanowi ważny przyczynek do kształtowania się pobożności maryjnej pierwszych wieków, która znalazła swoje odbicie również w sztuce chrześcijańskiej i pośrednio także w teologii.Pozycja Centralne tematy teologiczne Pierwszego Listu św. Pawła do KoryntianCzerski, Janusz (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)Pozycja Carlo Buzzetti, Traduzione e tradizione. La via dell uso-confronto (oltre il biblico «traduttore traditore»), Edizioni Messaggero, Padova 2001, ss. 254.Lis, Marek (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2002)